Γειά σας είμαι 28 ετών έγγαμη με 2 μωρά. Δεν είμαι ευτυχισμένη όχι τώρα με την οικογένεια μου αλλά ποτέ.
Κάνω δύσκολα φιλίες, όταν κάνω όμως βαριέμαι την οποία επικοινωνία.
Δεν είμαι εφευρετικη στα θέματα συζήτησης κλπ νιώθω βαρετά, χωρίς όρεξη για συζητήσεις κλπ.
Νιώθω κουρασμένη ψυχικά και σωματικά πονάει όλο μου το σώμα.
Νιώθω εξαντληση
Νιώθω νευρική και ξεσπάω πολλές φορές στα παιδιά νιώθοντας ότι δεν είμαι καλή μαμά και ότι δεν θα τα καταφέρω στο μέλλον κλπ.
Εχω σκεφτει πολλές φορές το χωρισμό αλλά για έναν περίεργο λόγο κάνω πίσω κι εγώ και ο σύζυγος.
Τα παιδιά όταν είναι στους παππούδες είναι ήρεμα όταν είναι σπίτι μαζί μας επικρατεί πανικός.Από τον/την: Εφη
Αγαπητή Έφη,
Ευχαριστούμε που μοιράστηκες την ιστορία σου.
Με ξαφνιάζει η απολυτότητά σου, και συνάμα με θλίβει η βαρύγδουπη δήλωσή σου σχετικά με την ευτυχία. Τί είναι άραγε για εσένα ευτυχία; Είναι τόσο σημαντικό για τον καθένα από εμάς, να αποδώσουμε συγκεκριμένα, την δική μας ερμηνεία για την έννοια της ευτυχίας. Και αυτό, γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι και προφανώς δεν επιζητούμε τα ίδια για να είμαστε ευτυχείς. Σου προτείνω λοιπόν, να αναρωτηθείς και εσύ, να σκεφτείς τί θέλεις για να είσαι ευτυχισμένη ή τι μπορείς να αλλάξεις για να είσαι ευτυχισμένη.
Προχωρώντας, αντιλαμβάνομαι πως για να εκφράζεσαι έτσι, έχεις βιώσει μάλλον δύσκολες ή δυστυχισμένες στιγμές στην ζωή σου. Θίγεις επίσης πολλά θέματα τα οποία ωστόσο, δεν αναλύεις ιδιαίτερα, προκειμένου να είμαι και γω πιο στοχευμένη στα λόγια μου. Θα προσπαθήσω όμως να σε βοηθήσω να στραφείς λίγο στο μέσα σου, θέτοντας σου κάποια ερωτήματα.
Σχετικά με το ότι κάνεις δύσκολα φιλίες, είναι ένα σύνηθες φαινόμενο και πολλοί άνθρωποι έχουν δυσκολία σύναψης και διατήρησης σχέσεων, είτε φιλικών είτε ερωτικών. Αναφέρεις πως βαριέσαι την επικοινώνια. Αναρωτιέμαι αν αυτό συμβαίνει σε όλες τις φιλίες που είχες και έχεις ή περιστασιακά, και τυγχάνει όμως να το γενικεύεις. Θα ήθελα να θέσω τα εξής ερωτήματα. Μήπως δεν έχει αναπτυχθεί μια δυνατή φιλία, που να νιώθεις οικεία και ζεστά, προκειμένου να προβείς στην επικοινωνία που επιθυμείς; Mήπως διαφοροποιούνται αρκετά τα ενδιαφέροντα σας και οι ασχολίες, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να ακολουθήσεις μια συζήτηση με τις φίλες/φίλους σου και έτσι αποσύρεσαι; Mήπως σε προβληματίζουν κάποια άλλα ζητήματα που σε εμποδίζουν να αφεθείς στις φιλίες σου;
Αναφέρεις ακόμη πως έχεις σκεφτεί τον χωρισμό αλλά κάνεις πίσω, τόσο εσύ όσο και ο σύζυγος σου. Φαντάζομαι πως αυτή η επιθυμία προκύπτει από δυσκολίες που ενδεχομένως αντιμετωπίζετε με τον σύζυγό σου. Λες πως για έναν περίεργο λόγο κάνετε πίσω. Έχεις διερευνήσει ποιος πραγματικά είναι αυτός ο λόγος που ονοματίζεις περίεργο; O σύζυγος τον έχει διερευνήσει; Τί δημιούργησε την επιθυμία να προβείτε σε γάμο και έπειτα στην απόκτηση οικογένειας; Πώς νιώθεις και πως είσαι μέσα σε αυτόν τον γάμο; Τί σε κρατάει ακόμη; Τί σε εμποδίζει και κάνεις πίσω για τον χωρισμό; Πώς είναι τα παιδιά μέσα στο σπίτι; Όλα αυτά είναι ερωτήματα που μπορείς να απαντήσεις μέσα σου προτού αποφασίσεις πώς θα πράξεις.
