Καλησπέρα. Είμαι κοπέλα 21 ετών. Nιώθω ότι δεν έχω ένα σκοπό και όσο μεγαλώνω και το συνειδητοποιώ με αγχώνει. Είμαι στο πανεπιστήμιο νηπιαγωγών, (το οποίο ξέρω ότι δεν θέλω να το ακολουθήσω ως επάγγελμα), έχω γραφτεί σε ΙΕΚ για φυσικοθεραπεία γιατί μ’ αρέσει ο κλάδος της ιατρικής/παραϊατρικής αλλά και πάλι νιώθω ότι κι αυτό δεν με γεμίζει. Με έχω φανταστεί να κάνω κάτι που μου αρέσει και μου φτιάχνει τη διάθεση, όχι να σπουδάσω κάτι για να πω ότι έχω πτυχίο. Είναι λογικό στην ηλικία μου να μην μπορώ να προσανατολιστώ επαγγελματικά; Τι μπορώ να κάνω για να βρω αυτό που θα με κάνει ευτυχισμένη; Υπάρχει απάντηση; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Από την: Μαρία
Αγαπητή Μαρία,
Καταλαβαίνω πόσο πολύ μπορεί να σε αγχώνει το ζήτημα του επαγγελματικού προσανατολισμού. Η αναζήτηση του κατάλληλου για εμάς επαγγέλματος είναι μία διαδικασία δύσκολη που ξεκινά από πολύ νωρίς. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ήδη πριν από τα 18 μας χρόνια καλούμαστε να επιλέξουμε μία κατεύθυνση στο σχολείο και μία σχολή για να φοιτήσουμε με την προοπτική να την ακολουθήσουμε επαγγελματικά σε όλη τη ζωή μας. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου ξαφνικά συνειδητοποιούμε ότι δε μας αρέσει το επάγγελμα που έχουμε επιλέξει να κάνουμε ή ότι δε μπορούμε να βρούμε κάτι το οποίο μας γεμίζει. Ειδικά στους καιρούς που ζούμε, όπου η επαγγελματική αποκατάσταση είναι ένα δύσκολο κομμάτι, σκεφτόμαστε αρκετά τις δυσκολίες και τις οικονομικές απολαβές ενός επαγγέλματος. Ακόμα, έχουμε μπροστά μας πολλές επιλογές και σχολές με τις οποίες κυριολεκτικά “χανόμαστε” ενώ ένας επίσης ανασταλτικός παράγοντας για την επιλογή επαγγέλματος είναι και η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Για παράδειγμα, μπορεί να μου αρέσει η υποκριτική αλλά να διστάζω να δώσω εξετάσεις σε δραματική σχολή, επειδή πιστεύω πως δε θα τα καταφέρω ή ότι δεν είμαι καλός/ή.
Θέλω να θυμάσαι κάτι: Η επιλογή επαγγέλματος δεν είναι μονόδρομος! Όπως προείπα, καλούμαστε να επιλέξουμε επάγγελμα όντες ακόμα μαθητές, το οποίο μάλιστα περιμένουμε να μας αρέσει και να μας ικανοποιεί για τα επόμενα τουλάχιστον 40 χρόνια, κάτι το οποίο για πολλούς μοιάζει αδύνατο. Όσο μεγαλώνουμε εξελισσόμαστε, αλλάζουμε και αλλάζουν και οι προτιμήσεις μας. Είσαι ακόμα στα 21 σου χρόνια, στην πολύ αρχή της επαγγελματικής σου σταδιοδρομίας οπότε είναι απολύτως λογικό να μην ξέρεις ακόμα τι θέλεις να κάνεις. Ωστόσο και πάλι θα ήταν πολύ εύλογη μία στροφή στα επαγγελματικά ακόμα και στα 40 και τα 50 σου χρόνια!
Βρίσκω εξαιρετικά όμορφη την οπτική σου ως προς το θέμα αυτό, το ότι σε φαντάζεσαι, δηλαδή, να ασχολείσαι επαγγελματικά με κάτι που σε γεμίζει και σου φτιάχνει τη διάθεση. Κάποια στιγμή θα το ανακαλύψεις, όμως πρώτα χρειάζεται να ξεκαθαρίσεις ορισμένα πράγματα.
Αρχικά, τι σημαίνει για σένα “ευτυχισμένη”; Τι θέλεις να σου προσφέρει αυτή η δουλειά που θα κάνεις το οποίο θα σε κάνει ευτυχισμένη; Για παράδειγμα, δίνεις περισσότερη έμφαση στα χρήματα ή στο να σε γεμίζει το επάγγελμά σου; Μήπως δίνεις προτεραιότητα στο κοινωνικό κύρος; Θέλεις να δουλεύεις μόνη ή σε ομάδες; Δεύτερον, θα σου πρότεινα να κάνεις μία λίστα με τις δεξιότητες, τις κλίσεις και τα ταλέντα σου και άλλη μία λίστα με τα ενδιαφέροντά σου, όποια κι αν είναι αυτά. Θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις καλύτερη αυτογνωσία, δεδομένου ότι η προσωπικότητά μας παίζει καίριο ρόλο στην επιλογή επαγγέλματος. Τρίτον, ενημερώσου σωστά και αναλυτικά για όλες τις διαθέσιμες σχολές και επαγγελματικές επιλογές και κράτα αρχείο με πληροφορίες για το περιεχόμενο, τις απαιτήσεις και τις ευκαιρίες για καθεμία που σου φαίνεται ενδιαφέρουσα. Τελευταίο και πολύ σημαντικό κατ’ εμέ: άκου το συναίσθημά σου! Όσο θα κάνεις την έρευνά σου, παρατήρησε πώς νιώθεις κάθε φορά. Θετικό συναίσθημα και αίσθημα ικανοποίησης σημαίνουν, πιθανότατα, μία πολύ καλή επιλογή για εσένα. Ακόμα, μπορείς να βοηθηθείς και μέσω ενός επαγγελματία συμβούλου επαγγελματικού προσανατολισμού, στον οποίο μπορείς να απευθυνθείς ώστε να σε ακούσει και να συζητήσετε σχετικά με το θέμα αυτό.
Ο επαγγελματικός προσανατολισμός χρειάζεται σωστό προγραμματισμό, αυτογνωσία, ενημέρωση και δράση. Και φυσικά, κάθε επιλογή που κάνουμε δεν είναι μη αναστρέψιμη. Λόγω των νέων αυξανόμενων αναγκών στην αγορά εργασίας αλλά και της δικής μας εξέλιξης με τα χρόνια, η δια βίου μάθηση είναι πλέον νόρμα, επομένως θα μπεις στη διαδικασία και να εξειδικευτείς και να ανοίξεις νέους δρόμους στην εργασιακή σου πορεία.
Η ζωή είναι μπροστά σου. Πιάσε το τιμόνι και βάλε μπροστά!
Καλή επιτυχία!
