Καλησπέρα σας! Τους τελευταίους 7 μήνες πάθαινα συχνά κρίσεις πανικού, χωρίς να έχει συμβεί κάτι δυσάρεστο στο οικογενειακό μου περιβάλλον. Πλέον ενώ δεν παθαίνω κρίση, ζω καθημερινά με τον φόβο μην πάθω κρίση κι αυτό έχει αλλάξει την καθημερινότητά μου. Θεωρείτε ότι υπάρχει κάποια λύση για το συγκεκριμένο θέμα;
Από τον/την: Χ
Αγαπημένη /ε Χ,
διαβάζοντας το μήνυμά σου θα ήθελα να σου πω ένα μπράβο που βρήκες την δύναμη να μας γράψεις. Σε ευχαριστούμε για το μοίρασμά σου. Παρακάτω θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω δίνοντας σου κάποια κατεύθυνση.
-Αρχικά: η κρίση πανικού λειτουργεί σαν φαύλος κύκλος. Όσο περισσότερο ανησυχείς, ότι θα σου συμβεί, τόσο αυξάνεις τις πιθανότητες όντως να συμβεί. Την προκαλείς –προσκαλείς. Το πρώτο βήμα λοιπόν, είναι η αποδοχή και η γνώση.
-Ο πανικός γεννιέται μέσα μας και εκπροσωπεί ένα κομμάτι του εαυτού που αισθάνεται συγκυριακά ή μόνιμα περιθωριοποιημένο, που δεν ακούγεται. Ο πανικός δεν έχει αρνητικό ή θετικό πρόσημο, δεν μας οδηγεί προς μια καλύτερη ή χειρότερη εκδοχή, εκπροσωπεί κάθε φορά το αποκλεισμένο κομμάτι και εμφανίζεται όταν τα πράγματα φτάνουν σε οριακό σημείο. Συνήθως έχουν προηγηθεί άλλες προειδοποιήσεις, οι οποίες και αυτές έχουν αγνοηθεί. Πρόκειται για ένα καμπανάκι που μας υποχρεώνει να αναγνωρίσουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτό σημαίνει ότι δεν αφορά μόνο σε αλλαγές στο οικογενειακό μας περιβάλλον.
Το κλειδί είναι η διαχείριση και για να το πετύχει κανείς συχνά χρειάζεται βοήθεια. Εξέτασε όλα τα στοιχεία, σε όσο μπορείς πιο ρεαλιστική βάση και συνειδητοποίησε πως ο κίνδυνος από τον οποίο νομίζεις ότι απειλείσαι δεν είναι και τόσο μεγάλος.
– Ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί;
-Πόσες πιθανότητες πραγματικά έχει αυτό να συμβεί;
- Άλλαξε τον τρόπο σκέψης σου. Το μυαλό μας είναι ένας ιδιαίτερα δημιουργικός αφηγητής. Κάποιες φορές, αυτό είναι καλό, ενώ άλλες στιγμές, αυτή η ιδιότητά του μας κάνει να νιώθουμε χειρότερα. Αυτό κάνει το μυαλό μας: Φλυαρεί.
- Συνειδητοποίησε την αλήθεια. Οι σκέψεις είναι απλά σκέψεις. Ξεκίνα να βλέπεις τις σκέψεις σου σαν αυτό που πραγματικά είναι.
- Μόλις αισθανθείς ότι βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον κρίσης πανικού ή ανασαίνεις γρήγορα, πάρε αργές αναπνοές με τη βοήθεια μίας χαρτοσακούλας ή δημιουργώντας με τα χέρια σου μια «φωλιά». Πιθανότατα αναπνέεις περισσότερο από όσο χρειάζεται, λαμβάνοντας υπερβολικό οξυγόνο, κάτι που σου δημιουργεί ζάλη. Η χαρτοσακούλα θα διατηρήσει το οξυγόνο σε φυσιολογικά επίπεδα.
- Απόφυγε να παλέψεις με την κρίση πανικού. Κάτι τέτοιο, απλά θα αυξήσει τα επίπεδα αδρεναλίνης. Αποδέξου, ότι το αίσθημα πανικού θα έρθει και θα φύγει, επιτρέποντας στα συμπτώματα να παίξουν τον ρόλο τους στη δυσάρεστη αυτή κατάσταση.
- Εξωτερίκευσε τα συναισθήματά σου. Στον σύντροφό σου, σε έναν φίλο σου, την οικογένεια σου ή ακόμα και σε έναν ειδικό ό,τι σε απασχολεί, διευκολύνοντας τον εαυτό σου να απαλλαγεί από τα υπερβολικά συναισθήματα.
- Όταν συμβεί η κρίση πανικού, εστίασε την προσοχή σου σε κάτι «έξω» από τον εαυτό σου. Άκου λίγη μουσική ή ασχολήσου με κάτι που σε ευχαριστεί, περιμένοντας τα συμπτώματα να υποχωρήσουν.
- Τεχνική χαλάρωσης. Αρχικά κλείσε τα μάτια και ανάπνευσε αργά και βαθιά. Ανακάλυψε τις περιοχές της έντασης και εξαφάνισέ τες με το μυαλό σου. Έπειτα, χαλάρωσε κάθε μέρος του σώματός σου, σιγά σιγά ξεκινώντας από τα πόδια. Σκέψου ευχάριστα και καθημερινά πράγματα και πρόσωπα. Έπειτα από 20 λεπτά, πάρε μερικές βαθιές ανάσες και τεντώσου.
- Αναζήτησε ανακούφιση μέσω της ψυχοθεραπείας, με ειδικό ψυχικής υγείας. Μέσω της ψυχοθεραπείας θα μάθεις πώς μπορεί να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι και νιώθεις, ώστε να αλλάξεις την ερμηνεία που δίνεις στον εαυτό σου για τις κρίσεις πανικού.
- Να θυμάσαι: να εστιάζεις σε αυτά που χρειάζεται να αλλάξεις, δες μέσα από την οπτική της αυτο-αποδοχής. Μπορείς να σταθείς μπροστά στον καθρέφτη, να κοιτάξεις τον εαυτό σου στα μάτια και να πεις:
– Βρίσκομαι ακριβώς εκεί που χρειάζομαι να είμαι; Έχω όλα όσα πραγματικά χρειάζομαι;
-Τι έχω καταφέρει ήδη στη ζωή μου και ποια είναι τα δυνατά μου σημεία;
-Ποιοι οι στόχοι μου; Είναι μικροί και εφικτοί για να κατορθώσω να τους πετύχω σταδιακά;
Τέλος : δώσε έμφαση στην επαφή με τον εαυτό σου –στη δημοκρατία μέσα σου, στην ελεύθερη έκφραση των εσωτερικών σου φωνών, μείνε συντονισμένη-ος στις επιθυμίες σου, με εσωτερικό διάλογο. Σε ακούς;
