Τον τελευταίο καιρό έχω μπλέξει με ένα άτομο το οποίο βρίσκεται σε σχέση (όχι μακροχρόνια 3-4 μήνες). Ξέρω ότι αυτό που έχω κάνει είναι ανήθικο και άσχημο και δεν έχω ιδέα πως κατέληξα εδώ. Απλά άφησα την καρδιά μου να κυριεύσει το μυαλό μου και τώρα τα έχω κάνει όλα χάλια. Μου υπόσχεται ότι θα χωρίσει και κάθε φορά που του το αναφέρω μου λέει: “απλά την λυπάμαι να την πληγώσω” και όλο βρίσκει μια καινούρια δικαιολογία να μου πει για το ότι δεν μπορεί αυτή την περίοδο. Ενώ μου έχει πει πως την αποφεύγει, πίστεψα ότι έχουν σταματήσει να έχουν σεξουαλικές επαφές. Όταν ρώτησα και μου είπε ότι συνεχίζουν να έχουν όταν εμείς δεν βρισκόμαστε η καρδιά μου έγινε χίλια κομμάτια .Να μου πεις, τι περίμενες; Δεν ξέρω τι περίμενα. Μου λέει συνέχεια ότι με θέλει πολύ, ότι με βλέπει σοβαρά και ότι ποτέ δεν θα έκανε το ίδιο σε εμένα γιατί “είναι αλλιώς αυτή η περίπτωση”. Πραγματικά δεν έχω ιδέα πως τα έχω πιστέψει όλα αυτά και από πότε είμαι τόσο χάπατο. Του το τελείωσα πριν κάτι μέρες γιατί δεν άντεχα άλλο και μου ζήταγε συγγνώμη και μου έλεγε πως έχω δίκιο για όλα. Με ξαναπλησίασε χθες και εγώ αντί να τον κάνω μπλοκ του ξαναμιλάω κανονικά.
Από την: Μαρία
Αγαπητή Μαρία,
σε ευχαριστούμε για την ερώτηση σου και το θάρρος σου να μοιραστείς την προσωπική σου ιστορία.
Ξεκινώντας θα ήθελα να παρατηρήσω πως εκφράζεσαι κάπως αυστηρά και απόλυτα για τον εαυτό σου, θεωρώντας κακό και ανήθικο αυτό που σου έχεις κάνει. Ίσως σε φάσεις ζωής που μας συμβαίνουν ιδιαίτερες καταστάσεις να χρειάζεται να είμαστε πιο καλοσυνάτοι με τον εαυτό μας. Αναρωτιέμαι αν το γεγονός ότι χαρακτηρίζεις ως ανήθικο και κακό αυτό που έχεις κάνει, αποτελεί και τον τρόπο που βλέπεις τον εαυτό σου. Πώς αυτό το συμπέρασμα θα σε βοηθούσε να διαχειριστείς ή και να βγεις από αυτή τη σχέση; Άλλωστε δεν υπάρχει συλλογικός τρόπος να αντιληφθούμε την ηθική, μιας και είναι μια πεποίθηση εντελώς ατομική και υποκειμενική που πηγάζει από τις δικές μας ερμηνείες για τον εαυτό και τον κόσμο.
Επιπλέον, ήθελα να τονίσω πως οι σχέσεις δεν έρχονται κάθε φορά στη ζωή μας με ιδανικό τρόπο ούτε και έχουμε πάντα την επιλογή να ελέγξουμε το πώς θα αισθανθούμε για κάποιον. Ίσα ίσα, το ποιος μας έλκει και με τι τρόπο συνδεόμαστε και σχετιζόμαστε με τους άλλους αποτελεί σημαντικό πεδίο διερεύνησης για την επιστήμη της ψυχολογίας και απασχολεί το σύνολο των ανθρώπων. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιο μοτίβο στον τρόπο που δημιουργείς σχέσεις και τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό για εσένα με βάση τα βιώματα σου. Ίσως η διαδρομή του να ανακαλύψεις τον εαυτό σου μέσα από τις σχέσεις σου να είναι μια λειτουργικότερη επιλογή από το να επικρίνεις τον εαυτό σου για αυτές.
