Καλημέρα, με λένε Μαρία και δεν γράφω συχνά για αυτά που νιώθω και σκέφτομαι..το απεχθάνομαι γιατί είναι σαν να γίνονται πιο πραγματικοί οι φόβοι και οι δυσλειτουργίες μου μολις αποτυπωθούν στο χαρτί. Αλλά σήμερα δεν μπορώ να επικοινωνήσω τις σκέψεις μου αλλιώς. Βρίσκομαι το τελευταίο διάστημα σε μια άρνηση να αλληλεπιδρασω ακόμη και με τους κοντινοτερους ανθρώπους μου. Δεν έχω το ψυχικό σθένος να εξηγήσω τι βιώνω, και αυτό που βιώνω είναι άσχημο. Διαρκές άγχος, με πολλά νεύρα για την αδυναμία μου να ορίσω την πραγματικότητα που ζω. Η οριακή διαταραχή μου δεν μου αφήνει και πολλά περιθώρια χαλάρωσης. Δεν έχω τη διάθεση να μιλήσω ούτε στο ψυχοθεραπευτή μου, για αυτό και γράφω.. Η κατάσταση αυτή υπάρχει στο κεφάλι μου αρκετό καιρο, σαν αποτέλεσμα να απομακρύνομαι ουσιαστικά από τους ανθρώπους γύρω μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να το αλλάξω αυτό. Και φοβάμαι… Φοβάμαι γιατί τα συναίσθηματα μου δεν έχουν αλλάξει για αυτούς…αυτοί όμως δεν το ξερουν. Δεν μιλάω σχεδον πότε για την ψυχική μου ασθένεια ούτε καν με τους γονείς μου ή τον σύντροφό μου. Ίσως γιατί δεν πιστεύω ότι θα δω βελτίωση κάποια στιγμή και έτσι την προβάλλω σαν ενα απλά ιδιαίτερο κομμάτι του χαρακτήρα μου. Ίσως δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό που ζω είναι η έκφανση μια συγκεκριμένη διαταραχης, καθώς εντοπίζω πάνω μου και μέσα μου συμπτώματα από διάφορες άλλες διαταραχές ,,,( δεπυ, διπολική, χρόνια κατάθλιψη) και έτσι δεν μπορώ να ορίσω ακριβώς την παθογένεια που με ορίζει. Η φαρμακευτική αγωγή μου δεν με καλύπτει φυσικα, αποτελεί μια διαρκή προσπάθεια αλλαγης και αντικατάστασης φαρμάκων χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα και με αρκετές παρενέργειες… Η κούραση με έχει καταβάλει, η αίσθηση ματαιότητας είναι διάχυτη μέσα μου και όλα αυτό οδηγεί σε μια άρνηση να πράξω τα βασικά… Δεν ξέρω αν η αποτύπωση των σκέψεων μου είναι ευκρινής, καθώς ούτε εγώ η ίδια μπορώ να της αποσαφήνισω πολλές φορές .. δεν είναι ανάγκη να λάβω κάποια βαθυστόχαστη απάντηση σε αυτό το χάος που παρέθεσα παραπάνω, μου αρκεί ο χρόνος που θα δώσει κάποιος να το διαβάσει..:) ευχαριστώ πολύ από καρδιάς…
Από τον/την: Μαρία
Αγαπητή Μαρία,
σε πρώτη φάση θα ήθελα να σου πω ένα μεγάλο μπράβο, αλλά και ευχαριστώ για το μήνυμά σου στην σελίδα μας , αφού όπως μας περιγράφεις είναι κάτι που αποφεύγεις να κάνεις, γιατί σου δημιουργεί δυσφορία. Αναφέρεις πως φοβάσαι ότι οι ανησυχίες σου θα επιβεβαιωθούν μόλις τις εκφράσεις. Θα ήθελα όμως να σκεφτείς πόσο ρεαλιστική μπορεί να είναι αυτή σου η σκέψη. Στην πραγματικότητα, μόλις επικοινωνήσεις τους φόβους σου σπάει ο αυτοματισμός της σκέψης, δηλαδή γίνονται πιο συνειδητοί.
Από το κείμενο σου μπορώ να φανταστώ την δυσκολία που βιώνεις σε συναισθηματικό επίπεδο, η οποία δημιουργεί εμπόδια και στην διαπροσωπική σου λειτουργικότητα. Είναι λογικό να αδυνατείς ή να φοβάσαι να μιλήσεις μερικές φορές για όσα έχεις μέσα σου, όμως το μοίρασμα αυτών εμπειριών είναι αυτό που θα μπορούσε δυνητικά να μετριάσει την δυσκολία σου. Επιπλέον, η εξωτερίκευση των σκέψεων και συναισθημάτων σου στα κοντινά σου πρόσωπα θα βοηθήσει και εσένα την ίδια να αποδεχτείς αυτό το κομμάτι της ζωής σου, ανεξάρτητα από την βελτίωση που προσδοκάς και για την οποία δουλεύεις. Είναι πολύ σημαντικό που έχεις την οικογένεια και τον σύντροφο σου δίπλα σου να δημιουργούν το υποστηρικτικό πλαίσιο που χρειάζεσαι, όπως επίσης σημαντική είναι η επαφή σου με τον ψυχολόγο σου. Η εναλλαγή των φαρμάκων συναντάται συχνά, καθώς χρειάζεται να βρεθεί ο σωστός συνδυασμός για τον καθένα, μιας και η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Θα ήθελα να θυμάσαι ότι χρειάζεται υπομονή, καθώς η αλλαγή που επιθυμείς θα έρθει σταδιακά. Παράλληλα, θα ήθελα να μην απογοητεύεσαι όταν ενδεχομένως υπάρξουν και στιγμές που θα υποτροπιάζεις, καθώς αυτό είναι φυσιολογικό και δεν καθορίζει την βελτίωση που θα έχεις σημειώσει κάθε φορά. Μάλιστα, μέσα από τα λόγια σου διαφαίνεται η ποιότητα σου σαν άτομο και η προσωπική και εσωτερική αναζήτηση που έχεις κάνει και η ουσιαστική κατανόηση των κομματιών σου που προέκυψε από την συνεχή αυτή προσπάθεια.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου την γνώση μου για μια προσέγγιση ψυχοθεραπείας, την Διαλεκτική Συμπεριφορική Θεραπεία, η οποία μέσα από έρευνες έχει αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμη και βοηθητική για άτομα με οριακή διαταραχή προσωπικότητας, όπως εσύ. Φυσικά, αντιλαμβάνομαι το δέσιμο που έχεις σχηματίσει με τον συνάδελφο που σε παρακολουθεί ήδη, ο οποίος σίγουρα έχει συμβάλλει στην πρόοδο σου και είναι σε θέση να συζητήσει μαζί σου τι θα ήταν το καλύτερο για σένα.
Ελπίζω να αποτέλεσα το “αφτί” που χρειαζόσουν και να μπόρεσα να πλησιάσω την ουσία σου. Εύχομαι να έρθουν πιο φωτεινές μέρες για εσένα! Θα χαρώ πολύ να μάθω νέα σου.
