Η σεξουαλικότητα είναι ένας βασικός και σύνθετος τομέας της ζωής του ανθρώπου. Το ανθρώπινο είδος χρησιμοποιεί την σεξουαλική επαφή όχι μόνο για αναπαραγωγή αλλά και για ευχαρίστηση. Ωστόσο, για κάποιους η σεξουαλικότητα από πηγή ευχαρίστησης μπορεί να είναι πηγή δυσκολιών ή να είναι συνδεδεμένη με ασυνήθιστους τρόπους συνεύρεσης και αντικείμενα. Στην περίπτωση αυτή όπου η σεξουαλική επιθυμία δεν ταυτίζεται με συνηθισμένα ερεθίσματα και καταστάσεις κάνουμε λόγο για παραφιλίες. Πριν αναλύσουμε όμως τις διάφορες παραφιλίες χρειάζεται να κάνουμε μια επισήμανση. Η παραφιλική συμπεριφορά δεν ταυτίζεται πάντα με ψυχική διαταραχή. Η διαχωριστική γραμμή είναι λεπτή αλλά υπαρκτή. Μια παραφιλική συμπεριφορά στα πλαίσια του σπιτιού κάποιου χωρίς να προκαλεί βλάβη ή ενόχληση στον ίδιο ή σε άλλο άτομο δεν λαμβάνει διάγνωση. Επομένως, η επίμονη, καταναγκαστική και δυσπροσαρμοστική ποιότητα των παραφιλικών πράξεων τις διαχωρίζει από απλές παραλλαγές της φυσιολογικής σεξουαλικότητας.
Σύμφωνα με το DSM-5 προσδιορίζονται δέκα παραφιλίες.
- Επιδειξιομανία
- Φετιχισμός
- Εφαψιομανία
- Παιδοφιλία
- Σεξουαλικός μαζοχισμός
- Σεξουαλικός σαδισμός
- Παρενδυσιακή διαταραχή
- Ηδονοβλεψία
- Άλλη προσδιορισμένη παραφιλική διαταραχή
- Απροσδιόριστη παραφιλική διαταραχή
Η διαταραχή επιδειξιομανίας αφορά επαναλαμβανόμενες και διεγερτικές σεξουαλικές φαντασιώσεις και συμπεριφορές που σχετίζονται με την έκθεση των γεννητικών οργάνων του πάσχοντος σε ανυποψίαστους ξένους. Συγκεκριμένα ο πάσχων φαίνεται να μην επιθυμεί περαιτέρω επαφή με το θύμα πάρα μόνο να το σοκάρει και να το ταπεινώσει μέσω αυτής της επίδειξης. Τα θύματα είναι κατά κύριο λόγο γυναίκες και ο θύτης εφαρμόζει την πράξη του σε κάποιο δημόσιο χώρο.
Από την άλλη έχουμε την διαταραχή της ηδονοβλεψίας όπου ο πάσχων έχει έντονες και επαναλαμβανόμενες φαντασιώσεις και συμπεριφορές που περιλαμβάνουν την παρατήρηση ξένων, μη συναινούντων ατόμων κατά την διάρκεια της σεξουαλικής συνεύρεσης ή όταν είναι γυμνοί. Και σε αυτή την περίπτωση το μεγαλύτερο ποσοστό δεν επιδιώκει την σεξουαλική επαφή με το θύμα του.
Δύο ακόμη γνωστές παραφιλίες είναι ο σαδισμός και ο μαζοχισμός. Ο σεξουαλικός σαδισμός σχετίζεται με την ταπείνωση και τον πλήρη έλεγχο και κυριαρχία του θύματος. Αυτό επιτυγχάνεται με διάφορους τρόπους όπως ακινητοποίηση, κάψιμο, ξυλοδαρμό, βασανισμό, πνίξιμο και άλλα. Στην περίπτωση του σεξουαλικού μαζοχισμού συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Ο πάσχων απολαμβάνει και φαντασιώνεται πράξεις ταπεινωτικές και οδυνηρές για τον ίδιο και του προκαλούν σεξουαλική διέγερση. Ο πάσχων προκειμένου να καλύψει τις φαντασιώσεις του μπορεί να πραγματοποιήσει τις σεξουαλικές του παρορμήσεις στον ίδιο του τον εαυτό όπως για παράδειγμα να δέθει, να τρυπηθεί ή να ακρωτηριαστεί. Και στις δύο περιπτώσεις έχει σημασία η συναίνεση του ατόμου ή μη.
Η εφαψιομανία αφορά το μη συναινετικό άγγιγμα ή την τριβή των γεννητικών οργάνων γεγονός που προκαλεί σεξουαλική διέγερση. Ο πάσχων εκτελεί την πράξη του σε δημόσιους χώρους όπως λεωφορεία. Από την άλλη έχουμε τον φετιχισμό όπου αφορά φαντασιώσεις και σεξουαλική διέγερση από άψυχα αντικείμενα. Οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει φετιχιστικό αντικείμενο με πιο γνωστά να είναι εσώρουχα και παπούτσια. Το σημαντικό είναι ότι ο πάσχων χρησιμοποιεί το αντικείμενο αξιοποιώντας όλα τα χαρακτηριστικά του για να διεγερθεί όπως την υφή του ή την μυρωδιά του.
Είδαμε λοιπόν συνοπτικά μερικές παραφιλίες που ενδεχομένως μέσα από ταινίες ή την εμπειρία μας να έχουμε γνωρίσει. Η παιδοφιλία-αιμομιξία δεν αναφέρθηκε καθώς ένα τόσο μείζον θέμα ειδικά με τα γεγονότα της επικαιρότητας αξίζει ξεχωριστή αναφορά.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Εισαγωγή στην ψυχοπαθολογία του ενήλικα, Άννα Χριστοπούλου, εκδόσεις Τόπος
