Καλησπερα,θα ηθελα να μοιραστω την δυσκολη σχεση που εχω με τον πατερα μου,ανθρωπος δυστροπος,χωρις εκφραση συναισθηματων,ανεπαρκης συναισθηματικα,χωρις επικοινωνια,απολυτος,αυταρχικος,παιδι χωρισμενων γονιων απο τα 5 του,μεγαλωσε με εναν εξισου αυταρχικο πατερα,με μητρια αφου εκεινος ξαναπαντρευτηκε,στα 24 του εφυγε απο το πατρικο του,βιωσε την απορριψη του οταν παντρευτηκε τη μητερα μου.
Η καθημερινη μας σχεση μας εχει γινει ανυποφορη,καθως ακομη μενω με τους γονεις,για οικονομικους λογους βεβαιως,δεν εκφράζεται,δεν επικοινωνει,ειναι δυστροπος,δυσκολος,κρυος απο συναισθηματα,με ριχνει ψυχολογικα,καθολου υποστηρικτικος και μονιμως υπαρχει συγκρουση,φασαρια,διαφωνιες,τσακωμοι.
Ειμαι τραυματισμενος ψυχικα απο την κακη συμπεριφορα του σε μικρη ηλικια προς εμενα,καθως μου δημιουργησε ενα προτυπο φοβου και ανασφαλειας απεναντι στην πατρικη φιγουρα.
Δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω,μονη επιλογη μου να φυγω απο το σπιτι αλλα δεν υπαρχει η οικονομικη δυνατοτητα.
Από τον/την: JK34
Αγαπητέ μου JK34,
Αρχικά διακρίνω πόση ανάγκη έχεις να βγάλεις από μέσα σου αυτά που έχεις ζήσει και τον ψυχικό πόνο που σου έχουν προκαλέσει. Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που επέλεξες τη σελίδα μας σαν μια καλή ευκαιρία να το κάνεις αυτό. Δεν είναι και εύκολο!
Θα ήθελα για αρχή, να επισημάνω ένα μοτίβο συμπεριφοράς που παρατήρησα από τα λεγόμενά σου, το οποίο δείχνει να αναπαράγεται στην οικογένειά σου διαγενεακά. Αναφέρομαι στην τάση φυγής: όπως μου αναφέρεις, ο πατέρας σου, λόγω των δυσκολιών που και εκείνος αντιμετώπιζε στην οικογένειά του, έφυγε από το πατρικό του σε νεαρή ηλικία, κάτι το οποίο δείχνεις να έχεις ανάγκη και εσύ, αλλά δυσκολεύεσαι για οικονομικούς λόγους. Είναι σημαντική μια τέτοια επισήμανση, καθώς σκοπός είναι να καταλάβουμε τη συμπεριφορά μας, καθώς και την αιτία της.
Από τις περιγραφές σου για τον πατέρα σου και τη μεταξύ σας σχέση, αντιλαμβάνομαι ένα γενικότερο συναίσθημα ματαίωσης και απογοήτευσης. Αισθάνομαι πως έχεις δώσει πολλές ευκαιρίες στη μεταξύ σας σχέση, ευκαιρίες να εκφραστεί συναισθηματικά απέναντι σου, ευκαιρίες να σου αποδείξει πως είναι ικανός να σου προσφέρει φροντίδα, κυρίως συναισθηματική. Επίσης, αισθάνομαι πως προσπαθείς να βρεις εξήγηση και να πάρεις απαντήσεις σχετικά με τη δύστροπη συμπεριφορά του απέναντί σου, γι’αυτό και έχεις αναλύσει στο μυαλό σου το οικογενειακό του ιστορικό. Και είναι λογικό. Προσπαθείς ενδεχομένως να απαντήσεις στο τραύμα σου, προσπαθείς να απαντήσεις στον παιδικό σου εαυτό πως δεν έφταιγε εκείνος, δεν ήταν εκείνος το πρόβλημα.