Λοιπόν γνωρίστηκα με ενα παιδί μέσω της εφαρμογής στο σναπτσατ ανταλλάζαμε κάπως σναπς και μιλούσαμε που και που και γνωριζόμασταν μετά σε κάποια φάση σταματήσαμε να μιλάμε για κάποιο διάστημα μετά από κάτι μήνες μου ξανά στέλνει μιλάμε και απλά μου είπε πως ήταν Αλβανία για αυτό δεν μιλούσαμε γιατι δεν είχε και Ίντερνετ και εντάξει το σεβάστηκα και συνεχίζαμε να μιλάμε και αυτός έκανε το βημα να μου εκδηλώσει τα συναισθήματα του και ετσι αρχίσαμε να μπαίνουμε σε σχέση κρυφά για μερικούς μήνες μετα το είπα στην μάνα μου και μου είπε να προσέχω και ότι δεν θα ανακατευτεί και τέλος πάντων εγω με εκείνον περνούσαμε ωραια αγαπούσαμε ο ένας τον άλλον ήμασταν δ δίπλα ο ένας με τον άλλον μέχρι που ανακατεύτηκαν τα αδέρφια μου και η μάνα μου και η μάνα μου ήθελε να χωρίσουμε πράγμα που δεν το θέλαμε εγω και εκείνος η μάνα μου έλεγε πως δεν είναι για εσένα αυτός εγω τις έλεγα ότι με αγαπάει αυτήν δεν το καταλάβαινε ( να σημειώσω είμαι 19 και αυτός 20 στα 21 ) μέχρι που κάποια μέρα μας χώρισε εγω και εκείνος δεν ξέραμε τι να κάνουμε και αποφασίσαμε να βγαίνουμε κρυφά και να μιλάμε κρυφά από το κινητό μετα αποφάσισα να εξηγήσω στην μάνα μου ότι με αγαπάει πως θα κάνει τα πάντα για εμενα και κάπως ηρέμησαν τα πράγματα βγαίναμε μια χαρά και ωραια μέχρι που τώρα μας χώρισε για δεύτερη φορά μου λέει δεν θα τον ξαναδείς δεν έχεις καμία δουλειά μαζί του κλπ εγω την είπα πως δεν μπορώ να κάνω αυτό που θέλεις εσυ και στην τελική τσακωθήκαμε. Η μάνα μου μαζί με τον θείο μου και την θεία μου κανόνισαν να βγούμε παρέα με έναν φίλο του θείου μου από την δουλειά που εκείνος είναι 23 χρόνων και θέλουν να γνωριστώ εγω με εκείνον εγω δεν θέλω όμως ούτε να βγαίνω με εκείνον και απλά με έχουν πιέσει πολύ. Το ειπα σε μια φίλη μου και μου είπε πες την μανα σου ότι χώρισες με εκείνον και πες τις ότι δεν θέλεις να γνωρίσεις αυτόν που θέλει εκείνη και τις το είπα και τώρα δεν ξέρω τι να κάνω είμαι πολύ στεναχωρημένη εγω τον αγαπάω και εκείνος απλά μιλάμε κρυφά πάλι δεν ξέρω τι να κάνω εχω πιεστεί πολυ από εκείνους ειδικά από την μανα μου που με κατάστρεψε ψυχολογικά
Από τον/την: Χριστίνα
Αγαπητή μου Χριστίνα, αρχικά θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που μοιράζεσαι μαζί μας την δική σου ιστορία σχετικά με το συμβάν που σου συνέβη, το οποίο όμως από πίσω κρύβει βαθύτερες ανάγκες σου και ενδεχομένως πράγματα που σε βαραίνουν ως προς την σχέση σου με την οικογένειά σου.
