Καλησπέρα νιώθω πολύ θυμωμένη με θυμώνουν μικρά και μεγάλα πράγματα ( από την γειτόνισσα που θα κλείσει το πατζουρι στις 12 το βράδυ και θα κάνει θόρυβο (ένω μόλις κοιμησα τα μικρά) μέχρι το ότι αδικουμαι στην εργασία μου για τα οποία άλλες φορές αντιδρώ και άλλες όχι,συνήθως απελπίζομαι και έχω ενοχές όταν αντιδρώ είτε δικαίως είτε αδίκως.Με λίγα λόγια νιώθω ότι νευριάζω πολύ εύκολα και με πολύ ασήμαντα πράγματα…..νιώθω όμως αυτό το συναίσθημα του θυμού να με πνίγει όλο και περισσότερο
Από τον/την: Άγνωστη
Γεια σου,
Σε ευχαριστώ που πήρες την απόφαση να μοιραστείς μαζί μας όλα όσα σε προβληματίζουν σχετικά με το αίσθημα του θυμού που συχνά σε διακατέχει.
Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα όπως όλα τα άλλα. Θεωρείται μια συναισθηματική κατάσταση με διαβαθμίσεις. Στην ουσία, μέσω του θυμού εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας. Μπορεί να είναι και η αντίδραση του οργανισμού όταν δέχεται μια απειλή ή όταν αντιλαμβάνεται ένα ερέθισμα ως απειλητικό. Ο θυμός μπορεί, επίσης, να εμφανίζεται και τις στιγμές που αντιδρούμε όταν οι στόχοι μας και οι επιθυμίες μας δεν πραγματοποιούνται. Οι σκέψεις και ο τρόπος που ερμηνεύουμε τις εμπειρίες μας πυροδοτούν το συναίσθημα του θυμού.
Βασιζόμενη, λοιπόν, σε όσα μας παρέθεσες, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι αναγνωρίζεις τις εξάρσεις του θυμού σου. Αναφέρεις ότι αυτός μπορεί να σου προκληθεί τόσο από σημαντικά όσο και από ασήμαντα γεγονότα. Στην περίπτωση των σημαντικών που ενδέχεται να αφορούν την εργασία σου, ο θυμός προκαλείται από φαινόμενα αδικίας, τα οποία δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς. Σε αυτά άλλοτε ξεσπάς και άλλοτε όχι. Τι ισχύει, όμως, και για το θυμό σου σε λιγότερο σημαντικές αφορμές, όπως η φασαρία από τη γειτόνισσα σου; Θα σε παρότρυνα να αναλογιστείς αν όντως ο θόρυβος αυτός είναι που σου προκάλεσε το θυμό ή αν είχες απωθήσει κάποια άλλη αιτία και η γειτόνισσα ήταν η “σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι” και σε οδήγησε στην έκφραση του θυμού.
Μπορώ να καταλάβω πόσο δυσάρεστο είναι για σένα το συναίσθημα του θυμού από τη στιγμή, μάλιστα, που συμβαίνει συχνά. Νιώθω πως σου είναι ανυπόφορο. Ίσως γι’αυτό να αισθάνεσαι ορισμένες φορές ενοχές. Η ενοχή είναι ένα συναίσθημα που πολλές φορές συνοδεύει το θυμό, αφού όταν ηρεμούμε μετά από το ξέσπασμα, μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε αν αυτό ήταν δικαιολογημένο ή όχι. Έτσι, σε καταβάλλει αυτό το συνεχές αίσθημα και σου προκαλεί αυτή την αίσθηση πνιγμού.
Φυσικά όλα όσα νιώθεις τα ξέρεις εσύ καλύτερα από όλους. Από τη μεριά μου, θα ήθελα να σου μιλήσω για κάποιους υγιείς τρόπους διαχείρισης αυτού του θυμού. Σίγουρα η επίλυση του θυμού δεν αποτελεί μια εύκολη υπόθεση. Το πρώτο και σημαντικότερο βήμα είναι να προσπαθήσεις να κατανοήσεις από πού προέρχεται αυτός ο θυμός και τι τον κινητοποιεί, ποιος δηλαδή είναι ο πυρήνας αυτού του συναισθήματος. Μια κίνηση-κλειδί είναι, ακόμη, η επικοινωνία του θέματος του θυμού με τους κοντινούς σου ανθρώπους. Με αυτό τον τρόπο όχι απλά θα αποφορτίζεσαι εσύ η ίδια, αλλά το μοίρασμα αυτό πιθανά θα προστατεύει και τις σχέσεις σου.
Εκτός από την ατομική σου προσπάθεια, θα ήταν χρήσιμο να επισκεφτείς και κάποιο ειδικό ψυχικής υγείας, όπως κάποιο ψυχολόγο. Σε συνεργασία με τον ειδικό, θα αναζητήσεις εις βάθος την πηγή του θυμού σου και θα πάρεις το χρόνο και το χώρο σου, ώστε να τον εκφράσεις ελεύθερα, χωρίς δισταγμούς και ενοχές. Έτσι, θα βοηθηθείς προκειμένου να αναλύσεις διεξοδικά τις σκέψεις που οδηγούν στις εξάρσεις θυμού και θα εκπαιδευτείς σε τεχνικές που σε πρώτο βήμα θα συμβάλλουν στη μείωση του θυμού.
Ελπίζω να σε βοήθησα και να βρεις τον τρόπο να αποφορτιστείς και να ανακουφιστείς από το συναίσθημα που βιώνεις!
