Γειά σας! Είμαι 21 και για πρώτη φορά έκανα σχέση με ένα αγόρι. Παλιότερα δεν είχα καμία εμπειρία και δεν συναναστρεφόμουν πολύ με τα αγόρια… Μου άρεσαν αγόρια και τους άρεσα αλλά ποτέ δεν γινόταν τίποτα. Τώρα όμως έχω σχέση με ένα παιδί με το οποίο δεν μπορώ να πω ότι είμαι ερωτευμένη. Δεν με απωθεί όμως κιόλας. Και είναι και πολύ καλό παιδί έχει υπέροχο χαρακτήρα. Και το πρόβλημα μου είναι το εξής. Αγχώνομαι κάθε φορά που βγαίνουμε. Και είναι πολύ περίεργο! Γιατί έχουμε ζήσει κάποια πράγματα. Αλλά πάντα έχω ένα άγχος μέσα μου κάθε φορά που βγαίνουμε και δεν ξέρω γιατί. Στις αρχές ειδικά είχα τρομερό άγχος και δεν μπορούσα ούτε να φάω, είχα χάσει την ηρεμία μου. Να προσθέσω ότι έχει και κάποια πράγματα που δεν με πολύ ελκύουν πάνω του. Αν τα άλλαζε ίσως και να ήταν καλύτερα τα πράγματα.
Από την: Aναγνώστρια
Αγαπητή αναγνώστρια,
Ευχαριστούμε που μοιράζεσαι την προσωπική σου ιστορία. Ξέρεις η πρώτη αίσθηση που μου άφησε η ανάγνωση της ιστορίας σου, είναι πως είσαι ερωτευμένη! Μέσα μου είπα: «ειναι φανερό!».
Το περίεργο άγχος κάθε φορά που συναντάς το αγόρι σου, ότι είχες χάσει την ηρεμία σου και ότι δεν μπορούσες να φας όλα αυτά σηματοδοτούν τα πρώτα στάδια του έρωτα. Ίσως το γεγονός ότι δεν είχες προηγούμενες εμπειρίες στις σχέσεις, να μην σε βοηθά να καταλάβεις ότι μάλλον αυτό είναι που συμβαίνει. Ίσως, επίσης, και το γεγονός ότι θεωρείς πως για να ερωτευτείς κάποιον χρειάζεται να σου αρέσουν όλα επάνω του σε μπερδεύει. Δεν είναι απαραίτητο να σε ελκύουν τα πάντα στον άνθρωπο που έχεις ερωτευτεί, μάλλον θα έλεγα πως είναι ακατόρθωτο, μιας και οι άνθρωποι έχουμε όλοι κάποιες ατέλειες που μας κάνουν ξεχωριστούς και υπέροχους. Ίσα ίσα, που μπορεί συχνά να βρεις τον εαυτό σου να έλκεται και από τις ατέλειες κάποιου. Χαίρομαι, λοιπόν για εσένα, που ξεκίνησες μια όμορφη σχέση με ένα καλό παιδί, με υπέροχο χαρακτήρα όπως λες. Αυτά τα σημαντικά στοιχεία εύχομαι με τον χρόνο, να αποτελέσουν την βάση έτσι ώστε αυτό το «περίεργο άγχος» της αρχής να μετατραπεί στη ασφάλεια της κοινής πορείας σας μαζί.
