Είμαι σε μια πολύ καλή σχολή αλλά οι οικογένεια μου συνεχίζει να με πιέζει να την διακόψω και να πάω αστυνομία. Μου μιλάνε άσχημα και συνέχεια λένε ότι δεν θα καταφέρω τίποτα στην ζωή μου. Η αλήθεια είναι ότι η αστυνομία είναι μια καλή ευκαιρία αλλά δεν θέλω να αφήσω την σχολή που με πολύ κόπο έπιασα. Παράλληλα περνάω μια περίεργη φάση με την ζωή μου καθώς δεν με γεμίζει τίποτα και κανείς, νιώθω μόνη ό,τι κι αν κάνω. Θέλω πολύ να έχω κάποια σχέση αλλά όλοι με πλησιάζουν μόνο και μόνο για να περάσουν καλά και μετά με παρατάνε. Αρχίζω και σταματάω να πιστεύω ότι υπάρχει αγάπη κι αν όντως υπάρχει τότε πλέον δεν μπορώ να την νιώσω. (Εκτός βέβαια από την αγάπη του σκύλου μου και του Θεού που πλέον μόνο αυτόν έχω). Νομίζω ότι και τέλεια να ήταν τα πράγματα πάλι θα έβρισκα κάτι να στεναχωριέμαι, όλη μέρα θέλω να κοιμάμαι δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, καμιά φορά με πιάνουν και κρίσεις πανικού. Έχω κουραστεί και είμαι ακόμα 18…
Από την: Καλυψώ
Αγαπητή Καλυψώ,
αρχικά σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας όλες αυτές τις σκέψεις σου. Στο μήνυμά σου διακρίνω 2 βασικά θέματα που σε απασχολούν. Το πρώτο έχει να κάνει με την επιλογή επαγγέλματος και το δεύτερο με τις σχέσεις σου. Οπότε ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Αρχικά αναφέρεις ότι είσαι σε μία πολύ καλή σχολή την οποία έπιασες με πολύ κόπο και προσπάθεια από την πλευρά σου. Δεν υπάρχει ερώτημα σε σχέση με το αν θέλεις να τη συνεχίσεις ή όχι καθώς δηλώνεις από μόνη σου ότι δεν επιθυμείς να την αφήσεις. Το ζήτημα είναι το πώς να διαχειριστείς την πίεση που σου ασκείται από το περιβάλλον σου (την οικογένειά σου) που συνεχίζει (το έκανε και πριν δηλαδή;) να σε πιέζει να συμφωνήσεις με τη δική της επιλογή που θεωρεί πιο κατάλληλη για εσένα. Εσύ αντιλαμβάνεσαι ότι η επιλογή της αστυνομίας είναι μία καλή ευκαιρία αλλά και μόνο στη λέξη που χρησιμοποιείς παρατηρώ ότι μιλάει η λογική και όχι το συναίσθημά σου. Αντιθέτως όταν αναφέρεσαι στη σχολή που επέλεξες το συναίσθημά σου είναι ενεργό. Μιλάς με ενθουσιασμό (‘’είμαι σε μια πολύ καλή σχολή’’) και παρατηρώ ότι έχεις επενδύσει συναισθηματικά σε αυτή (‘’που με πολύ κόπο έπιασα’’).
Αναφέρεις σε σχέση με τους γονείς σου ότι σου μιλάνε άσχημα συνέχεια. Ακούς από αυτούς ότι δε θα καταφέρεις τίποτα στη ζωή σου. Οι άνθρωποι όταν μιλάνε, χωρίς να το καταλαβαίνουν, αποκαλύπτουν τη γνώμη που έχουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους και την πραγματικότητά τους, προβάλλοντάς την πάνω στους άλλους. Έτσι είναι πιθανό οι γονείς σου, με αυτά τα δυσάρεστα σχόλια, να εκφράζουν τη δική τους αδυναμία να ακολουθήσουν έναν δρόμο σαν αυτόν που εσύ επιλέγεις. Και με βάση αυτό μπορεί να κρίνουν ότι ούτε και εσύ θα έχεις τις δεξιότητες να προχωρήσεις σε αυτόν. Παρά το γεγονός ότι συχνά οι γονείς κατευθύνουν τα παιδιά τους σε δρόμους που πιστεύουν ότι θα είναι πιο ασφαλείς συνηθίζουν να προβάλουν τις δικές τους πεποιθήσεις σε αυτά θεωρώντας ότι είναι εκείνοι υπεύθυνοι για το πόσο ευτυχισμένα θα είναι τα παιδιά τους στη συνέχεια. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι συχνά εκείνες τις στιγμές ίσως μπορεί να μην αντιλαμβάνονται τα παιδιά τους ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες με τα δικά τους θέλω, ικανότητες και ιδιαίτερες κλίσεις τους αλλά σαν προεκτάσεις του εαυτού τους. Με αυτόν τον τρόπο δυστυχώς δεν ενισχύουν την αυτονομία τους ούτε τα ωθούν να ανακαλύψουν τη δική τους προσωπικότητα και όρια και τα εκπαιδεύουν στο να εξαρτώνται πάντα από την έγκριση και την αποδοχή αυτών ή άλλων σημαντικών προσώπων που θα συναντήσουν στην πορεία της ζωής τους.
