Προσωπική ιστορία: “Βοήθησε τον εαυτό σου!”
Photo by Ezgi Arslanturk from pexels at canva.com

Προσωπική ιστορία: “Βοήθησε τον εαυτό σου!”


Πολλοί από τους ανθρώπους που δεν με γνωρίζουν σε προσωπικό επίπεδο θα εκπλήσσονταν αν μάθαιναν πως για πάνω από 15 χρόνια έπασχα από κατάθλιψη και άγχος. Ήμουν πάντα ένα έντονα συναισθηματικό και ευαίσθητο άτομο αλλά κάπου στο γυμνάσιο συνειδητοποίησα πως δεν μπορούσα να διαχειριστώ τα συναισθήματα μου χωρίς να με κατακλύζουν. Άρχισα να σκέφτομαι την αυτοκτονία και να αυτοτραυματίζομαι. Άρχισα να γράφω και αυτό με βοήθησε να εκφράσω τον πόνο μου. Πονούσα κάθε μέρα. Σωματικά και ψυχικά. Κανείς από την οικογένειά μου ή τον κύκλο μου δεν έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον για την κατάσταση μου. Αντίθετα, με περιφρονούσαν.

Με τα χρόνια το άγχος και η κατάθλιψη χειροτέρευαν και εγώ συνέχιζα να τα αγνοώ. Επηρέαζαν τη ζωή μου, κάθε πλευρά της, οικογένεια, φίλους, δουλειά, σχολή. Αφού γέννησα τον γιο μου, υπέφερα από επιλόχεια κατάθλιψη. Τότε βέβαια δεν ήξερα τι ήταν, ένιωθα άχρηστη, αβοήθητη και ξεκίνησα πάλι να έχω αυτοκτονικές σκέψεις. Ήμουν χάλια και ο γάμος μου άρχιζε να καταρρέει. Βαθιά μέσα μου ήξερα πως ήταν η κατάθλιψη και ο άγχος που κατέστρεφαν το γάμο και την οικογένεια μου.

Αποφάσισα να επισκεφθώ ψυχίατρο και μου χορήγησε αντικαταθλιπτικά. Νιώθω πολύ καλύτερα και είμαι πλέον περισσότερο λειτουργική στην καθημερινότητά μου. Περίμενα τόσο πολύ καιρό προσπαθώντας να «φτιάξω» τον εαυτό μου, και μόνο με πλήγωνα. Ανησυχώ πως ίσως δεν θα μπορέσω ποτέ να ζήσω ικανοποιητικά χωρίς τα φάρμακα αλλά για τώρα το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ζω την κάθε μέρα και να μου υπενθυμίζω πως δεν μπορώ να ελέγχω τα πάντα.

Το άγχος και η κατάθλιψη είναι δίπλα μας, τόσοι πολλοί άνθρωποι υποφέρουν. Εύχομαι να μη υπήρχε τόσο έντονα το στίγμα για τα ψυχική ασθένεια. Ίσως τότε, άνθρωποι σαν και εμένα να μην περίμεναν τόσο πολύ να αναζητήσουν βοήθεια.

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories