Τι σημαίνει άραγε εσωτερική φωνή; Πόσοι από εμάς τη γνωρίζουμε;
Φυσικά δεν θα αναφερθώ στη φυσική μας φωνή, αυτή που μας βοηθάει να εκφραζόμαστε και να επικοινωνούμε τα συναισθήματά μας, άλλοτε πιο αποτελεσματικά και άλλοτε όχι. Θα μιλήσω για την εσωτερική φωνή, αυτήν που ενυπάρχει στον καθένα μας. Από την πρώτη στιγμή της ζωής του μέχρι να φύγει από αυτή.
Τι είναι λοιπόν εσωτερική φωνή; Είμαι σίγουρη ότι κάπου, κάποτε όλοι μας έχουμε ακούσει αυτόν τον όρο. Για μένα, εσωτερική φωνή είναι το ένστικτο. Είναι οι επιθυμίες. Είναι το πάθος. Είναι τα όνειρα και οι αξίες. Αξίες που διαμορφώνονται φυσικά με το πέρας των χρόνων και των βιωμάτων.
Πόσοι από εμάς είμαστε πραγματικά σε επαφή με αυτήν; Πόσοι την ακούμε καθημερινά; Πόσες φορές δρούμε σύμφωνα και όχι ενάντια σε αυτήν; Τα περισσότερα προβλήματα ξεκινάνε από τη στιγμή που ο άνθρωπος χάσει την επαφή του με αυτήν. Τότε ξεκινούν οι λεγόμενες εσωτερικές συγκρούσεις, ο συμβιβασμός, η απουσία χαράς από τη ζωή, η απουσία νοήματος, ακόμα και τα διάφορα ψυχοσωματικά.
Από την πρώτη στιγμή που ένα παιδί έρχεται σε αυτόν τον κόσμο, αποκτά βιώματα, αφουγκράζεται και δέχεται διάφορα ερεθίσματα, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν τη βάση τους στο οικογενειακό περιβάλλον, αυτό το οποίο είναι και υπεύθυνο για τον ερχομό του σε αυτόν τον κόσμο. Για πολλά συναπτά έτη, η εσωτερική φωνή του παιδιού είναι απολύτως συνυφασμένη και ταυτισμένη με αυτήν των δημιουργών του.
Και κάπως έτσι φτάνει το κάποτε παιδί να κατακτά το πρώτο έτος της ενηλικίωσής του και να λέγεται… ενήλικας. Θα λέγαμε σε αυτό το σημείο ότι οι μέχρι τότε εμπειρίες και τα βιώματα έχουν συνεισφέρει σημαντικά στην μέχρι τότε διάπλαση της προσωπικότητας του ατόμου. Και από τα δεκαοκτώ έτη και μετά, το άτομο καλείται –βάσει κοινωνικών προδιαγραφών– να αναλάβει τις πρώτες του ευθύνες, να αποφασίσει για το μέλλον του, να νοηματοδοτήσει το ίδιο τη ζωή του.
Πόσο εφικτό άραγε είναι πάντα αυτό; Πόσες φορές συναντάμε ανθρώπους που ξεκίνησαν κάτι και στην πορεία το παράτησαν; Πόσες άλλες φορές βλέπουμε άλλους που διάγουν έναν άκρως συμβιβασμένο βίο, χωρίς χαρά και όρεξη για ζωή;
Θαρραλέοι και νικητές όσοι, έστω και καθυστερημένα, αποφάσισαν να αλλάξουν τη ρότα τους και να ακολουθήσουν την καρδιά τους. Ηττημένοι ωστόσο, όσοι ποτέ δεν μπήκαν στη διαδικασία να βρουν τι είναι αυτό που τους κάνει πραγματικά χαρούμενους.
Σε όλο αυτό το ταξίδι, με τις ανατροπές και τις εκπλήξεις του, νικητής ήταν και θα είναι πάντα αυτός που ήρθε σε επαφή με την εσωτερική του φωνή. Αυτός που αποφάσισε μια μέρα να κάνει το σπουδαίο ταξίδι της ενδοσκόπησης. Αυτός που διαχώρισε τις φωνές όλων των άλλων από την αλήθεια της δικής του φωνής. Αυτός που σεβάστηκε ότι η ζωή του είναι καθαρά δικιά του υπόθεση και η ευτυχία είναι επιλογή, όχι άπιαστο όνειρο. Αυτός που δεν έβαλε σε σίγαση τα πρώτα καμπανάκια και αφουγκράστηκε με αγάπη τι ήθελε το σώμα του να του πει.
Το να βρεις την εσωτερική σου φωνή σε έναν κόσμο που διαρκώς τρέχει με ταχύτητες φωτός, μπορεί να είναι κάτι δύσκολο αρχικά. Ιδίως όταν ποτέ ως τώρα δεν το είχες επιχειρήσει. Άφησε για λίγο τα social, κλείσε την τηλεόραση. Μην βγεις και απόψε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Διάλεξε ένα μέρος που αγαπάς. Μπορεί να είναι το σπίτι σου, μπορεί μια ήσυχη παραλία. Κάθισε αναπαυτικά. Εσύ και ο εαυτός σου. Εάν τα πράγματα στη ζωή σου δεν είναι όπως τα θέλεις, αφιέρωσε λίγο χρόνο για εσένα. Το αξίζεις. Βυθίσου στη σιωπή. Σύντομα, κάτι μαγικό θα συμβεί. Το σώμα σου θα αρχίσει να σου δίνει κάποιες απαντήσεις. Μην φοβηθείς εάν ποτέ ξανά δεν τις είχες ακούσει.
Η αλήθεια δεν είναι ποτέ τρομακτική. Ίσως επώδυνη, αλλά πάντα, μα πάντα λυτρωτική και απελευθερωτική. Σύντομα θα δεις ότι αυτή η πρώτη φορά θα γίνει μια ευχάριστη συνήθεια και θα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου.
Καλό ταξίδι!
