Καλησπέρα, τον τελευταίο ένα μήνα περίπου και μετά την απόφαση μου να σταματήσω το χόρτο μάχομαι με το άγχος και την κατάθλιψη. Δεν κοιμάμαι καλά, πήγα σε ψυχίατρο μου έδωσε μελατονίνη. Δούλεψε για 1-2 εβδομάδες αλλά πλέον δεν πιάνει. Η ψυχολόγος μου μού λέει ότι έχω φοβίες και καταστροφολογώ. Καταλαβαίνω ότι σκέφτομαι λάθος και προσπαθώ να λέω συνέχεια στον εαυτό μου ότι αυτό που σκέφτεσαι δεν είναι αλήθεια ούτε θα γίνει πραγματικότητα γιατί είναι απλά καταστροφικά σενάρια. Νιώθω ότι θα είμαι για πάντα έτσι. Παρακαλώ δώστε μου μια συμβουλή, έστω…κάτι. Φοβάμαι και δεν έχω ελπίδα. Ευχαριστώ
Άρης
Αγαπητέ Άρη,
Αρχικά, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που πήρες το θάρρος και μοιράστηκες μαζί μας την ιστορία σου-είναι πολύ σημαντικό για εμάς! Χαίρομαι που θα συζητήσουμε μαζί αυτό που σε απασχολεί.
Καταλαβαίνω Άρη ότι αντιμετωπίζεις δυσκολίες σχετικά με το άγχος, τη διάθεση και χρήση ουσιών. Λυπάμαι που βιώνεις κάτι τέτοιο-πρέπει να είναι δύσκολο για εσένα. Μιας κι όπως μου λες έχεις ήδη ξεκινήσει Ψυχοθεραπεία, θα ήθελα να φέρεις στο μυαλό σου ποιές ακριβώς είναι οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό σου και προκαλούν αρνητικά συναισθήματα (πχ. άγχος, θλίψη, απογοήτευση). Επίσης, αναφέρεις ότι ένα συχνό γνωστικό λάθος (στερεοτυπικός τρόπος επεξεργασίας της αντίληψης) που εντοπίζεται στη δική σου σκέψη είναι η Καταστροφολογία (μεγαλοποίηση ενός γεγονότος ως αρνητικής ένδειξης ή συρρίκνωση της αξίας ενός άλλου, έτσι ώστε εκείνο να φαντάζει ασήμαντο).
Επομένως, αυτό που θα ήθελα από εσένα είναι να μη πιστεύεις όσα σκέφτεσαι ή με άλλα λόγια επειδή το σκέφτεσαι, δεν σημαίνει ότι ισχύει 100%. Πολλές φορές οι σκέψεις που κάνουμε είναι δυσλειτουργικές για εμάς και χρειάζεται, αρχικά, να τις εντοπίσουμε. Αφού τις εντοπίσουμε, προχωρούμε στο επόμενο στάδιο της αμφισβήτησης. Καταλαβαίνω Άρη ότι αυτό είναι και το σημείο που σε δυσκολεύει περισσότερο, σωστά; Είναι λογικό να νιώθεις έτσι, διότι χρειάζεται να δώσουμε χώρο και χρόνο στον εαυτό μας προκειμένου να «ξεμάθει» μαθημένους τρόπους σκέψης και συμπεριφορών. Το ταξίδι της Ψυχοθεραπείας είναι μακρινό και απαιτεί από εμάς συστηματική προσοχή, επένδυση, εξάσκηση και προτεραιότητα.
Επίσης Άρη, αναφέρεις αυτολεξεί ότι «Νιώθεις ότι θα είσαι για πάντα έτσι»-άραγε το νιώθεις ή το σκέφτεσαι; Τι είναι αυτό που υπερτερεί-το συναίσθημα ή η λογική σου; Καταλαβαίνω ότι αυτή την στιγμή ίσως το συναίσθημά σου είναι μπερδεμένο, γι’ αυτό και χρειάζεται να δουλέψεις πάνω σε αυτό σε βάθος Ψυχοθεραπείας. Μιας και προηγουμένως είχαμε μιλήσει για γνωστικά λάθη, μέσα σε αυτή την σκέψη σου, για παράδειγμα, θα μπορούσε να εντοπίσει κανείς και το γνωστικό λάθος της Υπεργενίκευσης (βλέπεις ως κανόνα ένα μεμονωμένο γεγονός ή προβαίνεις σε συμπεράσματα χωρίς εξέταση της κατάστασης). Έτσι, θα ήθελα να σου δείξω ότι ο τρόπος που σκέφτεσαι είναι αυτός που σου προκαλεί δυσφορία με αποτέλεσμα να καταφεύγεις σε δυσλειτουργικές στρατηγικές αντιμετώπισης (πχ. χρήση κάνναβης). Οπότε, αν θέλεις να αλλάξεις τη συμπεριφορά σου, άλλαξε τον τρόπο σκέψης σου!
