Αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να βρω τα πατήματά μου. Με αγχώνει πολύ να βρω δουλειά, να φύγω από το σπίτι, συνεχώς αμφισβητώ τις επιλογές μου. Νιώθω πολύ άγχος για όλα και καθημερινά παλεύω με σκέψεις στενάχωρες και ότι όλα είναι μάταια και ψυχρά. Έχω κάνει προσπάθειες να ανοιχτώ σε κοντινά μου πρόσωπα κι έχω ξεκινήσει θεραπεία. Αυτές οι συναισθηματικές δυσκολίες ξεκίνησαν στα 21 μου, είμαι 26 πλέον. Έχω χρησιμοποιήσει τον αυτοτραυματισμό και το αλκοόλ ως τρόπο αντιμετώπισης όταν νιώθω ότι όλα είναι πολύ έντονα και αδιέξοδα. Κάποιες φορές καταφέρνω να μην καταφύγω εκεί αλλά νιώθω ότι δεν έχω καταφέρει να έχω υγιείς τρόπους αντιμετώπισης των δυσκολιών μου. Με βασανίζουν διαρκώς ενοχές για το οτιδήποτε. Δεν νιώθω αρκετά καλή για τίποτε και κανέναν. Παρακολουθώ αυτή τη στιγμή ένα μεταπτυχιακό και δεν ξέρω αν θα καταφέρω να το βγάλω. Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να μην γίνομαι βάρος στα αγαπημένα μου πρόσωπα με αυτό που μου συμβαίνει. Αισθάνομαι ότι για χρόνια υποτιμούσα τη σοβαρότητα της κατάστασης γιατί σε άλλους συμβαίνουν χειρότερα πράγματα αλλά νιώθω ότι δεν πάει άλλο έτσι. Αισθάνομαι ότι αν δεν βελτιώσω την κατάστασή μου σε εύλογο χρονικό διάστημα καλύτερα να αποχωρήσω από όλες μου τις σχέσεις για να μην τις βλάψω μέχρι να είμαι καλά. Έχω κουραστεί να νιώθω έτσι.
Και είμαι πολύ θυμωμένη με τον εαυτό μου…
Από την: Ίριδα
Aγαπητή Ίριδα,
Aρχικά θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε που επέλεξες τη σελίδα μας για να εκφράσεις τις σκέψεις που σε απασχολούν αυτό το διάστημα. Καταλαβαίνω πώς μπορεί να αισθάνεσαι και τις δυσκολίες που προκύπτουν και θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ.
Μας αναφέρεις πως βρίσκεσαι σε μια κατάσταση που δεν μπορείς να βρεις τα πατήματά σου και νιώθεις έντονο άγχος για να ξεκινήσεις να βρεις μια δουλειά και να φύγεις από το σπίτι σου γιατί αμφισβητείς συνεχώς τις επιλογές σου. Από τα λεγόμενά σου, καταλαβαίνω πως θέλεις να αρχίσεις να κάνεις νέα βήματα, να αναλάβεις τη ζωή σου και να αυτονομηθείς φεύγοντας από το σπίτι των γονιών σου και βρίσκοντας μια δουλειά. Όσο “απλό” κι αν ακούγεται αυτό, δεν είναι διότι προϋποθέτει μια μεγάλη αλλαγή ζωής, μια μετάβαση από ένα στάδιο σε ένα άλλο. Επομένως, ως ένα σημείο, είναι λογικό να αναδύονται έντονα συναισθήματα άγχους καθώς η νέα κατάσταση είναι άγνωστη και προϋποθέτει δράση και ανάληψη ευθυνών. Όμως, αναρωτιέμαι ποια νέα κατάσταση δεν δημιουργεί αγωνία, άγχος και μια αίσθηση ανυπομονησίας για το καινούριο; Η απάντηση σε αυτά που σε απασχολούν θα μπορούσε να είναι μια εσωτερική αναζήτηση για το τί ακριβώς θέλεις να κάνεις, σε ποια δουλειά βλέπεις τον εαυτό σου και να φανταστείς πώς θα ήθελες να είναι το νέο σου σπίτι. Επίσης, θα μπορούσες να αναρωτηθείς αν έχεις την ανάγκη για αυτό το νέο ξεκίνημα και πόσο το θέλεις. Γιατί δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες και μπορεί κάποια πράγματα που νομίζουμε ότι τα επιθυμούμε, να μην τα επιθυμούμε τελικά. Το γεγονός ότι αμφισβητείς τις επιλογές σου μπορεί κατά πάσα πιθανότητα να προκύπτει από το έντονο άγχος που νιώθεις. Γι’ αυτό, με ψυχραιμία και παίρνοντας τον χρόνο σου, θα ήταν πολύ χρήσιμο να βάλεις σε μια σειρά τις ανάγκες σου, τί ακριβώς θέλεις να κάνεις και πώς θέλεις να το κάνεις. Ακόμα, όμως, και να μην γνωρίζεις ακριβώς τί θέλεις να κάνεις, μπορείς να δοκιμάσεις πράγματα. Να εμπλακείς σε χώρους εργασίας και να δεις τι σου ταιριάζει και τι όχι. Δεν χρειάζεται να δεσμευτείς σε κάτι, και όταν μιλάω για δέσμευση- εννοώ την δέσμευση στον εαυτό σου, ότι εφόσον επέλεξες κάτι πρέπει κιόλας να μείνεις σε αυτό. Το κίνητρο και η επιθυμία είναι πολύ σημαντικά κριτήρια για να λάβουμε μια απόφαση, να κάνουμε μια επιλογή οποιουδήποτε είδους.