Η πραγματική ενηλικίωση για έναν άνθρωπο δεν είναι όταν φτάσει στα 18 του χρόνια. Είναι η στιγμή που θα συνειδητοποιήσει ότι αυτός είναι ο μόνο κύριος υπεύθυνος των επιλογών που θα κάνει στη ζωή του και των συνεπειών που θα κληθεί να αντιμετωπίσει. Ακόμα και αν έχει στήριξη από το περιβάλλον ή και όχι. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πάντα οι γύρω μας να εγκρίνουν τις επιλογές μας. Ουσιαστικά αυτό που βιώνεις αυτή τη στιγμή σε ωθεί να αναπτύξεις τη δική σου σκέψη, φωνή και αυτοδιάθεση. Αν εσύ αύριο ακολουθήσεις το επάγγελμα που επιλέξουν οι δικοί σου για εσένα θα είσαι η μόνη υπεύθυνη για την καθημερινότητα που μπορεί να αντιμετωπίσεις. Όχι εκείνοι. Πρακτικά αυτό σημαίνει την πιθανότητα να περάσεις ένα μεγάλο μέρος της ζωής σου πηγαίνοντας σε μία δουλειά που δεν αγαπάς- αλλά οι υπόλοιποι είναι ενθουσιασμένοι που την έχεις- ενώ εσύ κάθε μέρα να σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν αποφάσιζες να ακολουθήσεις από την αρχή αυτό για το οποίο χτυπούσε η καρδιά σου. Είσαι έτοιμη για κάτι τέτοιο;
Όταν γνωρίζουμε τι ακριβώς θέλουμε μπορούμε να παραμένουμε ήρεμοι καταμεσής μιας καταιγίδας. Για να είμαστε όμως σε θέση να απαντήσουμε τι θέλουμε θα πρέπει να δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να ακουστεί. Όλοι διαθέτουμε μία ‘’εσωτερική πυξίδα’’ που είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να μας δείξει το δρόμο. Αυτή η πυξίδα είναι το συναίσθημά μας.
Όταν κάτι είναι για εμάς καθώς το σκεφτόμαστε βιώνουμε αισθήσεις ενθουσιασμού, χαράς και ασφάλειας. Όταν κάτι μας δημιουργεί ταραχή, αναστάτωση και ανασφάλεια τότε αυτό είναι μία σημαντική ένδειξη ότι ίσως θα πρέπει να απομακρυνθούμε γιατί δεν κάνει για εμάς και μας βγάζει από το δρόμο μας. Ο πραγματικός δρόμος μας είναι η επίτευξη μίας ζωής η οποία δεν έχει ως στόχο να εκπληρώσει εξωτερικές επιταγές (αποδοχή, εκτίμηση, θαυμασμό από τους άλλους) αλλά να μας χαρίσει μια βαθιά αίσθηση εσωτερικής ενεργοποίησης, συναισθηματικής ικανοποίησης και απλότητας που προέρχεται από την αφοσίωση σε πράγματα που είναι σημαντικά για εμάς και αντί να μας βαραίνουν μας αναζωογονούν. Όπως επίσης και ενός αισθήματος ηρεμίας στη συνείδησή ως αποτέλεσμα της αυτοεκτίμησης, του αυτοσεβασμού και της αυτάρκεια μας.