Από τα λεγόμενά σου, καταλαβαίνω πως κυριαρχεί έντονα μέσα σου το συναίσθημα της απογοήτευσης ως προς τα οικεία σου πρόσωπα, αλλά και του “αδιεξόδου”, με την έννοια πως έχεις παγώσει και μπλοκάρει κάθε πιθανό τρόπο ή ιδέα, προκειμένου να το διαχειριστείς. Πολύ θα ήθελα να μπορούσες να μου απαντήσεις σε μια πολύ μεγάλη απορία που μου δημιουργήθηκε: τι εννοείς με τη φράση σου “μας χώρισε”; Με ποιον τρόπο συνέβη αυτό; Σκέφτομαι πως η προσωπική σου ζωή, ιδίως εφόσον είσαι πλέον ενήλικη, αφορά ξεκάθαρα εσένα και τις ανάγκες σου. Σίγουρα θα είναι βοηθητική μια γνώμη από την μητέρα σου ή τους οικείους σου, εάν και εφόσον την ζητήσεις, και θέλεις με κάποιον να συζητήσεις ανοιχτά για την σχέση σου. Αλλά, όταν οι ανάγκες σου καλύπτονται από έναν άνθρωπο, περνάς όμορφα και έχεις συναισθήματα για εκείνον, παρά τα εμπόδια που ενδεχομένως να εμφανίζονται, θεωρώ πως θα έπρεπε να μην ανακατεύεται κάποιος σε αυτό. Εδώ έρχεται στην επιφάνεια ένα δύσκολο ζήτημα που έρχονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι αρκετά συχνά: τα όρια. Πόσο μάλλον η τοποθέτηση ορίων στους δικούς μας ανθρώπους.
Ξεκινώντας, θα ήταν βοηθητικό να δώσουμε έναν ορισμό σε αυτό που κατονομάζουμε ως όρια: τα όρια, λοιπόν, αφορούν στο κατά πόσον αφήνουμε τον χώρο στον άλλον να “απλώνεται”, επιβάλλοντας τις δικές του ανάγκες, αντιλήψεις και επιθυμίες. Πρόκειται για την νοητή γραμμή που διαχωρίζει τις συμπεριφορές που είναι αποδεκτές και αυτές που δεν είναι για εμάς.
Υπάρχουν τα:
Φυσικά όρια: κατά πόσον επιτρέπουμε σε κάποιον να μας πλησιάζει σωματικά και να έχει επίδραση στο σώμα μας
Συναισθηματικά όρια: το να μην αναλαμβάνουμε το συναισθηματικό φορτίο των άλλων και το να διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από τα συναισθήματά μας
Χρονικά όρια: ο χρόνος που επιλέγουμε να ξοδεύουμε σε ανθρώπους και περιστάσεις
Επικοινωνιακά όρια: ο τρόπος με τον οποίο αφήνουμε τον άλλον να μας μιλάει, να μας προσεγγίζει, όπως και ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουμε τον εαυτό μας
Όρια σχέσεων: ο τρόπος με τον οποίο αφήνουμε τους ανθρώπους γύρω μας να μας συμπεριφέρονται
Πολλές φορές, δυσκολευόμαστε να θέσουμε τα όριά μας στους συγγενείς μας, καθώς μεγαλώνουμε μαζί τους από την παιδική ηλικία, όπου στο παιδικό μας μυαλό βρίσκονται ως “αυθεντίες”. Μεγαλώνοντας φαίνεται να έρχεσαι σε μια θέση που διακρίνεις πράγματα που σε ενοχλούν σε εκείνους, γεγονός το οποίο είναι πολύ σημαντικό για αρχή, καθώς αναγνώρισες -εκ του αποτελέσματος- τα σημεία όπου καταπατήθηκαν τα όριά σου. Δεν είναι πάντα εύκολο να θέσουμε με σαφήνεια τα όριά μας. Ο τρόπος, όμως, που θα το καταφέρουμε, σχετίζεται με την αναγνώριση, πρωτίστως, των αναγκών μας. Χρειάζεται να αναλογιστείς: νιώθεις άνετα με το να σου επιβάλλονται ανάγκες άλλων στην δική σου σχέση; Τι πιστεύεις ότι αξίζει στον εαυτό σου να λαμβάνεις ως συμπεριφορά από τους άλλους γύρω σου; (ανεξαρτήτως του ρόλου που κατέχουν στη ζωή σου) Πώς αισθάνεσαι για τον εαυτό σου; Πώς αισθάνεσαι με το να καλύπτεις μια επιθυμία και ανάγκη σου κρυφά από τους οικείους σου, απλά και μόνο επειδή επιβάλλουν τις επιθυμίες τους πάνω στις δικές σου;
Θεωρώ πως, εφόσον τα ξαναβρήκατε και μιλάτε, είναι μια καλή ευκαιρία για να κάνεις πράξη την αναγνώριση και τοποθέτηση των προσωπικών σου ορίων ως προς την οικογένειά σου -και γενικώς όπου κρίνεις ότι καταπατώνται-. Πολλές φορές αυτό που μας απογοητεύει δεν είναι τόσο οι πράξεις των άλλων απέναντί μας, αλλά η αδυναμία μας να τους βάλουμε όρια. Χριστίνα μου, αναλογίσου αν μπορείς να συνεχίσεις αφήνοντας άλλους να καθορίζουν τις επιθυμίες και τη ζωή σου και σκέψου πώς νιώθεις όταν εσύ η ίδια έχεις λόγο πάνω στις πράξεις και τις ανάγκες σου.