Αναφέρεις, επίσης, ότι για την αντιμετώπιση του έντονου άγχους κι όταν βρίσκεσαι σε αδιέξοδο, έχεις δοκιμάσει να αυτοτραυματιστείς και να καταναλώσεις αλκοόλ. Καταλαβαίνεις και η ίδια ότι αυτοί δεν είναι βοηθητικοί τρόποι αντιμετώπισης. Το αλκοόλ μπορεί να σε κάνει να ξεχαστείς για λίγο, αν βρεθείς σε κατάσταση μέθης ή μπορεί να προκαλέσει ένα προσωρινό “μούδιασμα”, όμως θα είναι προσωρινό. Η νηφαλιότητα και η ψυχραιμία είναι οδηγοί για να αντιμετωπίσουμε το οτιδήποτε, και όχι η αποφυγή. Αυτές οι δύο συμπεριφορές με κάνουν να σκέφτομαι ότι θέλεις για κάποιον λόγο να βλάψεις τον εαυτό σου, να τον τιμωρήσεις. Δεν θέλω να προβώ σε κάποια ερμηνεία, όμως αυτές οι συμπεριφορές δεν βοηθούν στην λύση των οποιονδήποτε σκέψεων και προβληματισμών, και, επίσης, το να βλάπτεις τον εαυτό σου δεν θα σε βοηθήσει- παρά μόνο θα σε πληγώσει και μεταφορικά και κυριολεκτικά. Άλλωστε, το λες κι η ίδια στο κείμενό σου ότι δεν έχεις καταφέρει να βρεις υγιείς τρόπους αντιμετώπισης των δυσκολιών σου. Ένα βήμα που θα μπορούσες να κάνεις είναι να βρεις ποιοι νέοι τρόποι συμπεριφοράς θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τον αυτοτραυματισμό και την κατανάλωση αλκοόλ ως αποφόρτιση του έντονου συναισθήματος. Ένα παράδειγμα θα μπορούσε να ήταν ότι την στιγμή που έχεις την ανάγκη να καταναλώσεις αλκοόλ- να πας μια βόλτα, να ακούσεις μουσική, να δεις μια ταινία ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να σε κάνει να χαλαρώσεις.
