Γειά σας, είμαι φοιτήτρια 22 ετών. Προσφατα συνειδητοποίησα ότι τα περισσότερα προβλήματα μου προέρχονται από το ότι δεν βάζω όρια στον εαυτό μου και στους άλλους. Ως αποτέλεσμα, δέχομαι και υπομενω συμπεριφορες που με πιέζουν και δεν μου ταιριάζουν. Δεν έχω όμως τη δύναμη να πω όχι ως εδώ αυτό που κάνεις με ενοχλεί και με προσβάλλει. Έτσι μαζεύω, μαζεύω και επειτα γίνεται ένα μπαμ. Και κάνω πράγματα και συμπεριφερομαι σαν να μην είμαι εγώ. Τι να κάνω;;
Από τον/την:Georgiia
Γεια σου Georgia,
Χαίρομαι πολύ για το μήνυμα σου. Μέσα σε λίγες μόνο γραμμές απέδωσες πολύ καθαρά την δυσκολία σου, που όπως πολύ σωστά έθεσες πρόκειται για την μη οριοθέτηση. Αναφέρεις πως αδυνατείς να βάλεις όρια στον εαυτό σου και στους άλλους, γεγονός που σου δημιουργεί περεταίρω προβλήματα, αφού φορτίζεσαι συναισθηματικά και καταλήγεις να μην μπορείς να διαχειριστείς την ένταση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ξεσπάς με έντονο τρόπο, το οποίο κατ’ επέκταση επηρεάζει τις σχέσεις σου.
Υποθέτω αυτό σε φορτίζει ακόμη πιο πολύ συναισθηματικά, πιθανόν να βιώνεις άσχημα συναισθήματα, όπως άγχος, φόβο, θυμό, μεταμέλεια, ενοχές και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, τον οποίο είναι δύσκολο να σπάσεις. Επιπλέον, μειώνεται η αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση σου που ενισχύει την ανεκτικότητα σου.Ουσιαστικά όλο αυτό που μου περιγράφεις είναι αποτέλεσμα της μη διεκδικητικής συμπεριφοράς. Οι άνθρωποι πολλές φορές διστάζουμε να διεκδικήσουμε αυτό που θέλουμε είτε από φόβο και ανασφάλεια ότι θα προκαλέσουμε ρήξη είτε από συνήθεια, καθώς έχει γίνει μια μαθημένη συμπεριφορά. Όμως, στην πραγματικότητα με το να δεχόμαστε άνευ όρων τους άλλους και την συμπεριφορά τους προκαλούμε μεγαλύτερο «κακό».
Αρκετές φορές η διεκδικητική συμπεριφορά συγχέεται με την επιθετική και εχθρική στάση, που μπορεί να έχει κάποιος απέναντι μας. Ωστόσο, πρόκειται για την ειλικρινή έκφραση της σκέψης και του συναισθήματος μας, της προτίμησης μας και των πιστεύω μας μια δεδομένη στιγμή με έναν ευγενικό τρόπο που δεν θα προσβάλλει τον συνομιλητή. Με άλλα λόγια, επικοινωνείς την άποψη σου χωρίς να απαιτείς να γίνει αποδεκτή, αλλά στοχεύεις στο άνοιγμα ενός διαλόγου που μέσα από επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα θα παρθεί η καλύτερη απόφαση.
Συνεπώς, σου προτείνω να ξεκινήσεις σιγά-σιγά να εξωτερικεύεις τις επιθυμίες σου και τις ανάγκες σου. Αρχικά, δεν θα σου είναι εύκολο σαν διαδικασία ούτε θα σου βγει αβίαστα. Όμως, μπορείς να δοκιμάσεις να βρεις τον δικό σου τρόπο που θα σου ταιριάζει καλύτερα. Μην ξεχνάς όμως πως τα κύρια συστατικά της στάσης σου θα πρέπει να είναι η ειλικρίνεια, η ευθύτητα και ο αυθορμητισμός. Με τον καιρό θα γίνει κτήμα σου και θα μειωθεί η αμηχανία σου.
Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λίγο και θα χαρώ να ακούσω νέα σου!