Ο σύντροφός μου ζηλεύει παθολογικά και έχει τοξική συμπεριφορά γενικότερα. Με καταπιέζει πάρα πολύ και έχει γίνει αρκετές φορές βίαιος συναισθηματικά, ψυχολογικά και σωματικά.Είμαστε πολλά χρόνια μαζί και από φόβο δεν μπορώ να τον χωρίσω. Όσες φορές το προσπάθησα, τα πράγματα πήραν πολύ άσχημη τροπή.Η κατάσταση ναι μεν έχει βελτιωθεί όμως ξέρω ότι η ρίζα του προβλήματος παραμένει και με ασήμαντη αφορμή θα εκδηλώσει ξανά αντίστοιχη συμπεριφορά.Δεν ξέρω πως να βοηθήσω τον εαυτο μου αλλά και τον ίδιο.Είναι δύσκολη περίπτωση καθώς πρόκειται για ιδιαίτερα έξυπνο ανθρωπο με μεγάλες δόσεις ψυχοπαθολογίας ταυτόχρονα.
Από τον/την:Σάνυ
Αγαπημένη μας Σάνυ,
Πρώτα να σε ευχαριστήσουμε που μας έγραψες και μοιράστηκες μαζί μας τη δική σου προσωπική εμπειρία, μάλιστα γύρω από ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, αυτό της κακοποίησης. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι ένας άνθρωπος που βιώνει κάτι τέτοιο να καταφέρει να το εξωτερικεύσει και να μιλήσει για αυτό με τον οποιονδήποτε τρόπο. Είμαι πολύ περήφανη για τη διαύγειά σου να το αναγνωρίσεις αυτό που σου συμβαίνει κι ακόμη περισσότερο για τη δύναμη και το θάρρος σου να το καταθέσεις στη σελίδα μας.
Θα ήθελα να ξεκινήσω με το να αναφέρω ότι η βία και η κακοποίηση στις συντροφικές σχέσεις, και όχι μόνο, είναι ένα φαινόμενο δυστυχώς αρκετά σύνηθες για το οποίο υπάρχουν θεωρίες κοινωνικές, ψυχολογικές κλπ, κι ο καθένας το έχει προσεγγίσει με τον τρόπο του, ωστόσο σε αυτό το πλαίσιο θέλω να σταθώ στο πώς το βιώνεις εσύ ως Σάνυ. Τι είναι αυτό που μας φέρνεις εσύ από τη δική σου μοναδική εμπειρία και πώς αντλώντας από αυτή θα μπορέσω να σου δώσω πίσω τη δική μου αίσθηση?
Λες λοιπόν ότι ο σύντροφός σου ζηλεύει παθολογικά, έχει τοξική συμπεριφορά, σε καταπιέζει και είναι βίαιος με όλες τις μορφές που αυτό μπορεί να λάβει, ψυχοσυναισθηματικά αλλά και σωματικά. Μας λες επίσης ότι έχεις προσπαθήσει να απομακρυνθείς επανειλημμένα από τη σχέση αυτή, αλλά κάθε φορά αν καταλαβαίνω καλά χρησιμοποιεί ξανά τη βία ώστε να σε κρατήσει. Παρατηρείς μία βελτίωση, δηλαδή κάποια μείωση των βίαιων συμπεριφορών, ωστόσο δεν αισθάνεσαι ασφαλής, αντιθέτως ακούγεσαι σε επιφυλακή για το επόμενο ξέσπασμά του. Ας κάνουμε εδώ μία παύση.
Καταλαβαίνω με έναν τρόπο ότι φοβάσαι πολύ αυτόν τον άνθρωπο. Φοβάσαι μαζί του και ταυτόχρονα φοβάσαι να απομακρυνθείς. Μοιάζεις να βρίσκεσαι σε αδιέξοδο, μπροστά σε μία τεράστια ταμπέλα που γράφει φόβος. Μου είναι σημαντικό να συνδεθούμε με τον φόβο αυτόν και να τον αγκαλιάσουμε, να τον αναγνωρίσουμε προτού πάμε παρακάτω να σκεφτούμε με ποια όπλα θα τον αντιμετωπίσουμε. Θέλω να σου πω ότι είναι πολύ ανθρώπινο και πολύ εύλογο να αισθάνεσαι φόβο μέσα σε μία τέτοια απειλητική συνθήκη η οποία κρατά και χρόνια όπως μας αναφέρεις. Το να βιώσεις το φόβο σου σε ένα πρώτο επίπεδο ως κάτι ανθρώπινο και φυσιολογικό, χωρίς να του βάλεις δίπλα την αδυναμία για εμένα είναι πολύ σημαντικό. Να σου επιτρέπεις να φοβάσαι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είσαι αδύναμη, γιατί δεν φοβούνται μόνο οι αδύναμοι, αλλά φοβούνται όλοι οι άνθρωποι, και δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι οι άνθρωποι που φοβούνται δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το φόβο τους.
