Είμαι 21 χρόνων και σπουδάζω Ειδική Αγωγή. Από μικρή ένιωθα ότι “κάτι δεν πάει καλά” με ‘μένα. Στο πρώτο έτος αρχίσαμε στη σχολή να μιλάμε για τον αυτισμό και σκεφτόμουν μήπως τελικά είμαι αυτιστική. Φέτος, στο τελευταίο μου έτος και μιλώντας σε ένα μάθημα για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, συνειδητοποίησα ότι πάσχω από αυτήν. Είμαι σχεδόν σίγουρη. Μετράω αριθμούς, κοιμάμαι συγκεκριμένες ώρες για να συμπληρώσω 8ωρο, μετράω 1 λεπτό πριν κάνω κάποια δραστηριότητα και πολλά άλλα. Και όλο αυτό γίνεται ασυνείδητα. Μπορώ να το σταματήσω, αλλά δεν θέλω. Δεν θέλω να χαλάσω την ρουτίνα μου γιατί μου αρέσει. Ίσως έτσι καταπολεμώ το άγχος μου, δεν ξέρω. Δεν έχω μιλήσει ποτέ σε κανέναν, μιας και μπορώ αρκετά καλά να “κρύβω” τα συμπτώματά μου. Έτσι δεν με έχει καταλάβει ποτέ κανείς. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Αρχικά βρίσκομαι στη φάση που προσπαθώ να συνειδητοποιήσω ότι έχω ΙΨΔ. Ακολουθώ διαρκώς ρουτίνες. Δεν θα τρελαθώ κιόλας αν γίνει κάτι και δεν τις ακολουθήσω, αλλά η ζωή μου είναι γεμάτη ρουτίνες και ψυχαναγκασμούς. Τρώω κάθε μέρα στις 2. Ακόμα κι αν πεινάσω θα ξεκινήσω την προετοιμασία του φαγητού στις 2. Μετράω 1 λεπτό από μέσα μου με δευτερόλεπτα για να κάνω πολλά πράγματα όπως να πλυθώ, να κλείσω το παντζούρι, να πλύνω τα δόντια μου, να πιω νερό…
Από την: Κέλλυ
Αγαπητή Κέλλυ,
Αρχικά σε ευχαριστώ θερμά που μοιράστηκες μαζί μας την ιστορία σου! Πάμε να την δούμε μαζί πιο συγκεκριμένα:
Χμμ πολλές φορές όντως πέφτουμε στην παγίδα διαβάζοντας πχ. μια διαταραχή να νομίζουμε ότι πάσχουμε από αυτήν. Θεωρώ ότι, τουλάχιστον, οι περισσότεροι ψυχολόγοι έχουμε πέσει σε αυτή την παγίδα! Οπότε, ως προς αυτό, θα ήθελα να πω ότι είναι φυσιολογικό να συμβαίνει!
Όσον αφορά στην Ιδεοψυχαναγκαστική Αγχώδη Διαταραχή (ΙΔΨ)-αλλά και οποιαδήποτε άλλη διαταραχή-νομίζω είναι χρήσιμο να τονίσουμε ότι η διάγνωση γίνεται μόνο από Ειδικό Ψυχικής Υγείας, Ψυχολόγο ή Ψυχίατρο, καθώς υπάρχουν διάφορα συμπτώματα που χρειάζεται να αξιολογηθούν ως προς την κλινική εικόνα, όπως αυτό που αφορά στον χρόνο. Πάντως, είναι καλό να επισημαίνουμε ότι η ΙΔΨ αφορά ιδεοληψίες (παρεισφρητικές σκέψεις ή εικόνες) που προκαλούν μέγιστη δυσφορία, κυρίως λόγω της νοηματοδότησης κι ερμηνείας που δίνει ένα άτομο σε αυτές. Στην δική σου περίπτωση ΑΝ μιλήσουμε για ΙΔΨ, θα μπορούσαμε μήπως να υποθέσουμε ότι είσαι ένα αρκετά υπεύθυνο άτομο; Κάνει αυτό νόημα σε εσένα; Είσαι πχ. άτομο του προγράμματος; Μπορείς να ξεφεύγεις από αυτό; Αναλαμβάνεις όλες τις ευθύνες, διότι μόνο έτσι θα ολοκληρωθεί με επιτυχία; Είσαι αυστηροί σε κανόνες σωστού και λάθους; Συσσωρεύεις πράγματα που δεν μπορείς να αποχωριστείς;
Αυτές τις ιδεοληψίες, λοιπόν, τις οποίες είναι ανυπόφορο κανείς να έρχεται σε επαφή, προσπαθεί να τις διώξει μέσω καταναγκασμών (πράξεων ή σκέψεων με παράλογο χαρακτήρα-γνωρίζω ότι δεν έχει νόημα αλλά δεν μπορώ να ξεφύγω από αυτό-και συνάμα ρόλο εξουδετέρωσης).
