Η Σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία αυτοάνοση νόσος, που προκαλεί διαταραχές στην όραση και τo νευρικό σύστημα, λόγω της φύσης της πάθησης που προσβάλλει τον εγκέφαλο. Παλιότερα, η απουσία κατάλληλων ερευνών, εμπόδιζε τη δυνατότητα παροχής πληροφοριών για την αντιμετώπισή της. Στη σύγχρονη εποχή όμως, και με τα κατάλληλα ιατρικά μέσα, η διάγνωση και η αντιμετώπιση μπορεί να πραγματοποιηθεί πιο δραστικά, αν και η σκλήρυνση κατά πλάκας, είναι μία νόσος που κατατάσσεται στις χρόνιες.
Η ΣΚΠ υπόκεινται σε αναπηρία, γι’ αυτό πολλές φορές τα άτομα προσπαθούν να διαμορφώνουν την εικόνα τους με βάση την πάθηση και το βαθμό έκθεσής τους σε αυτή. Εκτός από το νευρολογικό πρίσμα, η πάθηση αυτή μπορεί να προκαλεί ψυχολογικές διακυμάνσεις. Ενίοτε, οι ψυχολογικές αλλαγές σε αυτή την νόσο παρουσιάζονται ήδη πριν από την διάγνωσή της, αλλά ίσως κατευνάζονται από αυτήν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το πρόβλημα περιορίζεται.
Οι ψυχολογικές επιπτώσεις της Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας :
Τα άτομα που κατακλύζονται από αυτή, παρουσιάζουν αυξημένο άγχος, κατάθλιψη, αίσθημα ανησυχίας και άλλες ψυχολογικές διαταραχές. Πιο αναλυτικά, η κατάθλιψη θεωρείται κοινό χαρακτηριστικό ατόμων που υπόκεινται στην σκλήρυνση, λόγω της χρόνιας έκθεσης σε αυτή και των πιθανών εγκεφαλικών καταστροφών. Ενώ το άγχος, είναι κατασταλτικός παράγοντας, που μπορεί να επηρεάσει αρκετά την πορεία της νόσου. Επίσης, παρουσιάζονται συναισθηματικές διακυμάνσεις, που πολλές φορές οδηγoύν σε θυμό, εκνευρισμό και μη αποδοχή της πραγματικότητας. Σε κάποιες περιπτώσεις, άνθρωποι έχουν εμφανίσει ψευδοπρομηκική συναισθηματικότητα, μία κατάσταση δηλαδή όπου είτε γελάνε είτε κλαίνε χωρίς την αίσθηση του μέτρου και δίχως την παρουσία των πραγματικών συναισθημάτων. Άλλο ένα σημαντικό στοιχείο, είναι η κόπωση – σωματική και ψυχική, καθώς πολλές φορές τα άτομα νιώθουν ότι βρίσκονται σε ένα αδιέξοδο και τίθεται σε αδυναμία συγκέντρωσης. Επιπροσθέτως, κατά περιπτώσεις ατόμων, παρουσιάζεται απώλεια της αυτοεκτίμησης και της κοινωνικής αποστροφής, καθώς θεωρούν ότι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν και να βοηθήσουν, το όποιο οδηγεί σε απομόνωση. Άλλες περιπτώσεις αποδεικνύουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρουσιάζουν προβλήματα συγκέντρωσης, πράγμα που επηρεάζει την καθημερινότητα.
Μέθοδοι Αντιμετώπισης :
Έτσι, τίθεται σημαντικό τα άτομα να απευθύνονται σε κάποιον ειδικό, καθώς όλα τα παραπάνω μπορούν είτε να μειωθούν είτε να αποφευχθούν. Μέσω της ψυχοθεραπείας και των κατάλληλων θεραπειών, τα άτομα θα μπορέσουν να οριοθετήσουν το άγχος. Η φαρμακευτική αγωγή – πάντα με επίβλεψη κάποιο ειδικού – και σε περιπτώσεις που είναι απαραίτητο, δύναται να επιτύχει θετικά αποτελέσματα. Σημαντική είναι και η συμβολή του οικογενειακού και κοντινού περιβάλλοντος, που μέσω αυτών των ομάδων, το άτομο θα νιώσει ότι είναι αυτάρκης, το οποίο μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσω ομάδων υποστήριξης, όπου τα άτομα με κοινό σημείο τη νόσο, μπορούν να οδηγηθούν με τη συζήτηση σε πολύ θετικά αποτελέσματα. Η φυσική άσκηση και η χαλάρωση, μπορεί να επιτευχθούν στο βαθμό που μπορεί κάποιος να ανταπεξέλθει σε αυτό, χωρίς να καταπονείται.
Συγκαταλέγοντας, η ΣΚΠ επηρεάζει όλο το φάσμα της σωματικής και ψυχικής ευδαιμονίας. Όμως, με τη σωστή κατεύθυνση, θεραπεία και στήριξη από το κοινωνικό περιβάλλον, τα άτομα αυτά είναι ικανά να επιτύχουν μία ποιότητα ζωής που θα αποτελέσει αρωγό για τη διαχείριση της νόσου.
Βιβλιογραφία :
Psychological aspects of multiple sclerosis, Maria José Sá, 2007
Αρχισυνταξία : Κελεσίδη Ελένη
Επιμέλεια Άρθρου : Κελεσίδη Ελένη
