Έχω σχέση τα τελευταία χρόνια με κάποιον, ο οποίος πίνει αρκετή ποσότητα αλκοόλ μες τη βδομάδα. Δεν ξέρω, αν μπορεί να θεωρηθεί αλκοολισμός, αλλά σίγουρα υπάρχει πρόβλημα. Η συμπεριφορά του απέναντι μου δεν αλλάζει αλλά δεν παύει να είναι μια ενοχλητική συνήθεια. Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές αλλά δεν θέλει να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό, γιατί πιστεύει ότι δεν θα τον βοηθήσει. Η αλήθεια είναι ότι αναγνωρίζει το πρόβλημα του ως ένα βαθμό αλλά δεν μπορεί να το διαχειριστεί (ανά καιρούς κάνει πιο έντονες προσπάθειες). Εμένα με έχει κουράσει κάπως αυτή η κατάσταση και δεν ξέρω, αν πρέπει να χωρίσω. Ποια είναι η γνώμη σας;
Από την: Νεφέλη
Καλησπέρα Νεφέλη,
αρχικά θέλω να σε ευχαριστήσω για το μοίρασμα της ιστορίας σου μαζί μας.
Επειδή όντως από την ιστορία σου δεν μπορώ και εγώ να είμαι σίγουρη εάν πρόκειται για θέμα αλκοολισμού θα ήθελα να διευκρινίσω τον όρο. Στην χρόνια μέθη (αλκοολισμό) τα άτομα εμφανίζονται ανίκανα να αντισταθούν στην αυξημένη επιθυμία τους, οδηγούνται σιγά-σιγά σε αδυναμία να λειτουργήσουν εάν δεν πιουν (συμπτώματα στέρησης), πράγμα καταστροφικό τόσο για τους ίδιους όσο και για τον περίγυρο.
Στον χρόνιο αλκοολισμό, παρουσιάζονται διαταραχές ποικίλου βαθμού του νευρικού συστήματος (τρεμούλιασμα, πολυνευρίτιδα, διανοητική σύγχυση, παραισθήσεις, τρομώδες παραλήρημα) του ήπατος, (αλκοολική κίρρωση, δηλαδή καταστροφή του ιστού του οργάνου) του κυκλοφορικού συστήματος (αρτηριοσκλήρωση).
Επιπλέον τα άτομα που πάσχουν από αλκοολισμό παρουσιάζουν συνήθως διαταραχές της συμπεριφοράς, χαρακτηριζόμενες από αστάθεια της ψυχικής διαθέσεως, περιορισμό της ικανότητας κρίσεως και της βουλήσεως, ηθική κατάπτωση. Με απλά λόγια ο όρος αλκοολισμός σημαίνει την υπερβολική χρήση οινοπνεύματος, την εξάρτηση από το οινόπνευμα αλλά και τις βλάβες που αυτό προκαλεί.
Αναφέρεις στην αφήγηση σου ότι η συμπεριφορά του δεν αλλάζει ως προς εσένα, από αυτό συμπεραίνω ότι μάλλον ο σύντροφός σου δεν έχει έντονο στερητικό σύνδρομο και ψυχική αστάθεια . Είναι σημαντικό όμως για εμένα να δεις τι είναι αυτό που σε ανησυχεί. Αναφέρεις ότι ο ίδιος αναγνωρίζει το πρόβλημα και κάνει κατά καιρούς προσπάθειες αλλά δεν θέλει να δει κάποιον ειδικό. Εγώ ανησυχώ ότι σε όλο αυτό μένεις εσυ μόνη.
Μια σχέση χρειάζεται τρία βασικά στοιχεία. Αρχικά προσωπική εξέλιξη, χώρο και χρόνο. Έπειτα ουσιαστική επικοινωνία και στήριξη μεταξύ των μελών της. Τέλος από κοινού εξέλιξη και στόχους.
Που βλέπεις εσάς σε αυτό; Υπάρχουν ισχυρά πράγματα να σε κρατήσουν στην σχέση και να δουλέψετε μαζί, ίσως σε θεραπεία ζεύγους, ή ανησυχείς και μένεις μόνη με τα συναισθήματα σου χωρίς να μπορείς να τα μοιραστείς νιώθοντας ότι η σχέση δεν σε εξελίσσει;
Αυτά είναι κάποια ερωτήματα,που ελπίζω η απάντηση τους, να σε φέρουν πιο κοντά στην απόφαση που θες να πάρεις. Να θυμάσαι ότι οι σχέσεις έχουν την δυσκολία τους αλλά η ευθύνη είναι μοιρασμένη σε δύο. Και σίγουρα χρειάζεται να μπορείς να απολαμβάνεις μέσα σε αυτήν.
Καλή συνέχεια.
