Ο σύντροφός μου αρχίζει να βάζει τον εαυτό του ως προτεραιότητα και νιώθω ότι έτσι απειλείται η σχέση μας. Είμαστε μαζί με τον σύντροφό μου 3 χρόνια τώρα και είμαστε φοιτητές. Τους τελευταίους 9 μήνες άρχισε να σπουδάζει και να μένει σε άλλη πόλη (έχουμε πλέον 1 ώρα απόσταση) αλλά γυρνάει στο πατρικό του για τα Σαββατοκύριακα. Επομένως βλεπόμαστε 2-3 φορές τη βδομάδα ή τον επισκέπτομαι εγώ για 4-5 μέρες. Έχω τον χρόνο να πηγαίνω στην πόλη του καθώς έχω κάνει διάλειμμα από τη δική μου σχολή για διάφορους λόγους. Από τότε που άρχισε να σπουδάζει σε διαφορετική πόλη παρατήρησα ότι έχει βάλει τον εαυτό του σε προτεραιότητα πολύ περισσότερο από πριν και αρχίζει να περνάει περισσότερο χρόνο με φίλους. Εγώ το (παρ)ερμηνεύω ως αποτέλεσμα δυσαρέσκειας της σχέσης. Νιώθω ότι κάθε φορά που επιλέγει τον εαυτό του ή τους φίλους του αντί για εμένα, έχει να κάνει με το ότι δεν είναι ευχαριστημένος στη σχέση μας. Για παράδειγμα την τελευταία φορά που το αισθάνθηκα αυτό, ήταν πριν από μερικούς μήνες που ήμουν άρρωστη και ενώ δεν είχαμε βρεθεί για μια βδομάδα περίπου (εξαιτίας της σχολής του) και εγώ του πρότεινα να έρθει σπίτι μου, εφόσον δεν μπορούσα να βγω εκ των πραγμάτων, αυτός επέλεξε να βγει με τους φίλους του. Ξέρω ότι οι ανασφάλειές μου ευθύνονται για αυτές τις σκέψεις αλλά με βασανίζουν αρκετά. Σήμερα βρήκα μια θέση εργασίας για ημιαπασχόληση (3 μέρες τη βδομάδα) και καθώς ψάχνω για δουλειά σκέφτομαι πολύ σοβαρά να πάω. Η πρώτη σκέψη όμως είναι πώς θα βρίσκω χρόνο για τη σχέση μου. Νιώθω ότι θα προσπαθώ πολύ να κανονίζω το πρόγραμμά μου ώστε να βλεπόμαστε με τον σύντροφο μου και να τον επισκέπτομαι ενώ αυτός δε καταβάλλει την ίδια προσπάθεια και θα βρισκόμαστε ελάχιστα εντέλει. Ξέρω ότι θα ‘πρεπε να χαίρομαι που απέκτησε έναν υγιή εγωισμό και ότι θα πρέπει να κάνω το ίδιο. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αν του πω ότι βρήκα εργασία θα χαρεί και θα με παρακίνησει να πάω. Απλά θα είναι μια ακόμα αλλαγή στην ήδη διαφορετική ρουτίνα μας εκεί που είχαμε αρχίσει να βρίσκουμε τον “ρυθμο” μας. Ευχαριστώ πολύ
Από την: Άννα
Αγαπητή Άννα,
θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε για το άνοιγμά σου και την εμπιστοσύνη σου να επικοινωνήσεις τη δυσκολία που αντιμετωπίζεις.
Αρχικά θα ήθελα να σου τονίσω πως είναι πολύ όμορφο να βρίσκεσαι με σχέση με ένα άτομο για το όποιο νοιώθεις πως αξίζουν όλες αυτές οι θυσίες που κάνεις. Άλλωστε ποιος δεν θέλει διπλά του ένα άτομο για τα όποιο τρέφει τέτοια συναισθήματα, είτε το άτομο αυτό είναι σύντροφος είτε φίλος. Το να βάζει κάνεις τον εαυτό τους ως προτεραιότητα σίγουρα είναι κάτι αναγκαίο που θα πρέπει να το κάνουμε όλοι μας. Ο υγιής εγωισμός είναι κάτι που πέρα από το γεγονός πως ωφελεί το ίδιο το άτομο που τον έχει, ωφελεί και τα άτομα που έρχονται σε επαφή μαζί του. Ο σύντροφός σου βρίσκει χρόνο για τον εαυτό του, κάνει πράγματα που τον διασκεδάζουν και τον ηρεμούν. Ως άμεση συνέπεια αυτών, νιώθει περισσότερο ήρεμος συναισθηματικά. Αυτό δεν μπορεί παρά καλό να κάνει στην σχέση σας. Η φροντίδα αυτή που προσφέρει στον εαυτό του δεν μπορεί παρά να αντανακλάται και σε μια στάση φροντίδας και απέναντι σε εσένα.
