Γεια σας, εδώ και πολύ καιρό αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα σχετικά με τις διατροφικές μου συνήθειες. Νιώθω συνεχώς ένα έντονο αίσθημα κενού και προσπαθώ να το καλύψω με φαγητό καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες. Η εξάρτηση μου είναι σε μεγάλο βαθμό και παρόλο που την έχω εντοπίσει είμαι αδύναμος να την καταπολεμήσω. Φοβάμαι για την υγεία μου τόσο για την σωματική όσο και την ψυχική.
Από τον/την: Νίκος
Αγαπημένε Νίκο,
Χαίρομαι πολύ που πήρες το θάρρος να μας γράψεις τον προβληματισμό σου.
Καταλαβαίνω από τα όσα γράφεις πως είσαι ένα ώριμο άτομο που έχεις σκεφτεί λογικά τα όσα συμβαίνουν στην ζωή σου και έχεις την διάθεση να εμβαθύνεις σε όσα πραγματικά συμβαίνουν στην ζωή σου. Οι διατροφικές σου συνήθειες, απ΄ όσο μπορώ να καταλάβω από την θέση που είμαι, έχουν αλλάξει, γεγονός που σε προβληματίζει. Λες πως αισθάνεσαι ένα έντονο αίσθημα κενού και πως εξαιτίας αυτού καταναλώνεις τεράστιες ποσότητες φαγητού, στην προσπάθεια να καλύψεις αυτό το κενό που νιώθεις.
Αυτή η κατάσταση που περιγράφεις, προβληματίζΨtalk: “Νιώθω συνεχώς ένα έντονο αίσθημα κενού και προσπαθώ να το καλύψω με φαγητό.”ει πολύ κόσμο ο οποίος τρέφεται συναισθηματικά. Το φαγητό είναι κάτι που καλύπτει μια από τις βασικές μας ανθρώπινες ανάγκες για να επιβιώσουμε. Τρεφόμαστε για να είμαστε υγιείς και ισορροπημένοι, να είμαστε δυνατοί και να φροντίζουμε το σώμα που μας αποτελεί και μας προστατεύει. Πολλές φορές όμως παρατηρούμε πως τρώμε χωρίς να το έχουμε ανάγκη, χωρίς να πεινάμε ή χωρίς να έχουμε παραλείψει κάποιο γεύμα ή σνακ. Το να επιλέγουμε να φάμε όταν είμαστε χαρούμενοι, ή στεναχωρημένοι ή απλά όταν βαριόμαστε να κάνουμε κάτι διαφορετικό ονομάζεται συναισθηματική λήψη τροφής και είναι κάτι που βασανίζει πολλούς ανθρώπους. Μπορεί συχνά να συνδυάζεται με υπερφαγικά ή βουλιμικά επεισόδια για την διατροφή του ατόμου.
Η εξάρτηση σου όπως την ονομάζεις, πολύ σωστά αν με ρωτάς, είναι ισχυρή. Γνωρίζω πως δεν είναι εύκολο να σταματήσεις μια τέτοια συμπεριφορά μέσα σε μια νύχτα. Είναι πολύ θετικό για την κατάσταση που αντιμετωπίζεις, το γεγονός πως έχεις εντοπίσει αυτή σου την εξάρτηση αυτή σου την αδυναμία στο φαγητό αν θες. Σκέφτομαι, έχεις αντιμετωπίσει αυτή την αίσθηση κενού που νιώθεις με το φαγητό; Αν ήμουν στη θέση σου, θα σκεφτόμουν τι είναι περισσότερο έντονο για εμένα. Το να τρώω ασταμάτητα ή το να συνεχίζω να νιώθω αυτό το κενό; Έχεις δοκιμάσει κάποιον άλλον τρόπο να αντιμετωπίσεις αυτό το κενό πέρα από το φαγητό; Προσπάθησε να διατηρήσεις σταθερές ρουτίνες όσο γίνεται γύρω από το φαγητό και παρατήρησε λίγο πως μπορεί να αλλάζει το αίσθημα αυτό. Τι νιώθεις όταν φας για να καταπολεμήσεις το κενό; Έχει καταπραϋνθεί κάπως το κενό μετά τη λήψη φαγητού; Δοκίμασε να βάλεις πλάνο στη διατροφή σου και να το ακολουθήσεις πιστά. Δες από άλλη οπτική το κενό που βιώνεις. Η λήψη φαγητού για να αντιμετωπίσεις αυτό το συναίσθημα μάλλον είναι μια μη αποτελεσματική λύση, όπου το μόνο που σου προσφέρει είναι ίσως προσωρινά κέρδη που όμως εξαφανίζονται γρήγορα επαναφέροντας την αίσθηση του κενού και πιθανώς άλλες, ακόμα πιο ισχυρές από την αρχή δυσάρεστες σκέψεις.
Θα ήθελα να σε ενθαρρύνω αν οι παραπάνω λύσεις δεν δουλέψουν για εσένα, να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιου ειδικού ψυχολόγου για να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις την αίσθηση κενού που αισθάνεσαι χωρίς να χρειάζεται να καταναλώνεις μεγάλες ποσότητες τροφής, μιας και αυτό είναι κάτι που σε ανησυχεί. Εύχομαι καλή επιτυχία στο ταξίδι σου προς την αυτό βελτίωση! Είμαι στη διάθεσή σου για ό,τι χρειαστείς!!
Σε ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη σου,
Στέλλα.