Το ότι μπορεί να μη νιώθεις αρκετά καλή γι’ αυτά που έχεις αναλάβει, είναι μια σκέψη που σε όλους τους ανθρώπους μπορεί να περάσει από το μυαλό οποιαδήποτε στιγμή. Και, όντως, μπορεί σε κάποια πράγματα να μην είμαστε καλοί, όμως αυτό που αξίζει κι έχει σημασία είναι η προσπάθεια και η προσωπική εξέλιξη του καθενός. Είναι πολύ σημαντική η εμπλοκή μας στα πράγματα και η εξέλιξή μας μέσα από αυτές τις εμπειρίες. Και πάνω απ’ όλα, αυτό που αξίζει είναι η προσπάθεια για να καταφέρεις να φτάσεις αυτό που θέλεις, ακόμα κι αν το αποτέλεσμα δεν θα είναι το ιδανικό. Πάντα υπάρχει η επιλογή να ξαναπροσπαθήσεις, να αποτύχεις και να πετύχεις. Θα επαναλάβω ότι έχει μεγάλη αξία να βρεις το κίνητρο και τους λόγους για τους οποίους κάνεις οποιαδήποτε επιλογή. Κι αν μια επιλογή τελικά δεν είναι όπως την θέλεις ή όπως την φανταζόσουν, έχεις όλο το περιθώριο να ανατρέψεις τα πράγματα και να τα ξαναφτιάξεις. Όσον αφορά στις σχέσεις και σε αυτό το κομμάτι της ζωής σου, μπορείς να επιλέξεις να κάνεις ό,τι θέλεις. Οι σχέσεις, άλλωστε, δεν είναι μονομερείς. Είναι αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων. Είναι πολύ ανακουφιστικό να επιτρέψεις στον εαυτό σου να ανοιχτεί στους ανθρώπους σου και να τους αφήσεις να σε ακούσουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι γίνεσαι βάρος και να νιώθεις ενοχές για αυτό. Όπως εσύ θέλεις να εκφραστείς, αντίστοιχα θέλουν κι οι άλλοι. Και για να το δούμε από την άλλη πλευρά, και οι άλλοι άνθρωποι εάν αισθανθούν κάποια δυσκολία στο να σε ακούσουν είναι κάτι που αφορά εκείνους, και τί πιο υγιές από το να το εκφράσουν αν και όποτε συμβαίνει; Θέλω να πω ότι ο κάθε άνθρωπος επιλέγει τους ανθρώπους του και οι άνθρωποι αυτοί επιλέγουν τι θα πάρουν και τι θα δώσουν στην εκάστοτε σχέση. Αναρωτιέμαι αν έχεις εμπειρία από μια τέτοια συμπεριφορά, αν δηλαδή κάποιος δικός σου άνθρωπος σου έχει εκφράσει ότι γίνεσαι βάρος. Και, όντως, σε πολλούς ανθρώπους συμβαίνουν δύσκολα πράγματα, όμως δεν σημαίνει ότι αυτό που μπορεί να νιώθεις και θέλεις να εκφράσεις είναι λιγότερο σημαντικό. Οτιδήποτε προκύπτει δεν έχει απαραίτητα αξιολογικό χαρακτήρα και πρέπει να εκφράζουμε μόνο αν συμβεί κάτι πολύ σοβαρό. Ό,τι μας απασχολεί έχει αξία και σημασία, και αν έχουμε την ανάγκη να το μοιραστούμε είναι πολύ βοηθητικό να το εκφράζουμε στους ανθρώπους που θέλουμε.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σου πω πως είναι πολύ σημαντικό ότι αναγνωρίζεις ότι κάποιες συμπεριφορές και τρόποι σκέψης δεν είναι βοηθητικοί για ‘σένα πια. Το ότι είχες υποτιμήσει μια κατάσταση, δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να την αλλάξεις. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή που το αναγνώρισες κι από εδώ και πέρα έχεις όλα τα μέσα για να διορθώσεις ό,τι δεν σε βοηθάει πια. Το γεγονός ότι έχεις ξεκινήσει ψυχοθεραπεία δείχνει ότι έχεις την ανάγκη να αλλάξεις πράγματα και είναι πολύ θετικό βήμα. Όμως, είναι ένα ταξίδι που θέλει χρόνο και μαζί με τον θεραπευτή σου και με οδηγό την ειλικρίνεια, θα δεις σιγά-σιγά τα αποτελέσματα που θέλεις και τις απαντήσεις που ψάχνεις. Θέλει όμως υπομονή, αγαπητή Ίριδα. Δεν είναι ένα εύκολο ταξίδι, όμως είναι το πιο ωφέλιμο “δώρο” που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου για να αντιμετωπίσεις ό,τι σε βαραίνει. Η απόσυρση από τις σχέσεις σου και τις ασχολίες σου δεν θα είναι λύση. Επίσης, καταλαβαίνω τον θυμό και την κόπωσή σου, όμως μπορείς να τα καταφέρεις γιατί ήδη έχεις κάνει ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής. Έχεις αναγνωρίσει τα εμπόδια, έχεις αναγνωρίσει δυσλειτουργικούς τρόπους αντιμετώπισης και τώρα μπορείς να κάνεις τις απαραίτητες διορθώσεις ώστε να φτάσεις εκεί που θέλεις.
Αγαπητή Ίριδα, ελπίζω να σε βοήθησα. Θα κλείσω με ένα απόφθεγμα του Ηράκλειτου: “μέσα μας ταυτίζονται: το ζωντανό με το πεθαμένο, το ξυπνητό με το κοιμισμένο, το νέο με το γερασμένο, αυτά μεταπίπτουν στην κατάσταση εκείνων και εκείνα πάλι στην κατάσταση αυτών.” Παραμένουμε στη διάθεσή σου αν μας χρειαστείς.
Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.
Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