Όντως από αυτά που αναφέρεις, Κέλλυ, το μέτρημα αριθμών θα μπορούσε να ανήκει στο πλαίσιο καταναγκασμών. Αναρωτιέμαι, όμως, ποιες θα μπορούσαν να είναι οι σκέψεις σου που προηγούνται και συνάμα προσπαθείς να εξουδετερώσεις; Επίσης, αναφέρεις ότι «ίσως έτσι καταπολεμάς το άγχος σου» και θα ήθελα να σου πω ότι ΑΝ μιλάμε για ΙΔΨ, ναι το άγχος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι υψηλό, προκαλεί δυσφορία, καθώς και έκπτωση καθημερινής λειτουργικότητας.
Επιπρόσθετα, γράφεις ότι «δεν θα τρελαθείς κιόλας αν γίνει κάτι και δεν τις ακολουθήσεις», αλλά παρόλ’ αυτά μου δίνεις την αίσθηση ότι ακόμη υπάρχουν στη ζωή σου σε διάφορα-ίσως όμως διαφορετικά (;)-πλαίσια. Οπότε αυτό, Κέλλυ, με κάνει να αναρωτιέμαι, υπήρχε στιγμή στη ζωή σου που να σταμάτησες να έχεις ιδεοληψίες ή να απαντάς στις σκέψεις σου (μέσω καταναγκασμών); Αν ναι, πόσο διήρκησε αυτή η κατάσταση; Πώς την αντιμετώπισες; Επίσης, τι θα συμβεί αν, εντέλει, πχ. πλυθείς για 1 λεπτό και 10 δευτερόλεπτα, 1 λεπτό και 50 δευτερόλεπτα, 2 λεπτά κτλ.;
Κλείνοντας, θα ήθελα να σου πω πως λυπάμαι που βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση σαν να νιώθεις «προγραμματισμένη» και λιγότερο ελεύθερη ως προς τις σκέψεις και συμπεριφορές σου. Το καλό, όμως, είναι ότι υπάρχει θεραπεία (να επαναλάβω για μια ακόμη φορά, ΑΝ μιλάμε για ΙΔΨ) και μπορείς να απευθυνθείς σε κάποιον Ψυχολόγο ή Ψυχίατρο κατά προτίμηση ειδικευμένο στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία, μιας που σύμφωνα με έρευνες είναι αρκετά αποτελεσματική σε τέτοιου είδους δυσκολίες. Όπως και να έχει, καταλαβαίνω ότι αντιμετωπίζεις κάποιες δυσκολίες στη ζωή σου, οπότε θα μπορούσες να κάνεις στον εαυτό σου το δώρο της Ψυχοθεραπείας! Μη ξεχνάς πρόκειται για ένα μακρινό ταξίδι που χρειάζεται επένδυση και προτεραιότητα, αλλά είναι αρκετά μαγευτικό!
* Υ.Γ: Θα ήθελα, Κέλλυ, να σκεφτείς τι κερδίζεις και τι χάνεις με το να συμπεριφέρεσαι με αυτόν τον τρόπο, μιας που στα δικά μου «μάτια» τουλάχιστον, φαίνεται ότι υπάρχει μικρή δυσκολία ως προς αυτό! Άφησε αυτή τη φορά τον εαυτό σου να τον φροντίσει κάποιος άλλος! Θα νιώσεις και πάλι ελεύθερη!
Εύχομαι να είσαι καλά.