Από τη δική μου εμπειρία και οπτική, το φόβο μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε αρχικά όταν μας επιτρέψουμε να τον βιώσουμε χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι για εμάς. Σε ένα δεύτερο βήμα χρειάζεται να βάλουμε μία ασπίδα μπροστά σε αυτό το πρόσωπο που μας απειλεί και μας τρομάζει. Χρειάζεται να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να υπάρχει ξεχωριστά από το πρόσωπο αυτό και το φόβο που μας προκαλεί. Συνήθως σε μία συντροφική σχέση τείνουμε να χάνουμε τα όρια του εαυτού μας, και χρειάζεται πολλή προσπάθεια να τα βρούμε ξανά, ή καμιά φορά να τα βρούμε για πρώτη ίσως φορά. Η ασπίδα αυτή για εμένα συμβολίζει με έναν τρόπο αυτή τη διαδικασία και χρειάζεται φροντίδα κι αφοσίωση. Στην αρχή θα είναι μικρή και δε θα καλύπτει ολόκληρο τον εαυτό, αλλά σιγά σιγά θα δυναμώσει και θα γίνει ολόκληρη πανοπλία.
Πέρα από το φόβο, αισθάνομαι να περιπλέκονται κι άλλα συναισθήματα μέσα σου όπως ίσως η ελπίδα ότι ο άνθρωπος αυτός θα αλλάξει, και κάπως αφουγκράζομαι να αισθάνεσαι ότι μπορείς να βοηθήσεις τον άνθρωπο αυτό, άρα να τον αλλάξεις. Κλείνεις μάλιστα το κείμενό σου λέγοντάς μας ότι είναι δύσκολη περίπτωση ο άνθρωπος αυτός γιατί είναι ιδιαίτερα έξυπνος αλλά με μεγάλες δόσεις ψυχοπαθολογίας. Αυτά τα λόγια σου με κάνουν να αισθάνομαι ακριβώς αυτή τη συγχώνευση δύο προσώπων μέσα σε μία σχέση, και σαν η βοήθεια του ενός να σημαίνει βοήθεια και για τον άλλον. Δυστυχώς όμως με πολύ μεγάλο νοιάξιμο θέλω να σου πω ότι δεν ξέρω πως έχεις στο μυαλό σου την έννοια της βοήθειας του εαυτού σου, αλλά ίσως να κάνεις μία παύση ξανά και να συνδεθείς με αυτό το κομμάτι σου. Να αισθανθείς ότι ο εαυτός σου χρειάζεται τη βοήθειά σου και να του τη δώσεις. Εγώ ακούω τη Σάνυ να ζητά βοήθεια και να γράφει σε εμάς, και θέλω να σου πω ότι την αξίζεις. Όσο για το σύντροφό σου αν κι ο ίδιος έχει αναφέρει ότι χρειάζεται βοήθεια, τότε ίσως χρειάζεται και να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του, να φροντίσει πρώτα ο ίδιος τον ίδιο. Δεν ξέρω αν αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι ματαιωμένη, μόνη, αδύναμη, αλλά με κάθε ειλικρίνεια θέλω να μοιραστώ μαζί σου ότι η εμπειρία μου έως τώρα μου έχει δείξει ότι βοήθεια μπορεί να λάβει ένας άνθρωπος όταν τη ζητά ο ίδιος κι όταν είναι έτοιμος κι ανοιχτός να τη δεχτεί, κι επίσης αν δεν μάθει κανείς να φροντίζει τον εαυτό του και να αναλαμβάνει την ευθύνη του στο να το κάνει αυτό, τότε δε θα μπορέσει να σχετιστεί ολοκληρωμένα με κανένα άλλο πρόσωπο. Δε θα σου πω ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις το σύντροφό σου, αλλά θα σου πω ότι σου αξίζει να βοηθήσεις εσένα, κι όταν κάνεις αυτό, τότε θα ξέρεις πώς να φροντίζεις κι εκείνον αλλά και κάθε πρόσωπο γύρω σου.
Θέλω να κλείσω με το να σου πω ότι μπορείς να έρθεις σε επικοινωνία με το δήμο σου ή να κάνεις μία έρευνα στο διαδίκτυο και να ρωτήσεις σχετικά με δομές οι οποίες υποστηρίζουν γυναίκες που έχουν πέσει θύματα συντροφικής βίας. Θεωρώ ότι θα ήταν η καλύτερη αρχή στον αγώνα που έχεις μπροστά σου κι ελπίζω η δύναμη που βρήκες για να μας γράψεις κι η αλληλεπίδρασή μας εδώ να είναι αρκετή για να σε κάνει να προχωρήσεις παρακάτω, γιατί πάνω από όλα στο ζητά το σημαντικότερο πρόσωπο στη ζωή σου, η Σάνυ!