Όσον αφορά στη σχέση με έναν δεσμευμένο άντρα το ζήτημα δεν είναι η ηθική και αν είναι καλή ή κακή πράξη ούτε αν τα έχεις κάνει όλα χάλια όπως λες, αλλά το αν λαμβάνεις αυτά που θέλεις μέσα από τη σχέση σας και αν ικανοποιούνται οι συναισθηματικές σου ανάγκες, δεδομένου ότι δεν είναι ένας άντρας συναισθηματικά διαθέσιμος.
Συμβαίνει πολύ συχνά κάποιοι άνθρωποι με ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά να διατηρούν πάνω από μια σχέσεις και μάλιστα αφήνουν την εντύπωση ότι καταργούν τις άμυνες σου και δεν μπορείς να αντισταθείς. Θα σταθώ στο γεγονός ότι ο συγκεκριμένος άντρας σου αναφέρει πως λυπάται να αφήσει την σύντροφο του πράγμα που σημαίνει για εκείνον πως θεωρεί πως έχει τη δύναμη να ελέγχει τα συναισθήματα των ανθρώπων που σχετίζεται. Το πιο πιθανόν είναι πως έτσι σχετίζεται με όλες τις γυναίκες, από λύπηση, πιστεύοντας πως έχει τη δύναμη να τις πληγώσει αν τις αφήσει. Αναρωτιέμαι αν σου περνάει από το μυαλό ότι θα μπορούσε να βλέπει έτσι και τη δική σας σχέση. Το γεγονός ότι τον αφήνεις κι εκείνος επιστρέφει πίσω ζητώντας συγγνώμη, μου θυμίζει πολύ τον φαύλο κύκλο της κακοποίησης όπου κάποιος επικαλείται και αποδίδει στο άλλο μέλος της σχέσης κάποιο λάθος, το γεμίζει ενοχές, το τιμωρεί κακοποιώντας το (ψυχολογικά, λεκτικά ή και σωματικά) και μετά ζητάει συγγνώμη. Ξέρεις οι μορφές κακοποιήσεως δεν είναι πάντα ορατές αν δεν ασκείται σωματική βία.
Δεν θα ήθελα να προβώ σε ακραία συμπεράσματα για ανθρώπους και καταστάσεις που δεν γνωρίζω, απλώς θα ήθελα να σου επιστήσω την προσοχή και να σε προβληματίσω για τον άνθρωπο με τον οποίο εμπλέκεσαι και για την ενδεχόμενη κακοποιητική συνθήκη που μπορεί να ελλοχεύει εδώ. Άλλωστε φαίνεται πως τον γνωρίζεις πολύ λίγο διάστημα και ίσως δεν ξέρεις πολλά πράγματα για εκείνον.
Αν ήμουν στη θέση σου θα έπαιρνα μια απόσταση από την κατάσταση και θα προσπαθούσα να δω τα πράγματα με καθαρό μυαλό. Πολλοί άνθρωποι τείνουν να έχουν μεγάλο ποσοστό συναισθηματικής λογικής, όπως λες ότι συμβαίνει με εσένα, αλλά δεν παύει να είναι σκέψεις που παράγονται στο μυαλό σου, απλώς με συναισθηματικό φίλτρο. Είναι οι σκέψεις που μας καθοδηγούν και είμαστε εμείς που μπορούμε να τις δουλέψουμε, να τις αλλάξουμε και να καταφέρουμε να διαχειριστούμε καταστάσεις, όπως αυτή.
Ξεκίνα με το να βλέπεις με περισσότερη αγάπη αυτό που σου έχει συμβεί και αν χρειαστείς υποστήριξή μπορείς πάντα να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό ψυχικής υγειάς.
Στην διάθεση σου για ό,τι χρειαστείς.
