Γεια σας. Θα ήθελα να μοιραστώ την ιστορία της χαμηλής αυτοεκτίμησης μου(αν και πλέον στα 24 μου έχω κάνει αρκετή δουλειά και είμαι μια δυνατή προσωπικότητα που αξίζω πολλά). Όταν πήγαινα δημοτικό ή και γυμνάσιο η καθηγήτριά μου στο φροντιστήριο μου ασκούσε ψυχολογική βία δηλαδή με μείωνε μπροστά στους συμμαθητές μου (με αποτέλεσμα μετά και εκείνοι να κάνουν το ίδιο), μείωνε το νοητικό μου επίπεδο με αποτέλεσμα σε τόσο μικρή ηλικία να αμφισβητώ τον εαυτό μου να τον θεωρώ χαζό και όταν γυρνάω στο σπίτι να έχω αυτοκτονικές σκέψεις. Επίσης ως παιδί ήμουν εσωστρεφής και ως αυθεντία που έχουμε πάντα τους καθηγητές πότε δεν είπα κάτι στους γονείς μου. Ευχαριστώ πολύ. Θα ήθελα πολύ να ακούσω την γνώμη κάποιου ειδικού μιας και δεν έχω συμβουλευτεί κάποιον από κοντά.
Από την: Στεφανία
Αγαπητή Στεφανία,
Αρχικά ευχαριστούμε πολύ που διεκδικείς αυτόν τον χώρο και χρόνο για τον εαυτό σου ώστε να μοιραστείς και να βοηθηθείς έστω και με έναν τρόπο σαν αυτόν. Η ανάγκη για μοίρασμα κι η δυσφορία που βιώνεις παρατηρώντας να μην πιστεύεις σε σένα είναι ίσως, μια καλή αρχή. Θα ήθελα, επίσης, να σε ευχαριστήσω για το γεγονός ότι μοιράστηκες εδώ, για πρώτη φορά, την κατάσταση που σε απασχολεί εδώ και αρκετά χρόνια. Απ’ ότι ανέφερες δεν την είχες αποκαλύψει σε κανέναν ως τώρα . Είναι πολύ σημαντικό που βρήκες τη δύναμη να το εκφράσεις έστω και τώρα μετά από αρκετό διάστημα . Δεν είναι ποτέ αργά να γυρνάμε σε κάτι παρελθοντικό που με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο μας επηρέασε βαθιά όπως κατάλαβα από την περιγραφή σου και να προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε κατάματα και να το αποδυναμώσουμε.
Ακόμη ,θα ήθελα να αναφέρω πως όντως φαίνεται να έχεις δουλέψει με τον εαυτό σου και χαίρομαι που βρίσκεσαι σε μια διαδικασία να κάνεις τα βήματά σου προς αυτό.
Σχετικά με το πώς ένιωσες βιώνοντας όλη αυτή τη συνθήκη, είναι απόλυτα κατανοητό για ποιους λόγους η εμπειρία αυτή σε επηρέασε . Οι καθηγητές μας ειδικά στις πρώτες τάξεις του σχολείου είναι τα πρόσωπα αναφοράς μας, μαζί με την οικογένεια. Μέσα από τα δικά τους μάτια προσπαθούμε να πλάσουμε και να διαμορφώσουμε την εικόνα του εαυτού μας. Επομένως, αν δεν λάβουμε από ανθρώπους που η γνώμη τους για εμάς είναι σημαντική την αποδοχή και την εκτίμηση που οφείλουν να μας δείχνουν, τότε ίσως αναπτύξουμε μια εικόνα για εμάς που να μην ανταποκρίνεται σε όσα είμαστε πραγματικά.
Όσον αφορά στην παρελθοντική εκείνη εμπειρία είναι πολύ δυσάρεστο το γεγονός πως υπέστης όλο αυτό το βάρος της συμπεριφοράς της καθηγήτριάς σου μόνη και το σήκωνες χωρίς να λάβεις την υποστήριξη που χρειαζόσουν. Είναι πολύ δύσκολο σε τέτοιες καταστάσεις να νιώθουμε πως είμαστε μόνοι μας σε όλο αυτό και δεν λαμβάνουμε τη βοήθεια κάποιου. Μάλλον επιστράτευσες πολλά αποθέματα δύναμης και επιμονής για να τα καταφέρεις και αυτό δείχνει πολλά για σένα.
