Καλησπέρα. Εδώ και 4 χρόνια διατηρώ επαφές με κάποιον παντρεμένο. Στην αρχή ήταν ο άνθρωπος που με έκανε να νιώθω πολύ όμορφα, στα λόγια μόνο βέβαια, γι’ αυτό το επέτρεψα εγώ μετά άρχισα να τον ερωτεύομαι…Βρισκόμασταν πολύ σπάνια, 5-6 φορές το χρόνο…Όσο κρατούσαμε επαφή ήταν πολλές φορές αδιάφορος κάτι που με έριχνε πολύ ψυχολογικά…Χανόταν για πολλές μέρες, δεν απαντούσε….Δεν ήθελα ποτέ να χαλάσω την οικογένεια του και είχα πολλές τύψεις…Αλλά ήμουν ερωτευμένη μαζί του και ανεχόμουν οποία συμπεριφορά του….πλέον έχω χάσει τον εαυτό μου την χαρά για τη ζωή δεν καμία διάθεση να βγω έξω με φίλες (να σημειωθεί ότι ήξερε όλα τα παραπάνω). Κατά βάθος ξέρω ότι είμαι μια καβάτζα του και αυτό με πληγώνει ακόμα περισσότερο δε μπορώ άλλο πραγματικά
Από την: Βένια
Αγαπητή Βένια,
σε ευχαριστούμε πολύ που διάλεξες για να μοιραστείς μαζί μας την ιστορία σου και μας εμπιστεύτηκες. Μέσα από τα λόγια σου καταλαβαίνω την ψυχική κόπωση που νιώθεις και την αγανάκτησή σου για την κατάσταση την οποία βιώνεις. Βλέπω ότι βρίσκεσαι μπροστά σε ένα δίπολο ανάμεσα από τον έρωτα που νιώθεις για αυτόν τον άνθρωπο και τις ενοχές, αλλά και την θλίψη που σου δημιουργεί όλο αυτό.
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Από αυτά που μου είπες αν κατάλαβα καλά με τον άνθρωπο αυτόν γνωριστήκατε πριν 4 χρόνια και ξεκινήσατε να μιλάτε, στην πορεία τον ερωτεύτηκες, αλλά δεν είχατε συχνές επαφές και όταν είχατε υπήρχε μία αποστασιοποίηση εκ μέρους του. Ωστόσο δεν μου είναι πολύ ξεκάθαρο αν η σχέση σας προχώρησε ή αν έμεινε “πλατωνική”. Δε θα σταθώ βέβαια σε αυτό μιας και μικρή σημασία έχει στην παρούσα φάση όσο σημασία έχει το πώς νιώθεις εσύ για εκείνον και πώς σε κάνει να νιώθεις όλη αυτή η κατάσταση.
Αγαπητή Βένια, καταλαβαίνω πόσο δύσκολο και ψυχοφθόρο είναι όλο αυτό για σένα. Δεν είναι πάντα εύκολο να ελέγξουμε ή να περιορίσουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας ειδικά στον έρωτα που από τη φύση του δεν τιθασεύεται ούτε υπακούει σε κανέναν περιορισμό αλλά ούτε και πειθαρχείται. Ωστόσο, τι γίνεται όταν τα συναισθήματα για κάποιον άνθρωπο μας πληγώνουν; Αρχικά πρέπει να συνειδητοποιήσεις τι είναι αυτό που σε πληγώνει. Όσο πιο ξεκάθαρο γίνει το τι είναι αυτό που σε στενοχωρεί θα είναι πιο εύκολο και να επουλωθεί. Εστίασε λοιπόν στις σκέψεις και στα συναισθήματά σου. Αυτό που σε πληγώνει περισσότερο είναι η συμπεριφορά εκείνου; Είναι η δική σου στάση απέναντι σε αυτή την κατάσταση; Το γεγονός ότι νιώθεις πως είσαι η “καβάτζα” και η εναλλακτική δεύτερη επιλογή;
Επίσης, θα ήθελα, πέρα από τη δική του συμπεριφορά για την οποία είναι υπεύθυνος εκείνος και μόνο (την οποία δεν νομίζω πως θα ωφελήσει να αναλύσουμε και να αιτιολογήσουμε), να σταθούμε περισσότερο στην δική σου στάση απέναντί του. Θα σου πρότεινα να εστιάσεις πιο πολύ και να αναλογιστείς τι είναι αυτό που σε έκανε να τον επιλέξεις και συνεχίζεις να τον επιλέγεις; Στην αρχή τον επέλεξες καθώς όπως είπες σε έκανε να νιώθεις όμορφα και πίστευες ότι αυτό θα μείνει ως έχει. Στο σήμερα, στο τώρα τι βλέπεις ότι σου προσφέρει; Τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι σε κρατάει δεμένη με εκείνον; Εφόσον είπες και εσύ η ίδια πως δεν έχεις πρόθεση να του ζητήσεις να χωρίσει και από όσο καταλαβαίνω από αυτά που μου λες ούτε και ο ίδιος, τι προσδοκάς από εκείνον; Τι θα ήθελες να έχεις μαζί του και πως φαντάζεσαι τη σχέση που μπορείτε να έχετε; Το σημαντικότερο σε μία σχέση για να δεσμευτείς και να προχωρήσεις μαζί με κάποιον είτε αυτός είναι παντρεμένος είτε ελεύθερος είναι αν υπάρχει μέλλον/προοπτική για την κοινή σας πορεία. Οπότε στην συγκεκριμένη περίπτωση πιστεύεις ότι υπάρχει;
