Ψtalk: “Δε ξέρω αν θέλω να συνεχίσω στο ένστολο σώμα που αποφάσισα να μπω”

Καλησπέρα σας. Η δίκη μου ιστορία ξεκίνησε πρόσφατα και αυτή την περίοδο αντιμετωπίζω παρά πολύ άγχος και κακή ψυχολογική κατάσταση. Όλα ξεκίνησαν τον Οκτώβριο όπου είχα δώσει εξετάσεις για να μπω σε ένα ένστολο σώμα μιας και μου δόθηκε η ευκαιρία . Σαν επάγγελμα μου άρεσε θεωρητικά και είπα να κάνω τα χαρτιά μου και όταν θα έφτανε η ώρα θα το ξανά έβλεπα. Έτσι λοιπόν παραιτήθηκα από την προηγούμενη δουλειά που μου άρεσε παρά πολύ και περνούσα καλά και ακόμα την αναπολώ. Ξεκίνησα στο ένστολο σώμα πρόσφατα και είμαι σε φάση εκπαίδευσης. Σιγά-σιγά πλησιάζει η περίοδος για να τελειώσει η εκπαίδευση και να μετατεθώ σε κάποιο μακρινό νησί για τα πρώτα χρόνια υποχρεωτικά και αν συνεχίσω φυσικά και πάρω μετάθεση έχω υποχρέωση παραμονής στο σώμα 6 χρόνια. Εγώ όλα τα χρόνια διαμένω στην Αθήνα και τον τελευταίο καιρό η ψυχολογία μου έχει αλλάξει προς το χειρότερο. Σκέφτομαι την υποχρεωτικότητα που με φοβίζει να συνεχίσω. Σε περίπτωση που θελήσω να φύγω αν δε μου αρέσει ή το οτιδήποτε διότι αυτά τα επαγγέλματα τα βλέπεις στην πράξη. Επίσης η αλλαγή όλου του τρόπου ζωής σε ένα νησί ξαφνικά το οποίο δε το έχω κάνει ποτέ με φοβίζει εξίσου γιατί θα πρέπει να μείνω αρκετά χρόνια. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά είμαι σε σχέση στην οποία προφανώς έχω την στήριξη της κοπέλας μου όπου κι αν πάω αλλά το γεγονός ότι θα φύγουμε ο ένας απ’ τον άλλον τον τελευταίο καιρό μας έχει γονατίσει γιατί είχαμε μάθει να ζούμε μαζί εδώ στην Αθήνα. Πλησιάζει ο καιρός της μετάθεσης και έχω τεράστιο άγχος και φόβο παρότι μπορεί να μ’ αρέσει σε πρώτη φάση η δουλειά αυτή, το σώμα αυτό. Επίσης επισκέπτομαι εθιμοτυπικά την προηγούμενη μου δουλειά και η ψυχολογία μου αλλάζει απευθείας και την αναπολώ σαν να μου λείπει. Δεν ξέρω τι φταίει και έχω αλλάξει πραγματικά προς το χειρότερο και δεν με αναγνωρίζω. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Αν είναι υγιές να συνεχίσω ή είναι φυσιολογικό να έχω τέτοιους φόβους. Νιώθω ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα αν θέλω να φύγω και φυσικά σε όσα πρέπει να αλλάξω. Είμαι 27 ετών, διαμένω Αθήνα μόνιμα. Χρειάζομαι βοήθεια στο να ξετυλίξω αυτό το κουβάρι. Ευχαριστώ πολύ.

Από τον: Αντώνη

Αγαπητέ Αντώνη,

Αρχικά θα ήθελα να σου ευχηθώ καλή χρονιά. Όπως καταλαβαίνω και από το κείμενό σου αυτή η χρονιά θα είναι γεμάτη και με πολλές αλλαγές στη ζωή σου. Σ’ ευχαριστούμε που επέλεξες την σελίδα μας για να εκφράσεις τον προβληματισμό σου σχετικά με αυτές τις αλλαγές που επρόκειτο να συμβούν στη ζωή σου το επόμενο διάστημα.

