Γεια σας! Δεν πρόκειται για κάτι που με απασχολεί αυτή την περίοδο αλλά για κάτι που είχε συμβεί πριν κάποια χρόνια. Είναι περισσότερο μια απορία. Πριν περίπου τέσσερα χρόνια, το καλοκαίρι, με έπιασαν κάποιες εμμονικές ιδέες (αν μπορώ να τις ονομάσω έτσι). Είχα συνέχεια στο μυαλό μου για το ποια είναι η σωστή θέση που πρέπει να “κάθεται” η γλώσσα μέσα στο στόμα, δεν έφευγε με τίποτα από το μυαλό μου, μόνο κάποιες φορές που ξεχνιόμουν κυρίως όταν ήμουν απασχολημένη με κάποια δουλειά ή είχα βγει με παρέα. Μετά από κάνα μήνα αυτό έφυγε και πέρασα μια άλλη φάση κατά την οποία έπρεπε να ελέγχω το σάλιο στο στόμα μου και για αυτό (μάλλον) το παρήγαγα και σε μεγαλύτερη ποσότητα. Αφού έφυγε και αυτή η φάση μετά από κάνα μήνα άρχισα να έχω συνέχεια στο μυαλό μου το κάθε ποτέ πρέπει να ανοιγοκλείνω τα μάτια μου. Μετά από καιρό απλά είπα “it is what it is” και όλα αυτά δεν με ξαναεπηρέασαν. Δυο χρόνια μετά από αυτό το συμβάν, πάλι καλοκαίρι, άρχισα να φοβάμαι πως έχω τάσεις σχιζοφρένειας ενώ δεν έχουμε κανένα τέτοιο ιστορικό στην οικογένεια και δεν είχα ποτέ συμπτώματα. Οφείλω να αναφέρω πως εκείνη την περίοδο διάβαζα πάρα πολλά σχετικά με ψυχικές ασθένειες γιατί μου φαινόταν αρκετά ενδιαφέρον και έβλεπα και μια σειρά σχετική με τέτοια θέματα οπότε ίσως επηρεάστηκα κι από κει. Μετά το τέλος του καλοκαιριού μου πέρασε και αυτό. Γενικά να αναφέρω ότι είμαι αγχώδες άτομο (όχι υπερβολικά, όπως ένας μέσος άνθρωπος) και κάποιες φορές έχω και δυσκολίες με τον ύπνο (όχι συχνά). Απλά όλα αυτά φαίνονται περίεργα και πρωτόγνωρα στα δικά μου μάτια οπότε αν μπορούσατε να μου δώσετε μια απάντηση θα το εκτιμούσα παρά πολύ. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Από την: Βίκυ
Αγαπημένη μου Βίκυ,
Ευχαριστώ για το μήνυμα σου και νιώθω πως σου αξίζει ένα μπράβο για την κίνηση σου να μάθεις για αυτό που σου συνέβαινε παλαιότερα. Η επικοινωνία και η επεξεργασία παρελθοντικών σκέψεων, συναισθημάτων ή ακόμη και γεγονότων είναι εξίσου σημαντικές με την αξιολόγηση και την επεξήγηση τωρινών ζητημάτων. Με αυτή την πρωτοβουλία σου λοιπόν δίνεις την ευκαιρία στον εαυτό σου να «κλείσει» το κεφάλαιο, αλλά και σε άλλους ανθρώπους που θα διαβάσουν αυτές τις γραμμές να ταυτιστούν.
