Πολλές φορές οι γονείς δείχνουν την ανησυχία τους για τις συναναστροφές των παιδιών τους και για το κατά πόσο αυτές τα επηρεάζουν. Δεν είναι λίγες οι φορές μάλιστα, που οι παρέες των παιδιών δεν εγκρίνονται από τους γονείς κι έτσι δημιουργείται σύγκρουση ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.
Το φαινόμενο παρατηρείται κατά κύριο λόγο κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Ο έφηβος βρίσκεται στη διαδικασία διαμόρφωσης της προσωπικότητάς του και έχει ανάγκη από την αποδοχή των συνομηλίκων. Έτσι αμφισβητεί τους γονείς του, πολλές φορές μάχεται εναντίον τους και ταυτίζει τη συμπεριφορά του με αυτή της παρέας του.
Από την άλλη πλευρά οι φόβοι των γονέων στρέφονται γύρω από την σχολική αποτυχία, την αλλαγή συμπεριφοράς των παιδιών τους και την εκδήλωση επιθετικότητας ενώ αρκετά συχνά ανησυχούν και για τη σωματική ακεραιότητά και την υγεία τους. Οι γονείς προβληματίζονται σχετικά με το πώς περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους τα παιδιά, τι κάνουν όταν βγαίνουν με την παρέα τους και σε τι μέρη συνηθίζουν να συχνάζουν.
Οι αντιδράσεις και των δυο πλευρών είναι απολύτως κατανοητές. Τα παιδιά αποζητούν τα πατήματα και την ανεξαρτησία τους και οι γονείς θέλουν να διασφαλίσουν την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών τους. Ωστόσο η όλη διαδικασία απαιτεί πολλή συζήτηση και από τις δυο μεριές, αμοιβαίες υποχωρήσεις και εντέλει αλληλοκατανόηση. Η ανεξαρτησία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του ατόμου και την διαμόρφωση της ταυτότητάς του. Το ίδιο απαραίτητη όμως είναι και η επικοινωνία μεταξύ γονέα και παιδιού για την αποφυγή ρήξεων και εντάσεων!
