Γειά σας! Το θέμα που με απασχολεί και με στενοχωρεί είναι το εξής. Όταν νευριάζω ή αγχώνομαι ή στεναχωριέμαι ή όταν θυμώνω, γενικώς έχω την εντύπωση όταν έχω έντονα συναισθήματα παρουσιάζω αυτά τα συμπτώματα: τρέμω ολόκληρη και κρυώνω κι ας έχει 100 βαθμούς, δεν νιώθω τα πόδια μου και από το τρέμουλο δεν μπορώ ούτε να υπερασπιστώ τον εαυτό μου αν βρίσκομαι πχ σε μια συζήτηση που έχουμε έντονες διαφορές κι ας έχω δίκιο. Σταματάω να μιλάω και πρέπει να εξαφανιστώ μέχρι να ηρεμήσω εντελώς. Στο τέλος μένω χωρίς να έχω πει αυτά που θέλω και δεν ξέρω το λόγο που το παθαίνω αυτό. Το μόνο που ξέρω είναι πότε ξεκίνησε! Όταν ήμουν στο λύκειο(ήμουν 16, τώρα είμαι 30) και σηκώθηκα στον πίνακα και 2-3 παιδιά που είχαμε με κορόιδευαν. Έκτοτε εμφανίστηκε αυτό το πράγμα. Μέχρι τότε ήταν η χαρά μου να βγαίνω σε κόσμο μπροστά να μιλάω, είτε για μάθημα είτε στον πίνακα είτε σε εκδηλώσεις! Τώρα ενώ θέλω δεν μπορώ λόγω αυτού του προβλήματος. Εγώ το έχω μεταφράσει ως κρίση πανικού. Εσείς τι λέτε; Θα ήμουν ευγνώμων αν μου απαντούσατε. Ευχαριστώ!
Από τον/την: Angelic
Γεια σου Angelic,
Χαίρομαι που επικοινώνησες και μοιράστηκες μαζί μας τον προβληματισμό σου. Κατανοώ απόλυτα πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτά που βιώνεις συνδυαστικά με όλες τις σκέψεις που θα περνούν από το μυαλό σου και όλη την ένταση των συναισθημάτων που σου βγαίνει σωματοποιημένη. Παρακάτω θα προσπαθήσω να σε συμβουλεύσω και να σου εξηγήσω πως όλα αυτά μπορεί να σε πυροδοτούν και να αντιληφθείς τις διαφορές αναφορικά με τα συμπτώματα που βιώνεις.
Τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνουμε ως ανθρώπινα όντα ( θυμός, άγχος, οργή, λύπη, ανασφάλεια, τύψεις…) αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι στην ζωή μας. Ο εγκέφαλος μας είναι επιρρεπής και ευάλωτος σε κάθε επιρροή που δεχόμαστε αρνητική ή θετική και ο καθένας αντιδράει με διαφορετικό τρόπο σε αυτές τις επιρροές. Είναι πολύ σημαντικό να αναπτύξουμε έναν προσωπικό αυτοέλεγχο αφού έχει προηγηθεί ή επίγνωση. Σαφώς χρειάζεται υπομονή και χρόνο αλλά είναι κάτι που χτίζεται, γι’ αυτό είναι καλό να βιώνουμε και να εκδηλώνουμε τα συναισθήματα μας και όχι να τα καταπιέζουμε καθώς η συσσώρευση των αρνητικών συναισθημάτων θα έχει και αρνητικά επακόλουθα (πχ αυτοκαταστροφικές τάσεις, ψυχικές διαταραχές, αδυναμία ελέγχου..)
Είναι σημαντικό να βλέπουμε τα προειδοποιητικά σημάδια των συναισθημάτων που εκδηλώνονται με την μορφή σωματικών συμπτωμάτων και να μάθουμε να σκεφτόμαστε καθαρά αναφορικά με τις αλλαγές που γίνονται στο σώμα μας εκείνη την στιγμή και να θέτουμε τον εαυτό μας υπό έλεγχο.
Στην περίπτωση της κρίσης πανικού που αναφέρεσαι, το άτομο κατακλύζεται από υψηλά επίπεδα άγχους που φτάνουν σε επίπεδα τρόμου. Οι κρίσεις πανικού εμφανίζονται από το πουθενά και κορυφώνονται μέσα στα πρώτα 10 λεπτά και το άτομο πρέπει να βιώνει τουλάχιστον 4 από τα παρακάτω συμπτώματα:
- Αύξηση καρδιακού ρυθμού
- Εφίδρωση
- Τρέμουλο
- Αίσθημα λαχανιάσματος
- Αίσθημα ασφυξίας ή πνιγμού
- Πόνο ή δυσφορία στον θώρακα
- Ναυτία ή κοιλιακή ενόχληση
- Τάση για λιποθυμία
- Αστάθεια
Το άτομο έχει την εντύπωση ότι πεθαίνει ή αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας ( πχ καρδιακή προσβολή) και σπεύδει στο νοσοκομείο για τις απαραίτητες εξετάσεις. Επιπλέον έχει έντονα τον φόβο ότι θα χάσει τον έλεγχο του μυαλού του ή του εαυτού του. Μπορεί να νιώθει μουδιάσματα ή μυρμηγκιάσματα. Επίσης μπορεί να έχει την αίσθηση της αποπραγματοποίησης δηλαδή τα πράγματα γύρω του να μην είναι πραγματικά, ή αποπροσωποίησης δηλαδή να είναι εξωτερικός παρατηρητής του εαυτού του.