Σχετικά με τα παιδιά σου, αναφέρεις πως όταν είναι σπίτι επικρατεί ένας πανικός, ενώ όταν είναι στους παππούδες είναι ήρεμα τα παιδιά. Τί θεωρείς πως ευθύνεται για αυτό; Ποιες συνθήκες επικρατούν στο σπίτι των παππούδων, και ποιες στο σπίτι σας; H συμπεριφορά σας απέναντι στα παιδιά πώς είναι; Έχετε παρατηρήσει πως συμπεριφέρονται οι παππούδες? Τα παιδιά; Με τί συναισθήματα φεύγουν από το σπίτι σας και με ποια επιστρέφουν;
Πολλές φορές όταν οι γονείς αντιμετωπίζουν δυσκολίες μεταξύ τους, δεν υπάρχει η κατάλληλη επικοινωνία και αλληλεπίδραση, αυτό βγαίνει προς τα έξω και τα παιδιά μπορούν να το αντιληφθούν. Δεν είναι λίγες οι φορές που προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή των γονέων, κάνοντας πράγματα επικίνδυνα ή άσχημα προκειμένουν να πάρουν την προσοχή που ζητάνε. Γενικότερα, ένα κλίμα μη ασφαλές με ό,τι σημαίνει αυτό, εντάσεις, παθητική στάση ή οτιδηποτε άλλο, επηρεάζει τα παιδιά σε όποια ηλικιακή φάση και αν βρίσκονται. Όπως και το αντίστροφο. Ένα ζεστό και ασφαλές σπίτι, με σωστή επικοινωνία και συνθήκες ευημερίας, επηρεάζει θετικά το παιδί. Θα σου πρότεινα να διερευνήσετε με τον σύζυγο πώς είναι η κατάσταση στο σπίτι, αν είναι αποδοτική και κατάλληλη για τα παιδιά και αν όχι τι μπορείτε να κάνετε ώστε να είναι. Όλα τα παιδιά έχουν ανάγκη από ένα ασφαλές περιβάλλον, μέσα στο οποίο θα μπορούν να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν.
Ενδεχομένως όλα τα συναισθήματα που αναφέρεις, να προέρχονται από το γεγονός ότι δεν έχεις ξεκαθαρίσει τα θέλω σου και ίσως έχεις αποσυντονιστεί. Ίσως πάλι να αναδύονται και από παλιότερες δυσάρεστες καταστάσεις που άφησες να αναπτυχθούν μέσα σου.Μην απογοητεύεσαι.
Μπορείς να ανακτήσεις τον πλήρη έλεγχο των συναισθημάτων σου αρκεί να ασχοληθείς με αυτά. Θεωρώ πως αν μοιραζόσουν όλα αυτά που αναφέρεις εδω, στα πλαίσια μιας θεραπευτικής σχέσης, θα ένιωθες πολύ καλύτερα και πιο έτοιμη να αντιμετωπίσεις καταστάσεις και να πάρεις αποφάσεις. Ίσως ακόμη, η ένταξη σου σε κάποια υποστηρικτική ομάδα για νέες μητέρες να μπορούσε να επιδράσει θετικά στην ζωή σου. Δεν είναι κακό να χρειαζόμαστε μια παρακίνηση, μια εξωτερική βοήθεια, ιδίως όταν νιώθουμε για πολύ καιρό αρνητικά συναισθήματα και θεωρούμε πως δεν μπορούμε να χαρούμε την ζωή. Σου αξίζει να φτιάξεις την ζωή σου όπως εσύ θέλεις για να είσαι ευτυχισμένη. Μην ξεχνάς άλλωστε πως δεν είσαι μόνη, έχεις τα παιδιά σου και χρειάζεται να προσπαθείς για αυτά.
Σου εύχομαι καλή συνέχεια.