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα λίγο να μιλήσω για το διαγενεακό τραύμα. Το διαγενεακό τραύμα πρόκειται για το τραύμα που μεταφέρεται μεταξύ των γενεών. Αυτό σημαίνει, πως οι τραυματικές εμπειρίες και δυσλειτουργικά μοτίβα συμπεριφοράς, μεταβιβάζονται στις επόμενες γενιές, λόγου χάρη στα παιδιά, τα εγγόνια κλπ. Σύμφωνα, μάλιστα με την Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση (APA), το διαγενεακό τραύμα εκφράζεται όταν ο απόγονος κάποιου που βίωσε ένα τραυματικό συμβάν, παρουσιάζει παρόμοιες συναισθηματικές και συμπεριφορικές αντιδράσεις με τον συγγενή του, όπως αποσύνδεση, απομάκρυνση, αποξένωση, παραμέληση, ακόμη και κακοποίηση και βία. Αν, λοιπόν, στο οικογενειακό περιβάλλον του πατέρα σου, κυριαρχούσε ο θυμός, η απόρριψη, ο αυταρχικός τρόπος συμπεριφοράς από τα σημαντικά του πρόσωπα (κυρίως του πατέρα του), τότε η συναισθηματική αποσύνδεση από την πλευρά του προκειμένου να αντιμετωπίσει το τραύμα του, ήταν ένας φυσικός μηχανισμός άμυνας που δημιούργησε το ψυχικό του όργανο, ο οποίος τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή και τις σχέσεις του με τους ανθρώπους. Αυτός ο μηχανισμός άμυνας ονομάζεται πάγωμα (freeze). Χαρακτηριστικά του είναι ακριβώς αυτά που μου περιγράφεις για τον πατέρα σου: απομόνωση, αποσύνδεση, συναισθηματικό μούδιασμα. Δεν γνωρίζει ενδεχομένως πώς να το διαχειριστεί, ενώ παράλληλα προβάλλει τον θυμό που έχει για το δικό του πατρικό πρότυπο, στην τωρινή του οικογένεια. Δεν έχει λύσει ακόμη το δικό του τραύμα, γι’αυτό και εμφανίζεται στη δική σας σχέση.
Επίσης, ο πατέρας σου, φανερώνει χαρακτηριστικά ενός συναισθηματικά μη διαθέσιμου γονέα. Οι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι γονείς, αποφεύγουν την οικειότητα και τη συναισθηματική δέσμευση, δεν βρίσκονται σε επαφή με τα συναισθήματά τους, ενώ έχουν πολύ υψηλές άμυνες (εξού και η συνοδεία των διαπληκτισμών, καθώς και της απόλυτης στάσης του που μου περιγράφεις).
Όπως και να ‘χει, αυτό που εσύ πρέπει να κάνεις είναι να ακούσεις το δικό σου ΚΑΙ ΜΟΝΟ συναίσθημα. Την δική σου ανάγκη. Η ανάγκη σου τί σου λέει; Να φύγεις; Να το συζητήσεις; Να το λύσεις; Να κάνεις υπομονή; Να πεις όλα όσα νιώθεις; Ό,τι σου λέει κάνε το, χωρίς δεύτερη σκέψη. Βέβαια, εδώ πολύ σωστά και λογικά αναφέρεις πως θες να φύγεις αλλά δεν μπορείς για οικονομικούς λόγους, γεγονός το οποίο είναι απολύτως κατανοητό. Αλλά θα ήθελα να σου πω κάτι: η αλλαγή μιας μόνιμης κατάστασης δεν συμβαίνει από τη μια μέρα στην άλλη με ριζικό τρόπο, σπάνια θα σου έρθει ουρανοκατέβατη μια ευκαιρία που θα σου αλλάξει τη ζωή, όπως το να αποκτήσεις ξαφνικά χρήματα και να λυθεί το οικονομικό σου πρόβλημα. Όμως, από τη μια μέρα στην άλλη, μπορείς να κάνεις βήματα που θα σε οδηγήσουν στην αλλαγή που θέλεις, όσο μεγάλη και αν είναι αυτή.
