Καλησπέρα, από πολύ μικρή ηλικία οι καθηγητές μου στο σχολείο με έκαναν να νιώθω μη αρκετή, γεγονός που πιστεύω σημάδεψε την σημερινή μου κατάσταση. Άνθρωπος με χαμηλή αυτοεκτίμηση, imposter syndrome και πολύ αγχώδης με τάση να υπεραναλύω τα πάντα σε κακό βαθμό. Θέλω πολύ να το αλλάξω αυτό αλλά πως?
Από τον/την: Μ
Αγαπητέ/ή Μ,
Αρχικά, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που μοιράστηκες μαζί μας τη δική σου ιστορία! Πάμε να τη σχολιάσουμε και μαζί!
Λοιπόν, ξεκινάς αναφέροντας ένα «τραυματικό» γεγονός από την παιδική ηλικία που συνέβη σε σχολικό πλαίσιο. Λυπάμαι, Μ, που βίωσες κάτι τέτοιο σε μια τόσο τρυφερή ηλικία.. αλλά αναρωτιέμαι τι ακριβώς συνέβαινε; Τι ήταν αυτό που το ερμήνευες ως «μη αρκετός/ή»; Πώς αισθανόσουν; Πώς το αντιμετώπιζες; Το είχες εκφράσει ποτέ σε κάποιον πχ. φίλους; Ποιά η σχέση με την οικογένειά σου;
Επίσης, Μ, το ότι «δεν είσαι αρκετός/ή» είναι μια σκέψη που έκανες και σε διαφορετικά πλαίσια εκτός του σχολικού; Αν ναι, τι συνέβαινε εκεί; Τώρα είναι μια σκέψη που κάνεις συχνά; Πόσο πολύ την πιστεύεις;
Η προσωπικότητά μας, θα έλεγε κανείς, διαμορφώνεται από διάφορους παράγοντες , όπως είναι οι βιολογικοί (κληρονομικότητα/γονίδια/ιδιοσυγκρασία), κοινωνικοί (μίμηση προτύπων πχ. γονέων/αλληλεπιδράσεις) και περιβαλλοντικοί (συμπεριφορική μάθηση/άτυπα γεγονότα ζωής). Οπότε, Μ, όλοι αυτοί είναι παράγοντες που συνέβαλαν σε αυτό που είσαι σήμερα! Πολλές φορές δεν μπορούμε να επιλέξουμε αυτά που θα μας συμβούν, αλλά είναι στο χέρι μας να επιλέξουμε τον τρόπο που αντιδρούμε σε αυτά! Κι είναι οκ, αν μέχρι τώρα συμπεριφέρεσαι κατά έναν δυσλειτουργικό, για εσένα (όπως αναφέρεις), τρόπο!
Μπορώ να υποθέσω ότι το να επιζητάς συνεχώς τον έλεγχο μέσω της υπερανάλυσης (ίσως και τελειομανίας) είναι μια συμπεριφορά που με κάποιον τρόπο σε προστατεύει-σου δίνει την ασφάλεια που τόσο επιζητάς. Παρατηρείς, όμως, και κάτι, ως προς το οποίο, σου κοστίζει; Αν δυσκολεύεσαι να τα εντοπίσεις, σκέψου τους λόγους που αναζήτησες εμάς! Τι είναι αυτό που θα ήθελες να κερδίσεις μέσα από αυτή την κίνησή σου; Η διαφορετικά, αν σου έλεγα ότι αύριο που θα ξυπνούσες γινόταν ένα θαύμα, τι είναι αυτό που θα έβλεπαν οι άλλοι ότι έχει αλλάξει σε εσένα;
Μακάρι, Μ, όλες αυτές οι «αλλαγές» να γίνονταν μέσω ενός διακόπτη-τόσο εύκολα, τόσο ανώδυνα. Χρειάζεται να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου, να μάθει διαφορετικούς τρόπους αντίληψης της πραγματικότητας, πιο ρεαλιστικούς (πχ. μέσω αμφισβήτησης της σκέψης σου ότι «δεν είσαι αρκετός/ή»). Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν καταστάσεις, έννοιες, άνθρωποι για τους οποίους είσαι αρκετός/ή!! Απλά, αυτή την στιγμή είναι πιο δύσκολο να τα εντοπίσεις, πόσο μάλλον μόνος/η! Γι’ αυτό, αν και μπορεί σε άτομα που επιθυμούν να έχουν τον έλεγχο να είναι πιο δύσκολο να πάρουν τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, αλλά μπορείς πάντα να απευθυνθείς σε κάποιον Ειδικό Ψυχικής Υγείας-Ψυχολόγο ή Ψυχίατρο-(ειδικευμένο σε κάποιο είδος Ψυχοθεραπείας πχ. σε καταστάσεις διαχείρισης άγχους προτείνεται η Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία).
Έτσι, αφού εντοπίσεις τα δικά σου δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς, καθώς και πώς αυτά δημιουργήθηκαν κι ενισχύθηκαν κατά το πέρασμα του χρόνου, θα προσπαθήσεις να τα αμφισβητήσεις και να δημιουργήσεις εναλλακτικά, πιο λειτουργικά και ρεαλιστικά! Χρειάζεται, όμως, χρόνος, κόπος, υπομονή, εμπιστοσύνη και προτεραιότητα!
* Υ.Γ: Μη ξεχνάς, η αξία σου δεν εξαρτάται από άλλους! Η αξία σου είναι εσωτερικευμένη και έρχεται από εσένα για εσένα!
Εύχομαι να είσαι καλά.
