Βρίσκομαι σε έναν γάμο που ο σύζυγος μου έχει τοξική συμπεριφορά, πάντα βρίσκει κάτι αρνητικό σε ό,τι κάνουμε, γκρινιάζει για τα πάντα (συνήθως για ασήμαντα πράγματα), πλέον νιώθω άβολα όταν είμαστε με άλλους ανθρώπους για το τι θα πει, με κάνει να ντρέπομαι. Όταν σκέφτομαι την ζωή μου με το παιδί μου μόνο νιώθω καλά… Θα έλεγα πως νιώθω ελευθερία. Ξέρω πως πρέπει να απομακρυνθώ όμως νιώθω πως κάτι με κρατάει πίσω και συνέχεια το καθυστερώ. Δεν θέλω το παιδί μου να μεγαλώσει με άσχημες αναμνήσεις. Είναι ήδη 5 ετών…Θέλω να βρω την δύναμη να απομακρυνθώ.
Από την: Mαρια
Αγαπητή Μαρία,
θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε που βρήκες το θέρος να ανοιχτείς και να επικοινωνήσεις μαζί μας. Η συνθήκη που περιγράφεις είναι περίπλοκη και είναι επόμενο να την βιώνει και ως εγκλωβιστική
Αναφέρεις πως ο σύζυγος σου έχει τοξική συμπεριφορά, πάντα βρίσκει αρνητικά και γκρινιάζει για τα πράγματα που κάνετε ενώ νιώθεις άγχος όταν βρίσκεστε με τρίτους μήπως πει κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις άβολα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι λογικό να χάνεται κάποιο κομμάτι του εαυτού σου. Δεν μπορείς να είσαι αυθόρμητη, βιώνεις ένα άγχος, μια πίεση. Δεν μου είναι όμως ξεκάθαρο από τα λόγια σου αν έχεις συζητήσει αυτά που σε ενοχλούν με τον σύζυγο σου. Έχεις εκφράσει πώς βιώνεις την συμπεριφορά του ως τοξική, πως με τα λόγια του ίσως σε κάνει να νιώσεις άβολα μπροστά σε άλλα άτομα και πώς νιώθεις πολύ γκρίνια από τη μεριά του; Αν δεν του το έχεις εκφράσει θα σου σύστηνα αρχικά να μιλήσεις μαζί του, να ακούσεις την δική του οπτική. Ίσως να υιοθετεί συμπεριφορές που σε ενοχλούν χωρίς να το κάνει εσκεμμένα και χωρίς να αντιλαμβάνεται πως σε επηρεάζουν αρνητικά. Αν όμως δεν επικοινωνήσεις μαζί του αυτά που σε ενοχλούν στη συμπεριφορά του, δεν του δίνεις και την ευκαιρία να δεις αν θα τα αλλάξει.
Αν αντιλαμβάνεσαι πως η τοξική συμπεριφορά του συζύγου σου έχει ως δέκτη και το παιδί σου, η ανάγκη να συζητήσεις μαζί του είναι ακόμη πιο επιτακτική. Το παιδί σου έχει ανάγκη από την παρουσία του πατέρα του, να περνά χρόνο μαζί του και να δημιουργεί αναμνήσεις. Αν όμως η συμπεριφορά του συζύγου σου δεν είναι αυτή που αναλογεί απέναντι σε ένα παιδί, οφείλουν να τοποθετηθούν κάποιοι κανόνες και κάποια όρια όσον αφορά την αλληλεπίδραση τους.
Μέσα από τα λόγια σου: ” jέρω πως πρέπει να απομακρυνθώ…” δείχνεις σαν να έχεις πάρει την απόφαση σου για το πώς θα κινηθείς. Νιώθεις καλά όταν οραματίζεσαι τη ζωή σου μόνο με το παιδί σου. Δεν συμπεριλαμβάνεται ο σύζυγος σου. Ίσως να νιώθεις πως η σχέση σας έχει φτάσει σε ένα τέλμα και ότι και να συζητήσετε ή όποια αλλαγή συμπεριφοράς να δεις από τη μεριά του, να μην σου είναι αρκετή. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να κατηγορείς τον εαυτό σου που δυσκολεύεσαι να απομακρυνθείς από το σύζυγο σου. Είναι μια πράξη που αδιαμφισβήτητα θέλει δύναμη να την υλοποιήσεις και πόσο μάλλον όταν έχετε μαζί και ένα παιδί. Με τον άντρα σου γνωριστήκατε, έχετε ζήσει όμορφες στιγμές και έχετε έρθει πολύ κοντά ο ένας με τον άλλον, έχετε μαζί ένα παιδί. Όλα αυτά δεν αναιρούνται αν στο παρόν διάστημα νιώθεις πως η στάση του και η συμπεριφορά του έχει αλλάξει. Δεν στοματάς ξαφνικά να νοιάζεσαι και να ξεχνάς τις όμορφες στιγμές σας. Άλλωστε οφείλετε στο παιδί σας να κρατήσετε μια ομαλή αλληλεπίδραση μεταξύ σας.
Αγαπητή Μύρια, χαίρομαι που παρά τις δυσκολίες που βιώνεις μπορείς και φαντάζεσαι ένα μέλλον στο οποίο εσύ νιώθεις άνετα και πως είσαι ο εαυτός σου. Εύχομαι να έχεις τη δύναμη να κάνεις όλες αυτές τις ενέργειες που χρειάζεται ώστε να δημιουργήσεις αυτό το μέλλον.
Είμαστε στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς!