Ας μιλήσουμε για αυτό. Αναφέρεις κάποιες έντονες σκέψεις, επαναλαμβανόμενες, που τις ονομάζεις εμμονικές. Φαίνεται ότι σε απασχολούσε ιδιαίτερα η φυσική σου κατάσταση, η υγεία σου και προσπαθούσες να ελέγχεις εάν υπάρχει κάτι παθολογικό στον εαυτό σου. Αυτό αποτελεί ένα από τα συμπτώματα που συναντάμε στην Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή. Πρόκειται για έναν τύπο των Αγχωδών Διαταραχών. Παρόλα αυτά, για να «βάλουμε» την διάγνωση σε ένα άτομο θα πρέπει να πληρούνται κάποια κριτήρια και η ύπαρξη έμμονων ιδεών δεν είναι από μόνη της αρκετή. Απαραίτητη είναι η ύπαρξη ιδεοληψιών και καταναγκασμών, που αποτελούν εμπόδιο στην καθημερινότητα του ανθρώπου (π.χ. δεν μπορεί να ολοκληρώσει μια δραστηριότητα στο σχολείο ή την εργασία, δεν ευχαριστιέται κοινωνικές εξόδους) και δεν οφείλονται σε άλλη ψυχική διαταραχή. Στις ιδεοληψίες εντάσσονται οι έντονες, επαναλαμβανόμενες σκέψεις, παρορμήσεις ή εικόνες που προκαλούν δυσφορία σε αυτόν που τις βιώνει. Το άτομο αναγνωρίζει πως πρόκειται για παράλογα δικά του νοητικά παράγωγα και προσπαθεί να τις καταστείλει είτε μέσω της αγνόησης είτε μέσα από πράξεις ή άλλες σκέψεις. Αντίστοιχα, ο καταναγκασμός ορίζεται ως επαναλαμβανόμενη εκδήλωση συμπεριφοράς (πχ πλύσιμο χεριών, έλεγχος) ή νοητικές πράξεις (π.χ. μέτρημα, επανάληψη λέξεων από μέσα) που συμβαίνει ως απάντηση σε μια ιδεοληψία ή ως εκπλήρωση ενός κανόνα. Συμβαίνει με έναν άκαμπτο, αυστηρό τρόπο και στόχο έχει την αποτροπή κάποιου κακού. Γενικά, το άτομο νιώθει πίεση από τις ιδεοληψίες και τους καταναγκασμούς, και έλλειψη ελέγχου, καθώς τις αντιλαμβάνεται ως «απρόσκλητες».
Διαβάζοντας το κείμενό σου εντοπίζω ένα μοτίβο ως προς τον χρόνο εμφάνισης αυτών των παρεισφρητικών ιδεών. Αναρωτιέμαι τι σημαίνει για σένα το καλοκαίρι και ό τι αυτό συνεπάγεται, δηλαδή η ζέστη, οι διακοπές, ο ελεύθερος χρόνος. Θέλω να πω, μήπως έχει συμβεί σε σένα ή σε κάποιον δικό σου άνθρωπο κάτι σημαντικό καλό ή κακό κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ή κάποια στιγμή που υπήρχαν οι παραπάνω ή παρόμοιες συνθήκες που τις έχουμε συνδέσει με την συγκεκριμένη εποχή του χρόνου;
Τέλος, η παραγωγή τέτοιων ανησυχιών την περίοδο ενασχόλησης σου με τις ψυχικές διαταραχές είναι πολύ λογική και στην πραγματικότητα αποτελεί συχνό φαινόμενο και στους φοιτητές αντίστοιχων σχολών. Η επαφή με ψυχικές διαταραχές ή με προβλήματα υγείας σωματικής φύσης προκαλεί μια οικειοποίηση και ταύτιση με ορισμένα συμπτώματα. Εξάλλου, οι άνθρωποι έχουμε την τάση να επαγρυπνούμε προκειμένου να εντοπίσουμε μια ατέλεια μας για να την κρύψουμε ή να την βελτιώσουμε.
Σε κάθε περίπτωση, χαίρομαι που επικοινώνησες μαζί μας και που αυτά για τα οποία μιλήσαμε ανήκουν στο παρελθόν. Παρόλα αυτά, εάν ποτέ επιστρέψουν και σε δυσκολέψουν, μη διστάσεις να ζητήσεις συμβουλές από κάποιον συνάδελφο, επαγγελματία ψυχικής υγείας.