Όλοι μας, κάποια στιγμή στη ζωή μας ερχόμαστε στο σημείο που χρειάζεται να πάρουμε μια απόφαση, για οποιοδήποτε ζήτημα. Αυτή η στιγμή έφτασε για ‘σένα αγαπητέ μου. Αυτό που πρέπει να αποφασίσεις, όπως μας λες, είναι αν θα συνεχίσεις την πορεία σου στο ένστολο σώμα που επέλεξες. Η απόφαση όμως σε προβληματίζει γιατί είναι μια δεσμευτική θέση (θα πρέπει να καθίσεις έξι χρόνια στο σώμα υποχρεωτικά) και θα πρέπει να μετατεθείς μακριά από την Αθήνα και να ζήσεις εκεί για αρκετό χρονικό διάστημα. Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση αυτή χρειάζεται αρκετή σκέψη από μέρους σου γιατί όντως είναι δεσμευτική και χρειάζεται να σκεφτείς πολύ την επιθυμία και τα κίνητρά σου. Φαντάζομαι ότι για να μπεις στη διαδικασία να επιλέξεις ένα τέτοιο επάγγελμα θα ήταν κάτι που θα σε ενδιέφερε εξ αρχής, κάτι που είναι πολύ βασικό. Το να μας αρέσει αυτό που κάνουμε είναι το πιο σημαντικό. Να βρίσκουμε ενδιαφέρον, να μας ικανοποιεί κι έτσι θα είμαστε καλοί και παραγωγικοί στην εργασία μας. Η κατάσταση αυτή που μας αναφέρεις είναι μια κατάσταση που θα σου αλλάξει τα δεδομένα της ζωής σου. Αρχικά, θα αλλάξεις τόπο διαμονής, θα αλλάξεις την καθημερινότητα και θα υπάρχει και μια φυσική απόσταση από την σχέση σου. Ωστόσο, δε σημαίνει πως αυτή η μεταβολή θα διαταράξει την σχέση σου και γενικά την ζωή σου. Η αλήθεια είναι πως κάθε νέα κατάσταση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, στην αρχή μας φοβίζει, μας αγχώνει γιατί είναι άγνωστη. Έχουμε την τάση να αναζητούμε καταστάσεις που έχουν ασφάλεια, που είναι στα μέτρα μας και μπορούμε ευκολότερα να τις διαχειριστούμε. Το να ξεβολευόμαστε απαιτεί και εσωτερική- ψυχική μετακίνηση από μέρους μας. Αντίστοιχα κάτι τέτοιο βιώνεις κι εσύ τώρα, κάτι που είναι αναμενόμενο και λογικό.

Τώρα, όσον αφορά, στην προηγούμενη εργασία σου, μας αναφέρεις ότι συχνά την αναπολείς και σου λείπει. Χαρακτηριστικά γράφεις πως “εθιμοτυπικά” κάνεις επισκέψεις στην προηγούμενη σου δουλειά, γεγονός που σου αλλάζει την ψυχολογία. Φαντάζομαι ότι σου δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα και όπως αναφέρεις, σε κάνει να την αναπολείς. Αυτή η συμπεριφορά σου είναι μια λογική συμπεριφορά γιατί βρίσκεσαι στην φάση του αποχωρισμού. Έχει κλείσει ο προηγούμενος κύκλος κι εσύ έχεις την ανάγκη να κρατήσεις κάποια επαφή με την προηγούμενη δουλειά γιατί θεωρώ πως είναι το ασφαλές πλαίσιο και με αυτό τον τρόπο ίσως να αισθάνεσαι ασφάλεια εν αντιθέσει με την νέα συνθήκη που έχεις να αντιμετωπίσεις. Αυτό που θα ήθελα να σε ρωτήσω είναι για ποιο λόγο έκανες τα χαρτιά σου για το ένστολο σώμα αφού στην προηγούμενη δουλειά μας αναφέρεις ότι περνούσες καλά. Έκανες την αίτηση επειδή πίστευες ότι δεν θα καταφέρεις να μπεις; Είχες πίεση από το κοινωνικό περιβάλλον να μπεις στο ένστολο σώμα; Όποιος και να ήταν ο λόγος, το ζήτημα είναι να καταφέρεις να έρθεις σε επαφή με τον εαυτό σου και να ανακαλύψεις τι πραγματικά θέλεις. Προφανώς, δεν είναι μια εύκολη διαδικασία κι ούτε να είναι ξεκάθαρο ακόμα. Όμως εφόσον ο χρόνος τρέχει, οι διαδικασίες συνεχίζονται και καταλαβαίνω πως σε αναγκάζουν να αποφασίσεις άμεσα.