Όσον αφορά λοιπόν τη χρήση χόρτου, αναρωτιέμαι ποιά ακριβώς είναι η χρονολογική σειρά που έχουν εμφανιστεί αυτές οι δυσκολίες στη ζωή σου. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι είσαι ένα άτομο που έχεις άγχος & κατάθλιψη-κι ένας τρόπος μείωσης αυτών των δυσφορικών συμπτωμάτων είναι η χρήση κάνναβης. Μέσω της κάνναβης καταφέρνεις προσωρινά να «φτιάξεις έναν δικό σου κόσμο», μέσα στον οποίο καταφέρνεις να ξεχνάς και χαλαρώνεις («μαστούρα»)-κάνει αυτό νόημα σε εσένα; Πολλές φορές χρειαζόμαστε μια ΑΜΕΣΗ ανακούφιση με το λιγότερο (;) κόστος –γι’ αυτό και οι ουσίες (ανάλογα και με τη διαθεσιμότητα, παρέα κτλ.) φαντάζουν ιδανική λύση. Λυπάμαι που αυτός είναι ο τρόπος για εσένα να εκφράσεις ότι αυτό που ζεις τώρα δεν σου αρέσει και επιθυμείς να ξεφύγεις. Θα ήθελα, όμως, εκτός από τα βραχυπρόθεσμα οφέλη (πχ. ανακούφιση), να αναρωτηθείς και το μακροπρόθεσμο κόστος τόσο σε ψυχικό, όσο και σωματικό επίπεδο (πχ. εθισμός, μειωμένη αντίσταση σε κοινές ασθένειες, καταστολή ανοσοποιητικού συστήματος).
Χαίρομαι Άρη που θέλησες και κατάφερες να κόψεις τη χρήση χόρτου. Μπορώ να υποθέσω ότι ίσως αυτό ήταν ένα μεγάλο και δύσκολο βήμα για εσένα-μιλάμε όμως για απλή χρήση ή κατάχρηση; Η χρήση ήταν συστηματική; Χρειαζόσουν πχ. όλο και μεγαλύτερη δόση για να επιτύχεις το ίδιο αποτέλεσμα; Ο λόγος που σε βάζω σε αυτή τη διαδικασία προβληματισμού είναι, διότι αν μιλάμε για συστηματική χρήση, μιλάμε ταυτόχρονα και για στερητικά συμπτώματα (ως αντίδραση του εγκεφάλου σου να επαναφέρει την ισορροπία). Επίσης, μέσα σε αυτά τα συμπτώματα υπάρχουν όχι μόνο σωματικές, αλλά και ψυχικές επιπτώσεις που θα μπορούσαν εν μέρει να δικαιολογήσουν ένα μέρος αυτού που βιώνεις (άγχος, κατάθλιψη). Ακόμη περισσότερο, θα ήθελα να σου αναφέρω ότι ορισμένες ψυχικές διαταραχές μπορούν να αποδοθούν σε χρήση ουσιών. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις κι εσύ Άρη, υπάρχει στενή και αλληλένδετη σχέση ανάμεσα στη χρήση ουσιών και τη ψυχολογίας μας.
Τέλος, η μελατονίνη, όντως, είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από τον εγκέφαλο και μας προετοιμάζει για ύπνο-υπάρχουν έρευνες για την κλινική αποτελεσματικότητά της σε περιπτώσεις αϋπνίας. Τώρα, όσον αφορά τη δοσολογία ή την επιλογή κάποιου άλλου σκευάσματος (ανάλογα και με την ηλικία σου), είναι ένα ζήτημα που καλό είναι να συζητηθεί με τον Ψυχίατρό σου. Αν πάλι έχει θεωρηθεί από κοινού ότι μοναδική λύση φαντάζει η Ψυχοθεραπεία, θα σε συμβούλευα να εστιάσεις σε αυτήν. Απλά, Άρη, φρόντισε ο Ψυχολόγος που έχεις επιλέξει να είναι εκπαιδευμένος σε κάποια μορφή Ψυχοθεραπείας (πχ. Γνωσιακή Συμπεριφορική, Συστημική, Ψυχανάλυση, Ατομική κτλ).
*Υ.Γ: Μη βιάζεσαι να δεις άμεσα αποτελέσματα και μη πιέζεις τον εαυτό σου! Εμπιστεύσου τη Ψυχολόγο σου, μοιράσου μαζί της ό,τι ήθελες να μοιραστείς μαζί μας και θα καταφέρεις αυτό που τόσο επιθυμείς-αισιοδοξία & ελευθερία!
Εύχομαι να είσαι καλά,
Ιωάννα