Σαφώς δεν είναι πάντα εύκολο να βάζουμε μπροστά τη λογική και να απομονώνουμε το συναίσθημα μιας που δύσκολα αυτό ελέγχεται. Ωστόσο, δεν είμαστε έρμαια των σκέψεων μας και αυτό που σίγουρα μπορούμε να ελέγξουμε είναι η συμπεριφορά μας η οποία και αυτή με τη σειρά της στην συνέχεια θα επηρεάσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Όσο εξακολουθούμε να δίνουμε αξία σε κάτι το οποίο ξέρουμε ότι μας πληγώνει και δεν οδηγεί πουθενά, με το να ανταποκρινόμαστε μέσω των πράξεων μας σε αυτό τόσο αυτό θα συντηρείται και θα μας απορροφά ενέργεια και χρόνο. Σταδιακά αν μπορέσεις να κάνεις μικρά βήματα τη φορά όπως για παράδειγμα να μην τσεκάρεις το κινητό σου για μήνυμά του ή να μην ανατρέχεις στις προηγούμενες συνομιλίες σας, με τον καιρό θα δώσεις στον εγκέφαλό σου το μήνυμα πως αυτός ο άνθρωπος δεν αξίζει να σου απασχολεί τη σκέψη και θα βιώνεις σε μικρότερη ένταση τα συναισθήματα που σου δημιουργεί η σκέψη και η θύμησή του.
Για να μπορέσει κάποιος βέβαια να ξεπεράσει μία σχέση και ένα συναίσθημα που την συνοδεύει μπορεί να χρειάζεται να περάσει από ορισμένα στάδια. Όπως και στην περίπτωση του πένθους, που επί της ουσίας πενθούμε την απουσία κάποιου από τη ζωή μας, για να μπορέσουμε να το αποδεχτούμε και να προχωρήσουμε στη ζωή μας είναι να σημαντικό να βιώσουμε αυτό το συναίσθημα της θλίψης ακόμη και αν δεν είναι ευχάριστο. Αν καταπιεστεί αυτό το βίωμα ελλοχεύει ο κίνδυνος να εκφραστεί σε ανύποπτο χρόνο και με μη λειτουργικό τρόπο. Οπότε δώσε το χρόνο στον εαυτό σου που χρειάζεται για να το βιώσει και να μπορέσει να το ξεπεράσει.
Καταλαβαίνω πόσο σε έχει επηρεάσει όλο αυτό ώστε να φτάσεις στο σημείο να χάσεις τον εαυτό σου όπως μου είπες, αλλά πιστεύω πως είσαι περισσότερο δυνατή από όσο αναγνωρίζεις στον εαυτό σου ότι είσαι και θα καταφέρεις να το διαχειριστείς. Και έχεις κάνει μία πολύ σημαντική αρχή βρίσκοντας το θάρρος να το μοιραστείς, αλλά και αναγνωρίζοντας το. Θα σε βοηθούσε πιστεύεις αν μιλούσες σε κάποιον δικό σου άνθρωπο, σε κάποια φίλη σου; Είναι πολύ σημαντική βοήθεια όταν περνάμε δύσκολα να ξέρουμε ότι έχουμε την στήριξη των αγαπημένων μας. Θεωρώ πως θα σε βοηθήσει πολύ να ξεκινήσεις λίγο μέρα με τη μέρα να θέτεις μικρούς στόχους ώστε να καταφέρεις να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου, όπως να πας μία μικρή βόλτα στη γειτονιά σου, να διαβάσεις ένα βιβλίο ή να δεις μία ταινία που σου αρέσει, να βγεις για έναν καφέ με τις φίλες σου ή οτιδήποτε άλλο σε ευχαριστεί.
Θα ήθελα επίσης να αναλογιστείς ότι αυτό υποθετικά συνέβαινε σε μία/έναν φίλη/ο σου. Τι θα της/του έλεγες; Πολλές φορές είμαστε λίγο αυστηροί κριτές του εαυτού μας ενώ το μόνο που χρειάζεται όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις είναι να τον αγαπάμε περισσότερο και να του δείχνουμε την κατανόηση και τη συμπόνια που θα δείχναμε σε έναν φίλο μας. Τι θα συμβούλευες λοιπόν κάποιον που βιώνει κάτι αντίστοιχο με εσένα; Πολλές φορές μας είναι εύκολο να συμβουλεύσουμε κάποιον που αγαπάμε ενώ θα έπρεπε να το κάνουμε με τον ακριβώς ίδιο τρόπο και για τον εαυτό μας.
Επομένως, αγαπητή Βένια, αυτό που μπορώ να σου πω είναι να δείξεις την κατανόηση και να δώσεις στον εαυτό σου το χρόνο που χρειάζεσαι για να μπορέσει να νιώσει τα συναισθήματα που βιώνει, να αναγνωρίσεις ποια είναι αυτά και τι τα πυροδοτεί, και κυρίως να αρχίσεις να πατάς στα πόδια σου γιατί μπορείς.
Ελπίζω να σε βοήθησαν τα λόγια μου και μην ξεχνάς πως είμαστε στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς.