Όπως καταλαβαίνεις, δεν μπορώ και δεν θα ήταν και χρήσιμο για ‘σενα, να σου πω τι να κάνεις. Αν θα επιλέξεις τον ένα ή τον άλλο δρόμο. Αυτό που μπορώ να πω, όμως, είναι ότι χρειάζεται να κάνεις ένα ειλικρινή διάλογο με τον εαυτό σου και να ζυγίσεις τα οφέλη και τα κόστη από την κάθε κατάσταση. Θα μπορούσες, αν θέλεις, να γράψεις και σε χαρτί τα θετικά και τα αρνητικά της κάθε κατάστασης. Αυτά που θα γράψεις και θα διαβάσεις νομίζω πως θα σε βοηθήσουν να δεις τι θα ήταν καλύτερο να κάνεις. Επίσης, θεωρώ ότι ακόμα και αυτή η μεγάλη αλλαγή που θα γίνει αν όντως αποφασίσεις να συνεχίσεις στο ένστολο σώμα θα σε πάει σίγουρα παρακάτω και θα σε εξελίξει. Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται να εντοπίσεις την βαθύτερή σου επιθυμία. Στον τομέα της σχέσης, θα πρότεινα να συζητήσεις ειλικρινά με την σύντροφό σου. Να της εκφράσεις τις σκέψεις, τους προβληματισμούς, τους φόβους που αφορούν στη σχέση και να δείτε από κοινού πώς μπορεί να προχωρήσει η σχέση με τα νέα δεδομένα. Δε χρειάζεται να νιώθεις άσχημα για τα συναισθήματα που γεννιούνται από αυτή την κατάσταση. Επίτρεψε στον εαυτό σου να νιώσεις και την αγωνία και τον φόβο και ό τι συναίσθημα μπορεί να σου γεννά αυτή η συνθήκη. Είναι μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή σου και είναι λογικό να γεννιούνται και τέτοια συναισθήματα. Πάρε το χρόνο σου μέχρι το πέρας της εκπαίδευσης και όταν έρθει η στιγμή που όντως θα πρέπει να αποφασίσεις αν θα συνεχίσεις ή όχι αυθόρμητα αποφάσισε τι θα κάνεις.

Κλείνοντας ελπίζω πως ό τι και να αποφασίσεις θα είναι αυτό που πραγματικά θέλεις και θα σε κάνει χαρούμενο. Προσπάθησε να βρεις και τα θετικά της νέας συνθήκης και να δεις τι είναι αυτό που πραγματικά θα σε γεμίσει και θα σε εξελίξει. Ο καθένας έχει την δική του γνώμη και αντίληψη για τα πράγματα οπότε μόνο εσύ ξέρεις τι είναι το καλύτερο για εσένα. Ακόμα και να μην επιλέξεις να συνεχίσεις στο ένστολο σώμα θα σημαίνει πως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή τώρα κάτι που συμβαίνει και είναι απολύτως εντάξει. Πάρε μια βαθιά ανάσα και σκέψου πώς θα ήθελες να είναι η ζωή σου το επόμενο διάστημα. Πιστεύω πως θα βρεις την απάντηση. Εμείς, παραμένουμε στη διάθεσή σου όποτε μας ξαναχρειαστείς. Όλοι οι δρόμοι είναι ανοιχτοί αγαπητέ Αντώνη, μη φοβάσαι.

*Η στήλη Ψtalk έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά την Ψυχοθεραπεία ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρέμβασης.

Στείλε και εσύ τον δικό σου προβληματισμό ανώνυμα πατώντας στο κουμπί της αρχικής και λάβε απάντηση από ειδικό ψυχικής υγείας.