Αν η ανάγκη σου είναι να φεύγεις από το σπίτι αλλά δεν μπορείς να μείνεις ακόμη μόνος σου, βρες μια δραστηριότητα που σε ευχαριστεί τις ώρες που θέλεις να είσαι εκτός σπιτιού και αφιέρωσε την ώρα αυτή, μόνο στον εαυτό σου. Αν χρειάζεται να μένεις σπίτι, φτιάξε τον χώρο σου, το δωμάτιό σου, με έναν τρόπο που σου προκαλεί ασφάλεια, ζεστασιά και άνεση και πέρνα τις ώρες σου εκεί. Δημιούργησε μικρές ευκαιρίες μέσα στη μέρα σου και ρωτά τον εαυτό σου τί νιώθει και τί έχει ανάγκη εκείνη τη στιγμή, παρατήρησε τον εαυτό σου και έλα σε επαφή μαζί του. Παράλληλα, χώρισε τον μεγάλο σου στόχο σε επιμέρους εφικτούς στόχους. Όσο μικροί κι αν είναι, αποτελούν τα σκαλοπάτια που θα σε οδηγήσουν στην κορυφή αυτού του βουνού.
Εφόσον αισθάνεσαι πως δεν μπορείς να αλλάξεις αυτήν την καθημερινή ρουτίνα, προσπάθησε να κάνεις μικρές αλλαγές μέσα σε αυτήν, ώστε ο εγκέφαλός σου να κάνει νέες νευρικές συνάψεις και να βλέπεις αυτήν την καθημερινότητα και με μια οπτική, πέραν της έως τώρα αρνητικής και ανυπόφορης.
Δεν θα μπορούσα να μην σου προτείνω, να αναζητήσεις την βοήθεια ενός ψυχολόγου-ψυχοθεραπευτή, ώστε να ξεκινήσεις την ατομική σου θεραπεία, αν δεν έχεις ξεκινήσει έως τώρα. Θεωρώ πως έχεις ανάγκη να μιλήσεις, να το αναλύσεις, να το περιγράψεις ξανά και ξανά, να το καταλάβεις όλο αυτό που σου συμβαίνει, ώστε να αρχίσεις να το λύνεις μέσα σου και να το αποδέχεσαι. Η πατρική φιγούρα, και γενικά τα γονεϊκά πρότυπα, όπως και η μεταξύ τους σχέση, παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ταυτότητάς μας, καθώς και στην ψυχοσυναισθηματική μας ανάπτυξη. Επομένως, θεωρώ πως θα σε λυτρώσει αν επεξεργαστείς όλα αυτά τα τραυματικά ερεθίσματα, σε ένα ασφαλές μέρος, όπου θα είσαι πλαισιωμένος από υποστήριξη και αποδοχή.
Θέλω να θυμάσαι πως είναι εντάξει να νιώθεις έτσι, είναι φυσιολογικό να μην αντέχεις άλλο, είναι εντάξει να θες να φύγεις και μην νιώθεις ενοχές γι’αυτό. Σκέψου, όμως, αν η τάση σου φυγής, σε αυτήν την κατάσταση θα επιλύσει το τραύμα σου, ή αν θα το εντείνει περισσότερο. Και αυτό το λέω διότι οι μηχανισμοί άμυνας δημιουργούνται από τον οργανισμό μας παρά μόνο για να μας προστατεύσουν προσωρινά. Απεναντίας, αν αναγκαστούμε να κάνουμε υπερβολική χρήση του μηχανισμού μας άμυνας, αυξάνουμε τις πιθανότητες εμφάνισης ψυχοπαθολογίας.
Αν δεν λύσουμε το τραύμα μας, αυτό θα κάνει την εμφάνιση του στις σχέσεις μας. Θα εμφανίζεται ξανά και ξανά στη ζωή μας.
Αγαπητέ μου, ελπίζω με κάποιον τρόπο να αισθάνθηκες καλύτερα με αυτήν την απάντηση και να σου διαλεύκανα λίγο τις επιλογές σου για τον δρόμο της αλλαγής που θέλεις. Θα ήθελα να σου αναγνωρίσω την αίσθηση δύναμης που αποπνέεις ακόμη και μέσα από ένα γράμμα, καθώς δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιμετωπίζεις από παιδί συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς.
Είμαστε και εγώ προσωπικά, αλλά και η σελίδα στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς, μην διστάσεις να επικοινωνήσεις! Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την ιστορία σου μαζί μας!
Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
