Καλησπέρα, έχουμε πρόβλημα με τον ανιψιό μου. Δεν γνωριζω ακριβώς το θενα καθώς η αδερφη μου λεει.πως ειναι πολλα. Ειναι κλεισμενος απο το 2013 σπίτι, πηρε αγωγη καποιο διαστημα κ ηταν οκ αλλα μετά ο γιατρος του την έκοψε μαχαιρι. Εχει.πολλα νεύρα, ειναι επιθετικός καποιες φορες, εχει μαζι του μαχαιρια. Καποια στιγμη εβλεπε κατι που δεν υπηρχε. Η αδερφη μου ζει ενα δραμα. Δεν υπαρχει στήριξη απο τον πατερα. Μια φορα πηγαν με εισαγγελική εντολή κ τον πηραν στο νοσοκομείο κ απο τοτε δεν μπορουν να το ξανακάνουν. Με τι τρόπο μπορούμε να τον πείσουμε οτι χρειάζεται αγωγη;;;
Από τον/την: Αναστασία
Αγαπητή Αναστασία,
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που πήρες την απόφαση να μοιραστείς την ιστορία σου μαζί μας. Καταλαβαίνω ότι περνάς μία δύσκολη κατάσταση με τις συνθήκες που επικρατούν στην οικογένεια της αδελφής σου αναφορικά με τον ανιψιό σου.
Από όσα μας περιγράφεις μπορώ να κατανοήσω ότι η κατάσταση του ανιψιού σου είναι αρκετά εύθραυστη και δυσάρεστη. Αναφέρεις ότι εδώ και χρόνια είναι απομονωμένος στο σπίτι λαμβάνοντας για κάποιο διάστημα φαρμακευτική αγωγή. Ωστόσο, αυτή διακόπηκε από το γιατρό του, παρά το γεγονός ότι είχε παρουσιάσει κάποια βελτίωση. Μάλιστα, κάνεις λόγο για ορισμένα συμπτώματα που εκδηλώνει, όπως θυμό και επιθετικότητα. Δε σου κρύβω ότι η κατοχή των μαχαιριών από τον ανιψιό σου είναι κάτι που με προβλημάτισε . Μου γεννήθηκε και η απορία αν έχετε προσπαθήσει να διερευνήσετε το λόγο, για τον οποίο έχει ο ανιψιός σου την ανάγκη να τα έχει μαζί του. Κι αυτό γιατί το να έχει κοντά του τόσο αιχμηρά αντικείμενα είναι επικίνδυνο τόσο για τον ίδιο όσο και για τους γύρω του.
Μπορώ να αισθανθώ την αγωνία σου σχετικά με τις δράσεις στις οποίες έχετε τη δυνατότητα να προχωρήσετε. Κατανοώ ότι σας περιορίζει η αδυναμία σας να ξαναεκμεταλλευτείτε την εισαγγελική παρέμβαση. Θα επιχειρήσω όσο μπορώ να σου προτείνω ορισμένους τρόπους που ίσως σας βοηθήσουν. Θα προτιμούσα να έχω ορισμένες περισσότερες πληροφορίες για την ψυχική υγεία του ανιψιού σου, όπως την αγωγή που έπαιρνε, αλλά και γιατί αποφασίστηκε η διακοπή της και κυρίως αν έχει λάβει κάποια διάγνωση, ώστε να μου επιτρέπεται να είμαι πιο στοχευμένη. Θα σου δώσω, όμως, τις πιο χρήσιμες συμβουλές που έχω το δικαίωμα να προσφέρω βασιζόμενη στα δεδομένα που διαθέτω.
Αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκεστε οικογενειακώς στη δυσάρεστη θέση να συνειδητοποιείτε ότι ο ανιψιός σου χρειάζεται βοήθεια από επαγγελματία ψυχικής υγείας, αλλά αδυνατείτε να του την προσφέρετε, αφού κι εκείνος δε φαίνεται να το αντιλαμβάνεται. Το πρώτο, που καλό θα ήταν να κάνετε, είναι να προσπαθήσετε να καταλάβετε γιατί δε ζητάει τη βοήθεια του ειδικού. Ευθύνεται η ντροπή, ο πιθανός στιγματισμός, ο φόβος για το πόρισμα του ειδικού; Είναι πιθανό, όμως, πραγματικά να μη γνωρίζει ότι χρίζει της βοήθειας ενός επαγγελματία. Υπάρχουν καταστάσεις που επηρεάζουν την κρίση και τον τρόπο σκέψης, με αποτέλεσμα κυριολεκτικά να μην μπορεί να σκεφτεί λογικά. Σε ακόμα σοβαρότερες περιπτώσεις, το άτομο ίσως να μην έχει την επίγνωση της πραγματικότητας ή/και να υποστηρίζει μια δική του εκδοχή αυτής. Έτσι, χρειάζεται να τον στηρίξετε, προκειμένου να τον οδηγήσετε στην αναζήτηση βοήθειας.
Αφού, λοιπόν, αναγνωρίζετε τους λόγους για τους οποίους ο ανιψιός σου αδυνατεί να ψάξει τη βοήθεια που έχει ανάγκη, θα ήταν χρήσιμο να διαλέξετε τη σωστή στιγμή και το σωστό μέρος για να ανοίξετε αυτή τη συζήτηση. Προσπαθήστε να δηλώσετε με σαφήνεια ότι θέλετε να συζητήσετε μαζί του κάτι σημαντικό, γιατί ενδιαφέρεστε για το καλό του. Επίσης, εκφράστε στον ανιψιό σου και τα θετικά του χαρακτηριστικά δίχως να υπερτονίζετε μόνο τις συμπεριφορές που σας ανησυχούν. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι δε θα χρησιμοποιήσετε και συγκεκριμένα παραδείγματα ανησυχητικών συμπεριφορών. Μια τακτική-κλειδί θα ήταν να διερευνήσετε αν κι ο ίδιος βλέπει κάποιο πρόβλημα, κι αν ναι επικεντρωθείτε στο να συζητήσετε γι’ αυτό. Τελικά, δείξτε την πρόθεσή σας να τον βοηθήσετε πρακτικά, δηλώνοντάς του ότι θεωρείτε πως θα ήταν ανακουφιστικό για τον ίδιο να συνεργαστεί με έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Γιατί να μην προσφερθείτε, κιόλας, να τον συνοδεύσετε στην πρώτη του επίσκεψη; Νιώθω, φυσικά, την ανάγκη να σου επισημάνω ότι όλα αυτά χρειάζεται να γίνουν με επιμονή και χωρίς πίεση, γιατί μπορεί να υπάρξουν αντιδράσεις. Να είστε προετοιμασμένες για πιθανή αποτυχία των προσπαθειών σας. Ο ρόλος σας, άλλωστε, είναι να στηρίξετε τον ανιψιό σου κι όχι να τον θεραπεύσετε.
Ελπίζω σύντομα η κατάσταση να βελτιωθεί και να βρείτε τη λύση που αναζητάτε!
