Ποιός είναι ο λόγος που ακούμε επανειλημμένα ότι πρέπει να επενδύσουμε στην σχέση μας με τον εαυτό μας , από την στιγμή που έχουμε τόσους ανθρώπους γύρω μας;
H καθημερινότητα μας είναι συνήθως υπερφορτωμένη με υποχρεώσεις, δραστηριότητες και συναναστροφή με ανθρώπους ,ενώ ο χρόνος που αφιερώνουμε στον εαυτό μας είναι ελάχιστος. Φυσικό επακόλουθο, είναι η παραμέληση της σχέσης μας με τον εαυτό μας. Είναι γεγονός πως η πλειονότητα των ανθρώπων δεν έρχεται σε επαφή με τις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες του, καθώς δεν αφιερώνει χρόνο για να ακούσει τι ζητά ο ίδιος του ο οργανισμός. Οι άνθρωποι που καλλιεργούν τον δεσμό με τον εαυτό τους είναι πιο επιτυχημένοι , πιο ευτυχισμένοι και λιγότερο επιρρεπείς σε ψυχικά προβλήματα.
Πώς όμως επηρεάζεται στην πράξη η ζωή μας εάν δεν επενδύσουμε σε αυτή τη σχέση; Όταν δεν ακούμε τον εαυτό μας , δεν τον αφήνουμε να εκφραστεί, καταπιέζουμε τους πραγματικούς μας πόθους και δεν κάνουμε πράγματα που να απολαμβάνουμε μόνο για εμάς , τότε δεν μας σεβόμαστε ,δεν μας αγαπάμε ειλικρινά. Χρειαζόμαστε συνεχή επιδοκιμασία και επιβεβαίωση από τους άλλους και όταν οι σημαντικοί άλλοι δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες αυτές , ενεργοποιούνται αισθήματα πόνου ,θυμού και μνησικακίας. Σπανίως είμαστε ευτυχισμένοι όταν είμαστε εξαρτημένοι ή προσκολλημένοι από το να μας αγαπούν, ή όταν φοβόμαστε ότι δεν μας αγαπούν ή ότι θα χάσουμε την αγάπη κάποιου. Ένας τρόπος για να μπορέσουμε να το κατανοήσουμε είναι να σκεφτούμε τις φορές που κάποιος φίλος μας χρειάστηκε έναν καλό ακροατή για να εκφράσει τα προβλήματα του, για να τον στηρίξει και να τον πάρει μια μεγάλη αγκαλιά μεταφορική και κυριολεκτική . Έτσι ακριβώς, πρέπει να αναπτύξουμε την σχέση μας με τον εαυτό μας , ως έναν δεσμό ασφαλή και στοργικό .
Η διαδρομή προς την αυτό-αγάπη δεν έχει τερματισμό .Δεν είναι εύκολη και περιλαμβάνει απόλυτη ειλικρίνεια και έκφραση όλων των συναισθημάτων. Πρέπει να δίνουμε στον εαυτό μας χρόνο τόσο για να αισθανθεί την χαρά, τον ενθουσιασμό όσο και τον πόνο και τη θλίψη .Δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα. Υπάρχουν μόνο συναισθήματα που μας εξελίσσουν και μας διδάσκουν πολύτιμα μαθήματα. Πρόκειται για μια διαδικασία συνεχώς εξελισσόμενη που μας απελευθερώνει από ανασφάλειες , ζήλειες και αρνητικότητα που μας βαραίνει . Όταν αρχίσουμε να ακούμε τον εαυτό μας , να υιοθετούμε υγιείς συνήθειες και να λέμε όχι σε καταστάσεις που αισθανόμαστε ότι υποβιβάζουν την αξιοπρέπεια μας, τότε, όλες οι υπόλοιπες σχέσεις της ζωής μας (ερωτικές , φιλικές, οικογενειακές) θα βελτιωθούν σημαντικά καθώς δεν θα χρησιμοποιούμε κανέναν άνθρωπο ως υποκατάστατο για τα εσωτερικά «κενά» μας και ούτε θα επιτρέπουμε σε άλλους να το κάνουν σε εμάς . Ένας άνθρωπος ο οποίος δεν τα έχει καλά με τον εαυτό του , είναι σχεδόν αδύνατον να δημιουργήσει δεσμούς υγιείς.
Το ταξίδι αυτό απαιτεί αφοσίωση και οδηγεί στην εσωτερική ανύψωση του ανθρώπου. Το να αγαπά κανείς τον εαυτό του δεν σημαίνει να θεωρεί ότι είναι αλάνθαστος άλλα να τον αποδέχεται με τα ελαττώματα του και να προσπαθεί να βελτιώνεται.
Επομένως, ας επιχειρήσουμε από σήμερα να ενστερνιστούμε μια συνήθεια που μας ευχαριστεί και σε λίγο καιρό η διαφορά μέσα μας θα είναι ήδη αισθητή.
Η αυτό-αγάπη δεν είναι εγωιστική, είναι καθόλα θεμελιώδης γιατί στο τέλος της ημέρας μας μένει μόνο ο εαυτός μας.
Βιβλιογραφία:
«Η αγάπη είναι επιλογή» Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