Έφτασε ο Σεπτέμβρης και αυτό αναπόφευκτα δηλώνει το ξεκίνημα μιας νέας σχολικής χρονιάς, τόσο για τους εκπαιδευτικούς όσο και τους μαθητές. Κάθε μαθητής αποτελεί μια ξεχωριστή ολότητα με μοναδικά χαρακτηριστικά, όπου ο εκπαιδευτικός οφείλει να αναγνωρίσει και να διαχειριστεί. Στο πλαίσιο της τάξης προκύπτουν ζητήματα που μπορεί να αφορούν, τόσο την συμπεριφορά μαθητών όσο και τις επιδόσεις τους στα προκαθορισμένα μαθήματα. Είναι επομένως πολύ σημαντικό οι εκπαιδευτικοί να γνωρίζουν τα είδη των δυσκολιών που οι μαθητές ενδέχεται να αντιμετωπίζουν ώστε να μπορέσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να προσαρμόσουν την διδασκαλία και τις απαιτήσεις τους στο εκάστοτε πρόσωπο.
Γενικά, τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζουν προβλήματα στην προσοχή, την συγκέντρωση, την χρήση στρατηγικών και άλλα. Πιο συγκεκριμένα όμως οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες μπορούν να χωριστούν στις εξής ομάδες δυσκολιών:
- Δυσκολίες στην ανάγνωση (δυσλεξία)
- Δυσκολίες στην παραγωγή γραπτού λόγου (δυσγραφία)
- Δυσκολίες στα μαθηματικά (δυσαριθμησία)
Η δυσλεξία είναι ίσως και η πιο ευρέως γνωστή μαθησιακή δυσκολία. Αυτό από την μια είναι καλό γιατί σημαίνει ότι υπάρχει γνώση από την άλλη όμως υπάρχει ο κίνδυνος να γενικεύουμε και να συγχέουμε τα χαρακτηριστικά της με αυτά άλλων μαθησιακών δυσκολιών. Τα παιδιά με δυσλεξία, παρουσιάζουν δυσκολίες στην ανάγνωση και επομένως κάνουν συχνά αντικαταστάσεις, αντιμεταθέσεις, παραλείψεις και προσθέσεις γραμμάτων. Μάλιστα, εφόσον υπάρχει αυτή η δυσκολία στην αποκωδικοποίηση της ανάγνωσης υπάρχει δυσκολία και στην κατανόηση του κειμένου και την εξαγωγή συμπερασμάτων.
Από την άλλη, η δυσγραφία αφορά τον γραπτό λόγο και ό,τι τον περιβάλει. Για παράδειγμα, τα παιδιά με δυσγραφία αντιμετωπίζουν προβλήματα στον σχηματισμό των γραμμάτων, στην διατήρηση της αναλογίας πεζών και κεφαλαίων, στην χρήση σημείων στίξης, στην ορθογραφία και στην διατήρηση των γραμμών του τετραδίου. Ακόμη, δυσκολεύονται να κρατήσουν το αντικείμενο γραφής και έχουν κακή στάση σώματος κατά την γραφή. Όσον αφορά την γραπτή έκφρασή τους τα παιδία αυτά παρουσιάζουν ελλείψεις στην σύνταξη, την πρωτοτυπία, το ύφος και την συνοχή.
Τα ελλείματα στην οπτική αντίληψη είναι υπεύθυνα στην περίπτωση των παιδιών με δυσαριθμησία. Βάσει αυτών των ελλειμάτων το παιδί δυσκολεύεται να διαβάσει πολυψήφιους αριθμούς, να αναγνωρίσει τα μαθηματικά σύμβολα, να ολοκληρώσει τις ασκήσεις του ενώ μάλιστα συχνά αναστρέφει τους αριθμούς και συγχέει τις έννοιες του «δεξιά»/ «αριστερά» και «πριν»/ «μετά». Η λύση προβλημάτων και η κατασκευή και ερμηνεία γραφημάτων είναι διαδικασίες που γίνονται με δυσκολία όπως και η συγκράτηση και ανάκληση δεδομένων.
Αυτό που είναι οφείλουμε να επισημάνουμε όσον αφορά τις ειδικές μαθησιακές διαταραχές είναι ότι η κάθε μία έχει μεν τα δικά της χαρακτηριστικά και είναι πολύ σημαντικό να τα γνωρίζουμε ξεχωριστά, ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τομείς μάθησης αλλά και οι δυσκολίες στον εκάστοτε τομέα είναι αλληλένδετες.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Νευροψυχολογία των μαθησιακών δυσκολιών, Μάριος Κωνσταντίνου, Μαίρη Κοσμίδου, Επιστημονικές Εκδόσεις Παρισιάνου
