‘’Εσύ είσαι ψυχολόγος, σίγουρα τα έχεις όλα λυμένα μέσα σου’’. Μία έκφραση που αρκετοί μπορεί να πουν και να πιστέψουν ότι πραγματικά ισχύει για όλους τους θεραπευτές εκεί έξω. Είναι, όμως, άραγε αλήθεια αυτό;
Πολλοί, ίσως, να νομίζουν ότι οι θεραπευτές είναι σε θέση πάντοτε να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, τις σχέσεις τους και να ξεπερνούν με ευκολία δυσκολίες και προβλήματα. Αυτό που ξεχνούν, ωστόσο, είναι πως και οι ίδιοι οι θεραπευτές είναι άνθρωποι. Γι’ αυτό ακριβώς έχουν τις αδυναμίες τους, αντιμετωπίζουν κι εκείνοι δυσκολίες στην καθημερινότητά τους και πρέπει να προσπαθήσουν σκληρά για να επιτύχουν μια εσωτερική ψυχική ισορροπία. Το γεγονός ότι μπορούν, λόγω των γνώσεων ή της ειδίκευσής τους, να βοηθήσουν τους γύρω τους να ανακαλύψουν τί κρύβουν μέσα τους, δεν σημαίνει πως και η ίδιοι δεν έχουν αυτή την ανάγκη.
Έτσι, πολλές φορές μπορεί να λυγίσουν, να ξεσπάσουν, να απογοητευτούν, ακόμη και να φοβηθούν για το τί τους επιφυλάσσει το μέλλον τους. Δεν είναι απίθανο να φανούν αδύναμοι μπροστά σε δυσκολίες και ευάλωτοι συναισθηματικά σε καταστάσεις που δεν μπορούν να διαχειριστούν. Κι αυτό, γιατί, δεν είναι τέλειοι και δεν επιθυμούν να είναι κιόλας. Δεν αποτελούν ξεχωριστή κατηγορία από τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι κι εκείνοι άτομα με πάθη, λάθη, προσωπικές ιδέες, προτιμήσεις κι επιλογές.
Η προσπάθεια και η τάση του κόσμου να τους τοποθετεί σε μια ξεχωριστή κατηγορία, όπου ο καθένας εκεί οφείλει να είναι παράδειγμα προς μίμηση, μόνο πρόσθετο βάρος και ψυχική πίεση τους προκαλεί. Οι θεραπευτές βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με όλους τους υπόλοιπους και θέλουν να αντιμετωπίζονται επί ίσοις όροις. Οι προσδοκίες του κόσμου περί ‘’τέλειου’’ και ‘’αλάνθαστου’’ θεραπευτή, αφορούν αντιλήψεις που δεν μπορούν ρεαλιστικά να υφίστανται.
Οι θεραπευτές, λοιπόν, δεν είναι τέλειοι. Ίσως, να πρέπει να διαβάσει όλος ο κόσμος την πρόταση αυτή ξανά. Ή ίσως, πάλι, να πρέπει να την διαβάζει ξανά και ξανά μέχρι να το αντιληφθεί πλήρως. Τόσο ο κόσμος, όσο και οι ίδιοι οι θεραπευτές. Και διαβάζοντας την, να είναι όλοι τους περήφανοι γι’ αυτό. Κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Γιατί, αν και δεν είναι τέλειοι, καταφέρνουν να βοηθήσουν μια ανθρώπινη ψυχή που έχουν απέναντί τους, να βρει το δρόμο της στη ζωή. Αν και δεν είναι τέλειοι, μπορούν να συμβάλλουν στην προσωπική ενδοσκόπηση πολλών ατόμων που τους επισκέπτονται καθημερινά. Αν και δεν είναι τέλειοι, είναι τιμή τους που ακούνε ένα ‘’ευχαριστώ’’, όταν πραγματικά έχουν βοηθήσει κάποιον να ανακουφίσει τον ψυχικό του πόνο. Και, κυρίως, γιατί αν και δεν είναι τέλειοι, παλεύουν και οι ίδιοι μέσα τους καθημερινά με τις ανασφάλειες και τις αδυναμίες τους, ώστε να μπορέσουν έπειτα να αγκαλιάσουν τους γύρω τους αληθινά. Γι’ αυτό, εξάλλου, είναι και θεραπευτές. Γιατί αν δεν αγκαλιάσουν πρώτα τα ευάλωτα κομμάτια μέσα τους, πώς θα αγκαλιάσουν έπειτα τα ευάλωτα κομμάτια των γύρω τους;
Εξάλλου, όπως πολύ σωστά είπε και ο Jung: ‘’Μόνο ο πληγωμένος θεραπευτής θεραπεύει’’. Κι έτσι είναι. Αν ο θεραπευτής δεν έρθει αντιμέτωπος με την προσωπική του οδύνη, τα δικά του πάθη, αν δεν συγκρουστεί με τον εαυτό του και μέσω της δικής του θεραπείας και δεν βγει νικητής, τότε πώς θα βοηθήσει τον κόσμο γύρω του; Ο κάθε θεραπευτής έχει τη δική του ιστορία, τις δικές του πληγές, τις δικές του χαρές και επιτυχίες. Εκείνο που προσπαθεί, όμως, είναι να φροντίσει τις πληγές του και να τις επουλώσει μέσω της θεραπείας του. Μόνο τότε δεν θα μολύνει τους άλλους γύρω του. Και μόνο τότε θα είναι σε θέση να βοηθήσει πολλούς ακόμα να ακολουθήσουν τον δρόμο του.
Οι θεραπευτές δεν είναι τέλειοι, δεν είναι ανώτεροι, δεν έχουν πάντα τα μυστικά της επιτυχίας. Είναι όμως εκεί για να βοηθήσουν, να καταλάβουν, να εξελίξουν και να ανταποκριθούν στις ψυχικές ανάγκες των ανθρώπων. Είναι εκεί για να ξεδιαλύνουν το κουβάρι της ψυχής μας. Είναι εκεί για να μας αποδείξουν ότι όλα ξεκινούν από μας και όλα τελειώνουν πάλι σε εμάς. Είναι απλά άνθρωποι. Άνθρωποι που συναντάνε ανθρώπους.
Photos:
https://www.dreamstime.com/illustration/psychiatry.html
https://www.redbubble.com/i/art-board-print/Broken-Woman-by-brandydevoid/44230372.JUXJO
