Καλησπέρα!
Θα ήθελα να μιλήσω και να λάβω κάποιες συμβουλές για το θέμα της ζηλειας.
Έχω πρόβλημα με την ζηλεια μου και δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω. Ζηλεύω πολύ το αγόρι μου και αρκετές φορές ερχόμαστε σε συγκρούσεις λόγω αυτού.Από τον/την: Αγγελική
Αγαπημένη Αγγελική,
Σε ευχαριστώ πολύ που θέλησες να μοιραστείς τον προβληματισμό σου. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι φέρνεις στην επιφάνεια ένα θέμα που απασχολεί πολύ κόσμο. Αυτό που βρίσκω θαυμάσιο σε εσένα είναι ότι έχεις παραδεχτεί στον εαυτό σου και αναγνωρίζεις το συναίσθημα της ζήλειας, γεγονός που δηλώνει ότι έχεις επίγνωση και θες να βοηθήσεις τόσο εσένα με το να μπορείς να την ελέγχεις, όσο και να βελτιώσεις την ποιότητα της σχέσης σου. Θα προσπαθήσω μέσα από τις παρακάτω γραμμές να σου δώσω κάποιες συμβουλές αναφορικά με την αποφόρτιση του συναισθήματος της ζήλειας και να σου διευκρινίσω πιθανούς παράγοντες που μπορεί να σου την έχουν αφυπνίσει.
Η ζήλεια αποτελεί ένα συναίσθημα που εντοπίζεται σε όλες τις διαπροσωπικές βαθμίδες ( ερωτικές, φιλικές, οικογενειακές, επαγγελματικές..). Συνοδεύεται από αρνητικά για το άτομο που την βιώνει συναισθήματα (θυμός, οργή, θλίψη, καχυποψία, απόγνωση, έλλειψη εμπιστοσύνης, προσωπική ανεπάρκεια..). Τα συναισθήματα αυτά είναι απόρροια των εμπειριών που έχει βιώσει το άτομο και εξωτερικεύονται με ανάλογες συμπεριφορές έτσι όταν κυριαρχήσουν τα συναισθήματα αυτά είναι δύσκολο να αναγνωρίσει τι είναι πραγματικό ή της φαντασίας του καθώς οι φόβοι έχουν πάρει μέρος σε αυτό με αποτέλεσμα την διαστρέβλωση της αλήθειας.
Η ζήλεια κατά βάση στηρίζεται στον φόβο του αποχωρισμού και της εγκατάλειψης. Στην ουσία πρόκειται για μία μορφή άγχους καθώς νιώθουμε πως υπάρχει ο κίνδυνος να χάσουμε ‘’αυτό’’ που έχουμε επενδύσει συναισθηματικά. Η έναρξη της βρίσκεται στην παιδική ηλικία και τις σχέσεις που διαμορφώθηκαν με τους γονείς μας. Αν οι γονείς δεν ήταν παρόντες και αυτό που εισπράξαμε από αυτούς ήταν μία ασυνέπεια, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καχυποψία και ανασφάλεια. Αν κάποιος γονέας μας εγκατέλειψε ή βρήκε άλλο σύντροφο τότε θα μας γεννηθεί ο φόβος ότι θα εγκαταλειφθούμε ή θα μας απατήσουν και ότι δεν θα μπορέσουμε να έχουμε εμπιστοσύνη.
Το άτομο που διακατέχεται από την ζήλεια, δηλώνει έλλειψη αυτοεκτίμησης, αρνητική εικόνα για τον εαυτό του ή αισθάνεται ανεπαρκής στο ρόλο του ως σύντροφος. Για πχ αν θεωρούμε ότι είμαστε ανάξιοι αγάπης τότε θα μας καταβάλει ο φόβος της εγκατάλειψης.
Αναφορικά με τις σχέσεις η ζήλεια μπορεί να αποβεί βασανιστική και εξουθενωτική καθώς δεν μπορεί να αφήσει τα μέλη της να χαρούν τίποτα. Υπάρχει έντονη αμφιβολία για τα συναισθήματα του άλλου έχοντας μία μόνιμη ανασφάλεια. Τα άτομα που ζηλεύουν ερμηνεύουν την πραγματικότητα μέσα από την δική τους οπτική, χωρίς να στηρίζονται σε ρεαλιστικά γεγονότα. Δεν είναι πάντα απαραίτητο ότι η ζήλεια θα προέρθει από κάποιες κινήσεις του συντρόφου, αλλά από δικούς μας φόβους.