Οι γονείς και όλα τα σημαντικά πρόσωπα της ζωής σου μπορεί πάντα να έχουν μια γνώμη για σένα και για το τι πρέπει να κάνεις. Το αν επιλέξεις να υιοθετήσεις εσύ αυτή τη γνώμη όμως είναι κάτω από τον δικό σου έλεγχο. Το να επιλέγεις να διαφοροποιείσαι από τη γνώμη των άλλων προϋποθέτει δύναμη χαρακτήρα. Κάτι που αυτή τη στιγμή μας φαίνεται δύσκολο μακροπρόθεσμα μπορεί να αποτελέσει ισχυρή πηγή εσωτερικής δύναμης για το σύνολο της προσωπικότητάς μας. Αν εσύ γνωρίζεις και με σταθερότητα υποστηρίζεις αυτό που θέλεις θα είσαι σε θέση να ακούσεις την όποια γνώμη, να τη φιλτράρεις μέσα από τα δικά σου προσωπικά κριτήρια, να επιλέξεις ακόμα και με κάποιο σεβασμό να κρατήσεις κάποιο ψήγμα διορατικότητας που μπορεί να έχουν τα λόγια τους και ύστερα να επικεντρωθείς στην δική σου απόφαση η οποία βγαίνει από τη δική σου προσωπική αλήθεια και είσαι πρόθυμη να στηρίξεις. Και τότε μπορεί να νιώσεις ότι τα λόγια τους δεν σου είναι πλέον καθόλου απειλητικά. Γιατί την βαρύτητα τους τη δίνεις μόνο εσύ. Οι γύρω σου επέλεξαν τη ζωή που θέλουν. Ίσως μπορεί και εκείνοι να δέχτηκαν παρόμοιες συμπεριφορές από τους δικούς τους και να θεωρούν ότι το φυσιολογικό είναι να επαναλάβουν αυτό το πρότυπο και εκείνοι με τη σειρά τους σε εσένα. Δεν μπορούν όμως να επιλέξουν αυτοί για εσένα. Εκτός και αν όλη αυτή η σύγκρουση που βιώνεις έχει ως στόχο να σε κάνει να διερευνήσεις μέσα σου το κατά πόσο είσαι σίγουρη ότι θέλεις να συνεχίσεις με σταθερότητα στην πορεία που ήδη βαδίζεις ή να πάρει κάποιος άλλος την ευθύνη σου αντί για εσένα.
Όταν είμαστε υπεύθυνοι απέναντι στον εαυτό μας λειτουργούμε και πιο υπεύθυνα απέναντι στους άλλους. Όμως για να λειτουργούμε υπεύθυνα απέναντι στον εαυτό μας αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να δεσμευόμαστε μόνο με δραστηριότητες που πραγματικά επιθυμούμε. Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της διαφοροποίησής μας από τις ανάγκες και τα θέλω του περιβάλλοντος υπάρχει η πιθανότητα αυτή η αίσθηση απόρριψης της γνώμης μας ή των επιλογών μας να εσωτερικευθεί κάνοντάς μας να νιώθουμε ένα έντονο αίσθημα μοναξιάς. Στην πραγματικότητα δεν είμαστε ποτέ μόνοι μας. Αυτό που φαίνεται όμως σα να εκφράζεις εδώ είναι πιο πολύ μια αίσθηση γενικότερης έλλειψης υποστήριξης που μπορεί να βιώνεις αυτό το διάστημα. Ίσως θα ήταν καλό να διερευνήσεις για άλλες πηγές στήριξης πέρα από την οικογένειά σου όπως φίλοι, συμφοιτητές ή άλλοι άνθρωποι που έχουν πρόθεση να σε ακούσουν με υποστηρικτική διάθεση.
Μπορεί να σε κάνει να νιώθεις περίεργα η αίσθηση ότι δε σε γεμίζει τίποτα και κανείς αλλά συχνά αυτή η αίσθηση είναι και η πρώτη ένδειξη ότι ο εαυτός μας νιώθει την ανάγκη να διευρυνθεί πνευματικά, να κοιτάξει μέσα του και γύρω του με στόχο να γίνει η πιο αυθεντική εκδοχή του. Αν δεν το βιώσουμε αυτό δε θα υπάρξει και το κίνητρο να αλλάξουμε καταστάσεις που δεν μας εκπροσωπούν πια και να εστιάσουμε στην βελτίωσή μας. Το να μην συμβιβαζόμαστε εύκολα δείχνει ότι μπορεί να έχουμε ένα ανήσυχο πνεύμα που αντιστέκεται στην όποια στασιμότητα και στο βάθος του αναζητά την εξέλιξη. Βασικοί τρόποι για να καταλάβουμε το τι θέλουμε σε εκείνες τις περιόδους της ζωής μας που το νιώθουμε αυτό είναι να επικεντρωνόμαστε σε αυτά που μας κάνουν χαρούμενους στο σήμερα. Να βάζουμε στόχους για το σήμερα και όχι αναγκαστικά μακρινούς μεγαλεπήβολους που περιμένουμε να χαρακτηρίζουν όλη τη ζωή μας. Να δίνουμε τη δυνατότητα στον εαυτό μας να μένει ανεπηρέαστος από τα κοινωνικά πρότυπα που επιβάλλουν τη συνεχόμενη επιτυχία και το θαυμασμό των άλλων και να επικεντρώνουμε την προσοχή μας αποκλειστικά σε πράγματα που μας γεμίζουν και ας μην λαμβάνουν την προσοχή κανενός. Να ζούμε συνειδητά στο τώρα μας, με ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που ήδη έχουμε και να κάνουμε ότι μπορούμε για να βελτιώσουμε καθημερινά τις συνθήκες ζωής μας.
Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος του μηνύματός σου, αναφέρεις ότι θέλεις πολύ να κάνεις κάποια σχέση αλλά όλοι σε πλησιάζουν μόνο και μόνο για να περάσουν καλά και μετά σε εγκαταλείπουν. Λυπάμαι ειλικρινά που συνάντησες τόση σκληρότητα στη ζωή σου. Όμως αν το σκεφτείς καλύτερα, αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν γιατί απλά δεν ήταν για εσένα. Και σε απάλλαξαν από το ενδεχόμενο να έμεναν κοντά σου στερώντας σου τη δυνατότητα να βρεις ένα σύντροφο που θα έχει τη δύναμη να παραμένει δίπλα σου και στα εύκολα και στα δύσκολα. Για αρχή να σου πω ότι είναι πολύ ανθρώπινο και υγιές το γεγονός ότι προσπάθησες να ρίξεις της άμυνες σου και να συνδεθείς με κάποιον. Θέλει αληθινό θάρρος το να επιτρέψεις σε κάποιον να σε πλησιάσει και να του δείξεις αυτό που είσαι χωρίς προσωπεία. Όπως επίσης το ότι επιθυμείς να συνδεθείς με κάποιον παρά το ότι στο παρελθόν συνάντησες απογοήτευση. Είναι σημάδι ότι έχεις αποθέματα ψυχικά και διάθεση για ζωή.
Κατανοώ την προσωρινότητα των σχέσεων σε μια εποχή που τα πάντα γύρω μας τρέχουν με τρομερή ταχύτητα όμως περισσότερο στα λόγια σου με προβλημάτισε αυτό το ‘’όλοι’’ που αναφέρεις. Γιατί έχει το στοιχείο μιας επαναλαμβανόμενης κατάστασης (δεν αναφέρεις μία ατυχή επιλογή, γενικεύεις) που μπορεί να υποδηλώνει ότι κάπου ο αισθηματικός σου εαυτός μπορεί να χρειάζεται λίγο παραπάνω προσοχή. Το γεγονός μιας επαναλαμβανόμενης εγκατάλειψης είναι σκληρό όμως συχνά μπορεί να υποδηλώνει και μία σκληρή πραγματικότητα που ίσως πρέπει να αντιληφθούμε και να διαχειριστούμε ανάλογα ώστε να παύσει η επανάληψη της. Και αναφέρομαι στο γεγονός ότι μερικές φορές προτού μας εγκαταλείψουν οι άλλοι έχουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι εγκαταλείψει τον εαυτό μας.
Οι γύρω μας είναι ένας καθρέφτης του τι συμβαίνει μέσα μας. Ένας μερικές φορές σκληρός αλλά πολύ διαφωτιστικός τρόπος για να αντιληφθούμε που πρέπει να εστιάσει η δουλειά που έχει να κάνει ο καθένας μας με τον εαυτό του. Αυτό που περιγράφεις ότι εκπέμπεις στο μήνυμά σου είναι και αυτό που δέχεσαι. Λες ότι λαχταράς μία σχέση. Και αυτή η σχέση σε προσεγγίζει. Όμως μέσα σου έχεις ήδη δηλώσει ότι δε σε γεμίζει τίποτα και κανείς. Νιώθεις μοναξιά με τον εαυτό σου. Μπορεί ακόμα και να αναμένεις να γεμίσεις μέσα από τον άλλο. Και είναι αυτό που συναντάς σαν αντίδραση στη συνέχεια από εκείνον. Ενώ έχει έρθει για να περάσει καλά συναντά έναν άνθρωπο που δυσκολεύεται να περάσει καλά με τον ίδιο του τον εαυτό. Και φεύγει. Δε φεύγει γιατί έχει σκοπό να σε πληγώσει ή να σε απορρίψει (εκτός και αν υπάρχει κάποιο δικό του θέμα ψυχικής υγείας). Φεύγει γιατί εσύ πρέπει να δεις με κάποιο τρόπο ότι η πρωταρχική σχέση είναι η σχέση σου με εσένα την ίδια. Φεύγει για να αντιληφθείς ότι χρειάζεται να μάθεις να περνάς καλά και να γεμίζεις με την παρέα του εαυτού σου κάνοντας όλα αυτά που αγαπάς και σε κινητοποιούν να ζήσεις μια ζωή με πάθος και ενθουσιασμό. Όχι με δανεικό ενθουσιασμό επειδή έχεις κοντά σου την παρέα κάποιου άλλου ανθρώπου που σε λίγο μπορεί να φύγει. Αλλά επειδή ζεις μία ζωή μέσα στην ενέργεια για όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις ξεχωριστή και μοναδική και δεν έχουν να κάνουν με κανέναν άλλον άνθρωπο (τα χόμπυ σου, τις σπουδές σου, την αυτοβελτίωση σου κ.α). Στην πραγματικότητα, όσο και να θέλει, πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να μας δώσει όλα αυτά που μπορούμε μόνο εμείς οι ίδιοι να δώσουμε στον εαυτό μας.
