Η σεξουαλική βία στη συντροφική σχέση
Αναρτήθηκε από το www.unsplash.com

Η σεξουαλική βία στη συντροφική σχέση


Γιατί τα θύματα δυσκολέυονται να αναγνωρίσουν τη σεξουαλική κακοποίηση από το σύντροφό τους;

Αρχικά θα πρέπει να ορίσουμε τι είναι η βία και η επιθετικότητα.  Ως βία ορίζεται ως η συμπεριφορά που προκαλεί ζημία σε κάποιον άλλον και ως επιθετικότητα η πρόθεση του ατόμου να προκαλέσει σωματική η ψυχολογική βλάβη σε ένα άλλο άτομο. Η βία κατηγοριοποιείται σε σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική και οικονομική. Τι γίνεται όμως στην σεξουαλική βία και ποιες είναι μορφές της;

Σεξουαλική βία ασκείται όταν το άτομο εξαναγκάζεται σε σεξουαλική πράξη παρά τη θέλησή του, όταν ασκείται σωματική βία στο άτομο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης ή όταν εξαναγκάζεται να κάνει σεξ χωρίς προφυλάξεις. Οι έρευνες έχουν δείξει επανειλημμένα ότι μέσα σε κάποια μορφή σχέσης (συζυγική, συντροφική κλπ.) είναι πολύ πιθανότερο μια γυναίκα να υποστεί σεξουαλική βία, δηλαδή από ένα γνωστό της άτομο,  παρά από έναν άγνωστο. Και εδώ ακριβώς έγκειται η δυσκολία συνειδητοποίησης εκ μέρους της γυναίκας της σεξουαλικής κακοποίησης που υπέστη. Ο βιασμός μέσα στο σπίτι είναι ένα μέρος μη ορατό και ακριβώς για αυτό μη ομολογούμενο από το θύμα. Ας σημειωθεί εδώ ότι και οι άνδρες μπορεί να υποστούν σεξουαλική βία, καθώς όμως οι πλειοψηφία των θυμάτων βιασμού είναι γυναίκες, για το λόγο αυτό έχει αναλυθεί και ερευνηθεί περισσότερο. Ακόμη, η σεξουαλική βία είναι πιθανό να προκύψει σε συντροφικές, συζυγικές, σχέσεις συγκατοίκησης αλλά και σε περιστασιακούς συντρόφους.

Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά ενός κακοποιητικού συντρόφου; Τα άτομα αυτά λοιπόν είναι συνήθως αγχώδη και εκδηλώνουν αμφιθυμία απέναντι στην συναισθηματική οικειότητα, νιώθουν ότι κινδυνεύει η ανεξαρτησία τους και στοχεύουν στην απομόνωση της συντρόφου με το να μειώνουν τη σημασία των κοινωνικών επαφών της. Πολλές φορές αποφεύγουν τις εξόδους με διάφορες προφάσεις καθώς γνωρίζουν ότι κάποια πτυχή της χειριστικής συμπεριφοράς μπορεί να γίνει φανερή σε άλλα άτομα. Άλλο ένα κύριο χαρακτηριστικό των χειριστικών-κακοποιητικών ατόμων είναι η ζήλεια που συνδέεται κατά κύριο λόγο με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Τέλος, τα άτομα αυτά συνδέουν τα βία με τους παραδοσιακούς ρόλους των δύο φύλων με αποτέλεσμα να θεωρούν τη βία προς τις γυναίκες ως κάτι αποδεκτό μεσα στο γάμο  ή τη σχέση.

Τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης μέσα μια συντροφική σχέση χαρακτηρίζονται κι εκείνα από χαμηλή αυτοεκτίμηση μεν αλλά και από την αίσθηση αβοήθητου και αδυναμία να αλλάξουν τη ζωή τους. Επίσης νιώθουν ντροπή και έτσι απομονώνονται κοινωνικά. Τα θύματα μπορεί να υποφέρουν από κατάθλιψη, μετατραυματική διαταραχή, άγχος, αυτοκτονικότητα, φόβο συντροφικών σχέσεων και έλλειψη εμπιστοσύνης στο άλλο φύλο. Το στρες, η ντροπή και η άρνηση του συμβάντος είναι πολύ κοινά χαρακτηριστικά ανάμεσα στα θύματα. Το χειρότερο είναι ότι ακριβώς επειδή ο θύτης είναι ο σύντροφός τους, οι γυναίκες αυτές δεν αντιλαμβάνονται τη σεξουαλική κακοποίηση ως τέτοια. Μπορεί ίσως να θεωρούν ότι η ‘’παραπάνω βία’’ ήταν μέρος της σεξουαλικής πράξης ή μπορεί να δικαιολογούν το θύτη λέγοντας ότι είναι πιεσμένος με τη δουλειά του, είναι αγχωμένος κλπ. Τα θύματα έτσι μπαίνουν σε έναν φαύλο κύκλο δικαιολόγησης και αποδοχής της βίας, μπορεί να ταυτίζονται και να νιώθουν συμπόνοια για το θύτη (σύνδρομο της Στοκχόλμης) και επομένως να μην μπορούν να λήξουν τη σχέση προσπαθώντας να αποδεχτούν το θύτη, να τον ‘’ιατρέψουν’’ και να περιμένουν ότι ‘’θα αλλάξει’’, ψευδαισθήσεις και ελπίδες που φυσικά διαψεύδονται.

Οι προσπάθειες από οργανώσεις που ασχολούνται με τα δικαιώματα των γυναικών είναι συστηματικές, όπως για παράδειγμα η ευαισθητοποίηση των γυναικών ώστε να κατανοήσουν ότι η σεξουαλική κακοποίηση στο γάμο ή στη σχέση γενικότερα είναι μη αποδεκτή και πλήττει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα από το 2006 (Ν. 3500/2006) και ύστερα προστατεύει την γυναίκα που είναι θύμα σεξουαλικής βίας από το σύντροφό της εφόσον συζούν, αποκλείοντας εκείνες που δεν ζουν κάτω από την ίδια στέγη με τον θύτη.

Οι συντροφικές σχέσεις δημιουργούνται έτσι ώστε τα δύο μέλη της να μπορούν να εξελιχθούν ατομικά και μαζί, να νιώθουν αγάπη, ζεστασιά, σωματική και ψυχολογική ασφάλεια και να επικοινωνούν τις ανάγκες τους καθημερινά. Η σεξουαλική ζωή του ζευγαριού πρέπει να βασίζεται ακριβώς στην επικοινωνία και τη συναίνεση. Το όχι σημαίνει όχι, δεν σημαίνει ποτέ ναι!!!

 

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com