Δεν έχω παρέες και νιώθω μόνη μου
Από την: Ράνια
Αγαπητή Ράνια,
σε ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας κάτι που σε προβληματίζει. Αρχικά έχουμε συνδέσει την μοναξιά με τη λύπη, με κάτι άσχημο και μη επιθυμητό. Θεωρούμε πως είναι στενάχωρο να νιώθει κάποιος μόνος. Είναι αρκετά βαρύ το συναίσθημα της μοναξιάς, και πολλές φορές ίσως νιώθουμε ότι μας παρασύρει, μας ρουφάει σαν δίνη και μας κρατάει αιχμάλωτους, απομονώνοντάς μας περαιτέρω από τους υπόλοιπους.
Ωστόσο η μοναξιά δεν είναι πάντα μια δυσάρεστη κατάσταση. Συχνά, όλοι μας επιζητούμε την μοναξιά, την απομόνωση και την ησυχία που συνεπάγεται. Την έχουμε ανάγκη. Είναι ο χρόνος που παίρνουμε για να αφιερώσουμε στον εαυτό μας, να αφουγκραστούμε τις σκέψεις μας, να αποστασιοποιηθούμε από όσα συμβαίνουν γύρω μας και να εστιάσουμε μέσα μας, να κάνουμε μια εσωτερική «παύση». Κάποιοι άνθρωποι είναι εκ φύσεως πιο εσωστρεφείς και μοναχικοί από άλλους και απολαμβάνουν να περνούν χρόνο με τον εαυτό τους.
Η αλήθεια είναι ότι δεν αναφέρεις περισσότερες πληροφορίες έτσι ώστε να δούμε από πού προκύπτει αυτό που μας λες. Ίσως να προκύπτει από κάποιον δικό σου εσωτερικό φόβο ότι κάτι κάνεις ή λες λάθος και γι’ αυτό οι άλλοι απομακρύνονται από δίπλα σου. Κι έτσι επιλέγεις να απομονωθείς από μόνη σου, για να αποφύγεις να βιώσεις την απόρριψη και την περιθωριοποίηση από τους άλλους, ξεγελώντας τον εαυτό σου πως ήταν δική σου επιλογή να απομονωθείς. Ίσως μπορεί να οφείλεται στον φόβο να αλληλεπιδράσεις με άλλα άτομα και κατ’ επέκταση να εκτεθείς σε αυτούς, έχοντας σαν αποτέλεσμα να προβάλλεις ένα τοίχος χωρίς να το καταλαβαίνεις και να μην τους αφήνεις να σε προσεγγίσουν. Ή ίσως μπορεί να φοβάσαι να εμπιστευτείς.
Όποια και αν είναι τελικά η αιτία που υπάρχει πίσω από αυτόν τον προβληματισμό σε κάθε περίπτωση καλό θα ήταν πρώτα απ’ όλα να αρχίσεις να παρατηρείς τον εαυτό σου. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να αφιερώσεις χρόνο σε εσένα, μόνη σου. Να μάθεις να ακούς τις σκέψεις σου, να αναγνωρίζεις και να αποδέχεσαι τα συναισθήματά σου, να αντιλαμβάνεσαι τις ανάγκες σου και να τα σέβεσαι όλα αυτά έτσι ώστε να μπορέσουν να σε αποδεχτούν και οι άλλοι ευκολότερα. Σε αυτό ίσως να σε βοηθούσε και η ψυχοθεραπεία για να σε διευκολύνει να καταλάβεις τον εαυτό σου. Όσο αφορά το κομμάτι της φιλίας ίσως σε βοηθούσε να ξεκινούσες κάποια δραστηριότητα έτσι ώστε να γνωρίσεις νέα άτομα, και να ξεκινήσεις εσύ πρώτη μια συζήτηση με κάποιο άτομο ώστε να μπορείς να την κατευθύνεις πιο εύκολα χωρίς να χρειάζεται να νιώθεις ότι εκτίθεσαι εκείνη την στιγμή.