Αναφέρεις ότι αρχίζεις και σταματάς να πιστεύεις ότι υπάρχει αγάπη. Τι είναι για σένα η αγάπη; Γιατί αν πιστεύεις ότι είναι κάτι ιδανικό η πραγματικότητα θα σου αποδείξει ότι είναι κάτι το οποίο βασίζεται σε πολύ πιο ανθρώπινα στοιχεία. Συχνά έχει να κάνει με το κατά πόσο μπορούμε να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας με τα λάθη και τις ατέλειές του και στη συνέχεια πως μπορούμε να αντέξουμε και αυτά των άλλων χωρίς να τους εγκαταλείψουμε. Δεν είναι η εξιδανικευμένη εικόνα δύο ιδανικών ανθρώπων με τις τέλειες ζωές που γνωρίζονται μία μέρα, ερωτεύονται και ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα αλλά ένας συνεχόμενος αγώνας. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να σου είναι δύσκολο να πιστέψεις στην αγάπη όταν έχεις πληγωθεί αλλά ο μόνος τρόπος για να συναντήσουμε την αγάπη και να συνδεθούμε με κάποιον αυθεντικά είναι να προσφέρουμε πρώτα εμείς αγάπη άνευ όρων και φροντίδα στον ίδιο μας τον εαυτό.
Πιστεύω ότι το πρώτο βήμα για να αλλάξει ο τρόπος που σχετίζεσαι με τον εαυτό σου που δε θέλει να κοιμάται, που στεναχωριέται συχνά, που δεν έχει όρεξη να κάνει τίποτα και τον πιάνουν κρίσεις πανικού είναι να απευθυνθείς για στήριξη σε κάποιον εξειδικευμένο επαγγελματία ψυχικής υγείας. Η αυτοφροντίδα είναι η πρώτη ένδειξη αυτοαγάπης. Και αυτό το μήνυμά σου είναι μια δυνατή έκκληση από τον εαυτό σου ότι χρειάζεται να λάβει αγάπη και εσύ τον άκουσες και αποφάσισες να κάνεις κάτι για αυτό.
Μπορεί να είσαι μόλις 18 αλλά εντοπίζοντας σε τόσο νεαρή ηλικία και επιλύοντας τα θέματα που σε απασχολούν, που είναι τόσο σημαντικά για την ψυχική σου υγεία, βάζεις γερές βάσεις ώστε στη συνέχεια να μπορείς να ζήσεις μία πιο ποιοτική συναισθηματική ζωή χωρίς να χρειαστεί να επαναλάβεις τις δύσκολες καταστάσεις τις οποίες αντιμετωπίζεις αυτό το διάστημα. Εύχομαι να αντιληφθείς σύντομα την εσωτερική ομορφιά που διαθέτεις και να την αγκαλιάσεις με όλη σου τη δύναμη γιατί το μήνυμά σου δείχνει έναν ευαίσθητο άνθρωπο που λαχταρά να δώσει και να λάβει αγάπη όπως και το να νιώσει ότι τον δέχονται για αυτό που είναι. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο να πηγαίνουμε πάντα αντίθετα στο ρεύμα, ειδικά στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει η αντίστοιχη υποστήριξη από το περιβάλλον, όμως όταν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας και κάνουμε ότι μπορούμε για να τον φροντίσουμε πάντα θα βγαίνουμε καλύτεροι από όποια κατάσταση μας στείλει η ζωή.
Είμαστε εδώ για οτιδήποτε χρειαστείς.