Αναφέρεις πως ο σύντροφός σου περνά περισσότερο χρόνο με τον εαυτό του και τους φίλους του και δεν επιλεγεί εσένα. Από το μήνυμα σου καταλαβαίνω πως προσπαθεί να ισορροπήσει τον χρόνο του στην οικογένεια του, τον εαυτό του, τους φίλους του και εσένα. Κάποιες φόρες είναι λογικό να μην μπορεί να βρει την χρυσή τομή στο πώς να μοιράσει τον χρόνο του. Ωστόσο αν επανειλημμένα εσύ νιώθεις πως επιλεγεί τους φίλους του εις βάρος του χρόνου που μπορεί να περάσει με εσένα, θα σου πρότεινα να το συζητήσεις μαζί του. Μίλησέ του ήρεμα και ανοιχτά για τους προβληματισμούς σου, ώστε να μπορέσεις να δεις και τη δική του θέση και να μην μένεις μόνο σε υποθέσεις που μπορεί να κάνεις εσύ πως δεν είναι ευχαριστημένος από τη σχέση σας.
Αναφορικά με την δουλειά που γραφείς στο μήνυμά σου, αν είναι μια εργασία που σε καλύπτει, θα σε προέτρεπα να την δεχτείς. Πάνω από όλα πρέπει εσύ να φροντίζεις τον εαυτό σου και μια δουλειά, την οποία έψαχνες μονό καλό μπορεί να σου κάνει. Φαντάσου και το σενάριο να μην δεχτείς την δουλειά και μετά επειδή θα έχεις συνδυάσει την απόρριψη της δουλειάς με το να βρίσκεστε με τον σύντροφό σου, να τον κατηγορείς που δεν δουλεύεις. Όπως ο σύντροφός σου έχει πάει σε μια άλλη πόλη για να σπουδάσει αυτό που θέλει, έτσι και εσύ οφείλεις στην πόλη που βρίσκεσαι να φτιάξεις τις συνθήκες για τη ζωή που επιθυμείς. Άλλωστε όπως λες, ο σύντροφός σου θα χαρεί και θα στηρίξει το ξεκίνημά σου. Από αυτό καταλαβαίνω πως θέλει να σε βλέπει να εξελίσσεσαι και να προοδεύεις προς τις κατευθύνσεις που θες. Από τη στιγμή που κρατάει μια τέτοια στάση απέναντι σου, πιστεύω πως και ο ίδιος έχει τη θέληση να προσαρμόσει εκ νέου το πρόγραμμα του ώστε να μπορείτε να βρίσκεστε.
Τέλος εκφράζεις τον φόβο σου να αλλάξετε τους ρυθμούς σας και να χρειαστεί να προσαρμόσετε πάλι τις ρουτίνες σας. Θα σου έλεγα πάνω σε αυτό πως πολλές φορές, ακόμα και με μικρές αλλαγές που μπορεί να μην καταλαβαίνουμε, οι ρυθμοί της ζωής αλλάζουν, γεγονός που είναι αναπόφευκτο εφόσον τα δεδομένα της ζωής αλλάζουν διαρκώς. Αν υπάρχει η θέληση και από τις δυο πλευρές, ο καθένας θα μπορέσει να κάνει τις 24 ώρες 25 για να δει τον άλλο. Μπορεί και να σε εκπλήξει η προσπάθεια που θα καταβάλλει κι αυτός άλλα και εσύ για να βρεθείτε και το “εμπόδιο” της δουλειάς, να μετατραπεί σαν μια ευκαιρία και να ενδυναμώσει τη σχέση σας.
Ελπίζω οι σκέψεις μου να φανούν βοηθητικές. Είμαστε στη διάθεση σου για οτιδήποτε χρειαστείς.