Η κοινωνική φοβία από την άλλη αποτελεί μία από τις πιο κοινές μορφές αγχώδους διαταραχής και σε κάποια σημεία εντοπίζονται κοινά στοιχεία με την κρίση πανικού, ωστόσο διαφέρει και αρκετά.
Η κοινωνική φοβία ή αλλιώς διαταραχή κοινωνικού άγχους προκύπτει μετά από κάποιο τραύμα στην παιδική ή εφηβική ηλικία ( παράδειγμα αποτελεί η αναφορά που κάνεις για το περιστατικό όταν ήσουν στο λύκειο) και εξελίσσεται στην μετέπειτα ενήλικη ζωή. Το άτομο ανησυχεί για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι, φοβάται μήπως ταπεινωθεί ή ρεζιλευτεί και τείνει να είναι ευαίσθητο στο θέμα της απόρριψης. Φοβάται τις περισσότερες καταστάσεις στις οποίες αναλαμβάνουν δημόσιες δραστηριότητες και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.
Εμφανίζουν συμπτώματα όπως εφίδρωση, τρέμουλο στο σώμα ή την φωνή. Για παράδειγμα αν σκέφτεται ότι κάτι που θα πει μοιάζει ανόητο κατά την προσωπική του κρίση, θα οδηγηθεί σε αποφυγές. Η σκέψη << θα γίνω ρεζίλι>> είναι η πιο κοινή σκέψη και γενικότερα οι αρνητικές σκέψεις που προβάλλει για το πρόσωπο του οδηγούν στην έναρξη σωματικών συμπτωμάτων.
Η κοινωνική φοβία μπορεί να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την προσωπική και επαγγελματική ζωή των ανθρώπων καθώς θεωρούν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν την φοβία τους. Όσο αυξάνονται τα επίπεδα άγχους αυτό οδηγεί στο να επηρεάζεται η καθημερινότητα σε όλους τους τομείς της ζωής.
Πολλές φορές θεωρεί ότι κάτι πάει λάθος με τον εαυτό του και δυσκολεύεται στο να επικοινωνήσει και να συνδεθεί με τους άλλους σημαντικούς ή μη. Το άτομο βιώνει έντονα το συναίσθημα του φόβου ή του άγχους για κοινωνικές περιστάσεις εντός των οποίων μπορεί να αξιολογηθεί, ή να δεχτεί κάποιας μορφής κριτική, όπως το να μιλήσει δημόσια (για πχ ομιλία μπροστά σε κοινό ακόμη, μία απλή κουβέντα ή να φλερτάρει).
Αυτά που θα σε συμβούλευα είναι αρχικά να κατανοήσεις τα αίτια των συναισθημάτων και των σωματικών εκδηλώσεων που εμφανίζεις. Είναι σημαντικό να μάθεις να μιλάς για τον φόβο σου ακόμη και δημόσια, προκείμενου να σε βοηθήσει να καταλάβεις και να εκτεθείς σε αυτό. Μπορείς να κάνεις πρακτική στον καθρέφτη σου και να φερθείς σαν να μιλούσες απευθείας σε κάποιον. Πρέπει να δώσεις βάση στις εκφράσεις του προσώπου, του σώματος σου και τις χειρονομίες σου. Όσες περισσότερες φορές εκτεθείς σε αυτό που φοβάσαι τόσο το καλύτερο προκειμένου να εξασκηθείς και να αποκτήσεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου( μπορείς να ξεκινήσεις με κάποια άτομα του κοντινού σου περιβάλλοντος ).
Ωστόσο θα σε βοηθούσε πολύ να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, προκειμένου να ανοιχτείς, να ενημερωθείς πολύ περισσότερο για τον λόγω που τα βιώνεις αυτά, καθώς και τα σωματικά συμπτώματα που εκδηλώνονται, με απώτερο σκοπό να σε βοηθήσει- καθοδηγήσει- συμβουλεύσει και να είσαι σε θέση να μπορείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, να ελέγχεις τα συναισθήματα σου και να νιώσεις αυτοπεποίθηση.
Μία αποδοτική θεραπευτική παρέμβαση είναι η Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία ( CBT). Αποτελεί την πιο αποτελεσματική μορφής θεραπεία για το κοινωνικό άγχος. Μέσα από την θεραπεία θα είσαι σε θέση να εντοπίζεις τις αρνητικές σκέψεις που κάνεις και τον φαύλο κύκλο μέσα στον οποίο μπορεί να πέφτεις. Θα σε βοηθήσει να τροποποιήσεις τα δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης τα οποία σου τροφοδοτούν το άγχος και σου εντείνουν την αποφευκτική συμπεριφορά. Επιπλέον υπάρχουν τεχνικές που θα σε βοηθήσουν με τα σωματικά συμπτώματα προκειμένου να ηρεμείς: ασκήσεις αναπνοών- διαφραγματική αναπνοή, μυοχαλαρωτικές ασκήσεις, εξάσκηση κοινωνικών δεξιοτήτων μέσα από ασκήσεις έκθεσης σε καταστάσεις που μέχρι στιγμής μπορεί να αποφεύγεις και σου προκαλούν φόβο και άγχος καθώς και ασκήσεις διεκδικητικότητας προκείμενου να ενισχυθεί η αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση σου.
Να θυμάσαι σε κάθε τι δύσκολο να παίρνεις μία βαθιά ανάσα, να σου δίνεις κουράγιο και να προχωράς μπροστά.