Κάνε την έναρξη εσύ, ξεκινώντας έναν ήρεμο διάλογο με την μητέρα σου, εκφράζοντας πως νιώθεις όταν δεν έχεις τόσο λόγο εσύ η ίδια πάνω στη ζωή σου, αλλά άλλοι. Εξήγησε πώς νιώθεις και καθόρισε μέχρι πού μπορούν να εισέρχονται στην προσωπική σου ζωή. Μπορείς να ξεκινήσεις λέγοντας “Έχω ανάγκη μόνο να καταλάβεις πώς νιώθω”, ή “Καταλαβαίνω πως μου το λες από ενδιαφέρον, αλλά μπορώ να πάρω αυτές τις αποφάσεις για τη ζωή μου μόνη μου”.
Θα ήθελα να σημειώσω σε αυτό το σημείο, πως θέτοντας τα όριά μας μεγαλώνοντας στους οικείους μας, ενδεχομένως στην αρχή να λάβουμε έντονες αντιδράσεις. Αυτό συμβαίνει, καθώς με κάποιον τρόπο “τους ξεβολεύουμε” από την κατάσταση στην οποία τους είχαμε μάθει να βρίσκονται τόσο καιρό. Επίσης, η αντίδραση προκύπτει καθώς δεν εκπληρώνεται πλέον η επιθυμία που μπορούσαν τόσο εύκολα να επιβάλλουν. Με τον καιρό, όμως, κάνοντας πράξη την νέα μας αντιμετώπιση απέναντί τους, κάνοντας ξεκάθαρα τα όριά μας και μένοντας συνεπείς σε αυτά, θα αντιληφθούν πως το να μην “περνάει” η δική τους ανάγκη επάνω σου, είναι κάτι που συμβαίνει επειδή εσύ έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και τις επιλογές σου, και είναι αρκετό αυτό.
Χριστίνα μου, κάνε μια ενδοσκόπηση σχετικά με τις συμπεριφορές που είναι ανεκτές για τον ψυχισμό σου και με αυτές που δεν είναι αποδεκτές, ανεξάρτητα από το πρόσωπο που τις εκδηλώνει.
Χρειάζεται προσωπική προσπάθεια και δουλειά το να βάζουμε όρια και δεν είναι εύκολο για τους περισσότερους ανθρώπους. Δεν παύει, ωστόσο, να είναι κάτι που έχουμε ανάγκη, για να νιώθουμε ασφαλείς με τον εαυτό μας. Εάν δυσκολεύεσαι σε αυτό το κομμάτι, μην διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια από Ψυχολόγο! Μέσα από την ψυχοθεραπεία, μπορείς να συζητήσεις ανοιχτά για τις ανάγκες σου και να βρεις τρόπους με τους οποίους μπορείς να δημιουργήσεις αυτήν την “ασπίδα ασφαλείας” που θα προστατεύει τον εαυτό σου.
Είμαι προσωπικά και εγώ, αλλά και η σελίδα στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς, μην διστάσεις να επικοινωνήσεις! Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την ιστορία σου μαζί μας!
Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
