Γεια σας περασα Κομοτηνη στο τμημα γλωσσας φιλολογιας και πολιτισμου παρευξεινιων χωρων , μαζι με την αδερφη μου ,ειμαστε πρωτο ετος και πρωτη φορα θα φυγω μακρια απο τους γονεις και ζοριζομαι πολυ Επισης φοβαμαι μηπως δε κανω παρεες και μεινω μονη…. Και πραγματικα προτιμω να κανουμε εξ αποστασεως.
Από τον/την: Αθανασια
Αγαπητή Αθανασία,
Καταρχάς, συγχαρητήρια για την επιτυχία σου στις πανελλαδικές εξετάσεις!
Η ενήλικη ζωή αρχίζει και ενα καινούριο κεφάλαιο της ζωής σου ανοίγεται μπροστά σου. Για αυτό είναι πολύ λογικό να νιώθεις φόβο και άγχος για το μέλλον. Η ανησυχία είναι η φυσιολογική αντίδραση απέναντι στο άγνωστο. Καλείσαι να αντιμετωπίσεις την ενηλικίωση και την ανάληψη ευθυνών που φέρνει η μετακόμιση σε μια άλλη πόλη μακριά από την πατρική στέγη.
Παράλληλα όμως κερδίζεις αυτονομία και ελευθερία κινήσεων και μαθαίνεις να πατάς στα πόδια σου γερά και να βασιζεσαι στις δικές σου δυνάμεις, γεγονός που θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση σου σε πολλούς τομείς.Καταλαβαίνω λοιπόν ότι στην σκέψη σου κυριαρχεί η ανησυχία για το πως θα τα καταφέρεις μόνη ξαφνικά. Μπορεί να είναι δύσκολο στην αρχή, αλλά δεν θεωρείς πως σταδιακά θα προσαρμοστείς στην κατάσταση και θα γίνεσαι όλο και καλύτερη σε αυτό; Ακόμη και για αυτούς που η φοιτητική ζωή μακριά από το σπίτι ήταν όνειρο, η πραγματοποίηση αυτής πιθανόν τους δυσκόλεψε, άλλους λιγότερο και άλλους περισσότερο. Όμως, όλοι περνάνε από αυτή την φάση, γιατί κανείς δεν γεννιέται έτοιμος.Θα σου πρότεινα για τις πρώτες στιγμές να ζητήσεις την βοήθεια των γονιών, να σε βοηθήσουν να βρεις σπίτι, να το επιπλώσεις, ακόμη και να μείνουν λίγες μέρες μαζί σου στην νέα πόλη για να γίνει η μετάβαση πιο ομαλή.
Επίσης, έχεις την τύχη να έχεις στο πλευρό σου την αδερφή σου και να βιώσεις αυτή την αλλαγή μαζί με εκείνη. Η μία θα αποτελέσει το στήριγμα της άλλης, το “σπρώξιμο” που θα χρειαστείτε μερικές φορές, και το κυριότερο δεν θα είσαι ποτέ πραγματικά μόνη, γιατί θα έχεις κοντά σου ένα γνώριμο πρόσωπο. Παράλληλα, η παρουσία της αδερφή σου θα σε βοηθήσει να μετριάσεις και το άγχος της κοινωνικοποίησης που αισθάνεσαι τώρα. Όταν όλοι ξεκινάνε από το μηδέν, εσύ θα είχες ήδη ένα άτομο δίπλα σου, την ίδια σου την αδερφή.
Παρόλα αυτά, μπορώ να καταλαβώ ότι αισθάνεσαι άβολα στο θέμα της παρέας, όμως θα ήθελα να αναλογιστείς παρόμοιες καταστάσεις της ζωής σου στο παρελθόν, όταν πήγες πρώτη φορά στο σχολείο και έκανες φίλους, ή όταν πιθανώς πήγες στο φροντιστήριο των αγγλικών και στο φροντιστήριο της προετοιμασίας για τις πανελλήνιες βρέθηκες μεταξύ ανθρώπων που δεν γνώριζες καλά, αλλά κατάφερες να συνάψεις σχέσεις. Επίσης, η Κομοτηνή είναι μια μικρή φοιτητούπολη που ευνοεί τις καινούριες παρέες. Όλοι οι πρωτοετείς φοιτητές βιώνουν την ίδια ανησυχία με εσένα και θα έχουν την ίδια ανάγκη για κοινωνική επαφή, που θα τους κάνει ανοιχτούς και προσιτούς σε νέες γνωριμίες.Καθώς έχεις μπει σε ένα δίλημμα, για το αν πρέπει να πας στην Κομοτηνή ή να παραμείνεις στο πατρικό σπίτι, δοκίμασε να κάνεις την τεχνική του κόστους οφέλους για κάθε μία από τις δύο επιλογές, για να δεις προς τα πού γέρνει η ζυγαριά.
Πάρε, λοιπόν, ένα κομμάτι χαρτί και φτιάξε λίστα με τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Θα είναι μια ευκαιρία να σκεφτείς και άλλες παραμέτρους που μέχρι τώρα ίσως δεν είχες υπολογίσει.Φαντάζομαι πως το δίλημμα αυτό σε φορτίζει περισσότερο συναισθηματικά. Σε ένα αγχογονο ερέθισμα ο οργανισμός μας υποσυνείδητα έχει την fight-flight αντίδραση (αντίδραση πάλης ή φυγής). Στην προκειμένη περίπτωση, καλείσαι να αποφασίσεις αν θα “παλέψεις”, δηλαδή να πας και να δοκιμαστείς στην νέα τάξη πραγμάτων ή αν θα “φύγεις”, δηλαδή να “παραιτηθείς” από την προσπάθεια προσαρμογής στο νέο περιβαλλον. Όπως και να χει, δεν υπάρχει σωστή και λάθος επιλογή.
Επίσης, όποια επιλογή και αν κάνεις θα ήθελα να θυμάσαι ότι δεν είναι καθοριστική. Ανά πάσα στιγμή, θα έχεις την ευκαιρία να βρεθείς στην άλλη πλευρά. Αυτό που έχει σημασία είναι να πάρεις την απόφαση που θα ανακουφίσει εσένα και θα σου επιτρέψει να ευχαριστηθείς την νέα σου ζωή!Καλή φοιτητική ζωή, όπου κι αν αυτή σε βρει!