Τώρα σχετικά με την συμπεριφορά της καθηγήτριας αυτής θα έλεγα πως η προσβλητική της συμπεριφορά είναι περισσότερο μια προβολή. Θα προσπαθήσω αμέσως να σου εξηγήσω τι εννοώ. Τα άτομα που προσβάλλουν, μειώνουν, λεκτικώς υπονομεύουν τους υπόλοιπους συνειδητοποιούν ότι το κάνουν αλλά δεν κατανοούν γιατί το κάνουν και πώς αυτό που εκφράζουν τους αφορά πρωτίστως. Αυτό που δεν έχει χώρο μέσα εκσφενδονίζεται -ψάχνει διαρκώς τρόπους- προς τα έξω με οργή, σκληρότητα, αδικία και απάθεια. Τα άτομα που προσβάλλουν είναι βαθιά τραυματισμένα και πληγωμένα τα ίδια. Αυτό βέβαια δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τη συμπεριφορά τους. Ωστόσο σε έναν μεγάλο βαθμό την αιτιολογεί. Και αυτό είναι σημαντικό να ειπωθεί. Άλλο η αιτιολογία κι άλλο η δικαιολογία το τονίζω αυτό. Μέσα από την αιτιολογία μιας κατάστασης μπορούμε να εντοπίσουμε τον φαύλο κύκλο που τη δημιουργεί και να τον διακόψουμε.
Ό,τι υπάρχει επομένως μέσα μας βγαίνει προς τα έξω. Ο θυμός προς τον εαυτό γίνεται επίθεση προς τους άλλους. Ο φόβος για τον εαυτό γίνεται μίσος για τους άλλους. Συνεπώς προσβάλω θα μπορούσε να σημαίνει πως προβάλω, δηλαδή μεταφέρω με έναν τρόπο (συνειδητά ή ασυνείδητα ) ό,τι έχω μέσα μου σχετικό με τον εαυτό μου και την εικόνα που έχω για εκείνον και δεν θα ήθελα άλλο να κουβαλάω. Συνεπώς οι προσβολές αφορούν εκείνον που τις εκφράζει και όχι τον αποδέκτη τους. Ο τρόπος που σου φέρεται κάποιος έχει να κάνει περισσότερο με εκείνον και με τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο και όχι με εσένα. Από τέτοιες εμπειρίες ας κρατάμε και ας θυμόμαστε πως όσα λέει ένα άτομο αφορούν τις δικές του προβολές των προκαταλήψεων και των παρανοήσεών του και δεν αντανακλούν ποιοι πραγματικά είμαστε εμείς. Δεν μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο για όλα όσα λέει ή κάνει κάποιος σε εμάς αλλά έχουμε τον έλεγχο για το πώς θα αισθανθούμε και για το πώς θα διαχειριστούμε αυτή του τη συμπεριφορά.
Σχετικά με την χαμηλή αυτοεκτίμηση που αναφέρεις θα ήθελα να γνωρίζω περισσότερα για το πώς εκδηλώνεται αυτό στην καθημερινότητά σου ,ώστε να μπορούσα να κατανοήσω καλύτερα την περίπτωση και να γίνω περισσότερο συγκεκριμένη και βοηθητική . Ωστόσο, θα ήταν χρήσιμο αν παρακολουθούσες την αρνητική συζήτηση με τον εαυτό σου, τις αρνητικές σκέψεις για σένα, τις κατέγραφες και σκεφτόσουν από το παρελθόν γεγονότα που θα μπορούσαν να τις αμφισβητήσουν. Η αυτοπαρατήρηση των αυτόματων αρνητικών σκέψεών μας είναι πολύ βοηθητική ώστε να μπορέσουμε να τις αναδομήσουμε με έναν τρόπο πιο χρήσιμο και πιο λειτουργικό για εμάς.
Κάπου εδώ θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που μας αποκάλυψες μία εμπειρία τέτοιας σημασίας για σένα και ελπίζω να φανήκαμε με έναν τρόπο βοηθητικοί σε όσα αναφερθήκαμε. Για οτιδήποτε χρειαστείς είμαστε στη διάθεσή σου.