Η κτητικότητα από την άλλη είναι απόρροια της ζήλειας, μας δίνει την εντύπωση του ελέγχου στη σχέση, ωστόσο πολλές φορές οδηγεί σε καταπίεση. Σε τέτοιες περιπτώσεις το μυαλό είναι κακός σύμβουλος, καθώς μπορεί να κάνεις σύγκριση από προηγούμενες σχέσεις σου.
Η ζήλεια γίνεται πρόβλημα όταν:
- Μπορεί να οδηγήσει σε χωρισμό
- Βλέπουμε ότι παραπονιόμαστε συνεχώς
- Λέμε πράγματα που μετανιώνουμε
- Οι σκέψεις αυτές κυριαρχήσουν στον έλεγχο του μυαλού
- Έχεις εναλλαγές στην διάθεση ( νεύρα, συνεχώς πεσμένη ψυχολογικά)
- Προσπαθείς να βρεις αποδεικτικά στοιχεία ( πχ ψάχνεις το κινητού του ή του κάνεις ανάκριση)
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σε ρωτήσω, έχεις σκεφτεί από που πηγάζει η ζήλεια που νιώθεις? Μήπως σου έχει δώσει κάποιες αφορμές ο σύντροφος σου? Επίσης πιστεύεις ότι το συναίσθημα αυτό σε ελέγχει?
Μία υγιής σχέση θα πρέπει να βασίζεται στον σεβασμό, στην ειλικρίνεια και την εμπιστοσύνη. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται να βάλλουν και οι δύο πλευρές όρια και να συζητούν κάθε τι που τους προβληματίζει. Δεν πρέπει να είσαι σε μία σχέση που θα σου προκαλεί ανασφάλεια, προσωπική ανεπάρκεια, εκμετάλλευση, υποχρέωση, φόβο.., αλλά γιατί και τα δύο μέλη της έχουν βρει ότι χρειάζονται.
Αυτό που θα σε συμβούλευα είναι αρχικά να αναγνωρίσεις τι σου πυροδοτεί το συναίσθημα αυτό. Όταν συνειδητοποιήσεις το βαθμό που σε επηρεάζει και πόσο μπορεί να φθείρει εσένα και τον σύντροφο σου, θα χάσει ένα μέρος της ισχύς της. Αποστασιοποιήσου και πάρε τον χρόνο σου να σκεφτείς, εστίασε στα θετικά που έχει η σχέση που βρίσκεσαι, συζήτησε με τον σύντροφο σου το πως νιώθεις προκειμένου να καταλάβει και εκείνος και να μπορέσετε από κοινού να βρείτε λύση.
Είναι πολύ σημαντικό να εμπιστεύεσαι τον άλλον και να το εισπράττει, καθώς αυτό που θα βλέπει είναι μία σύντροφος που αποπνέει αυτοπεποίθηση.
Βέβαια σε περίπτωση που νιώθεις ότι η ζήλεια είναι πάνω από εσένα και δεν μπορείς να την ελέγξεις, η ψυχοθεραπεία είναι ένας πολύ αποδοτικός και βοηθητικός τρόπος για να πετύχεις προσωπική ηρεμία. Μέσω αυτής θα μπορέσεις να βρεις τις ρίζες της ζήλειας και να ξεκαθαρίσεις από που πηγάζει όλο αυτό. Επίσης θα αποκτήσεις επίγνωση και καλύτερο έλεγχο και σεβασμό των συναισθημάτων σου καθώς και αλλαγή στο τρόπο σκέψης, τις αξίες και τις πεποιθήσεις σου.
Να θυμάσαι ότι η ζήλεια είναι ο καθρέφτης των φόβων μας. Σαφώς χρειάζεται χρόνος, υπομονή και προσωπική προσπάθεια. Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να σε βάλλεις προτεραιότητα, να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου και να ενισχύσεις την αυτοπεποίθηση σου.
Ελπίζω να κατάφερα με κάποιο τρόπο να βοηθήσω και να σε παρακινήσω.
Για οτιδήποτε χρειαστείς είμαι στην διάθεση σου.
Ειρήνη.
