Είμαι μητέρα δύο παιδιών 8 και 10 ετών. Είμαι σε γενικές γραμμές κοντά στα παιδιά μου συναισθηματικά αλλά έχουμε αρχίσει να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε στο θέμα τού φαγητού. Το ένα παιδί μου έχει ξεκινήσει να μη θέλει τα φαγητά που έχουμε άλλα να τρώει μόνο ό,τι της αρέσει, οπότε σε κάθε γεύμα έχουμε γκρίνιες, πχ δε θέλω γάλα, θέλω μπισκότα, δε θέλω σούπα θέλω λουκάνικα κλπ. Το άλλο μου παιδί, από την άλλη τρώει πολύ και ειδικά μέσα στην καραντίνα έχει πάρει και παραπάνω βάρος. Προσπαθώ να του μιλήσω να τού εξηγήσω, είχαμε πάει και στο παρελθόν σε διατροφολόγος αλλά μόλις γυρίσω το κεφάλι ψάχνει φαγητό. Είμαστε σχεδόν σε όλα τα γεύματα με διαπραγματεύσεις, νεύρα και εγώ καταλήγω να απογοητεύομαι. Τι έχω κάνει λάθος; Γιατί δεν τα πείθω; Από την άλλη νιώθω ενοχές μήπως τα πιέζω και τους δημιουργήσω άλλα προβλήματα. Θα ήθελα την συμβουλή σας. Ευχαριστώ.
Από την: Μαρία
Αγαπημένη Μαρία,
Είναι η πρώτη φορά που καταλαβαίνω τόσο ξεκάθαρα την οπτική της μητέρας με το συγκεκριμένο ζήτημα της διατροφής και σε ευχαριστώ πολύ αφενός που μου δίνεις την ευκαιρία να το θίξω και αφετέρου που το περιγράφεις τόσο ξεκάθαρα.
Για να γίνω λοιπόν πιο συγκεκριμένη, η θέση στην οποία έχεις περιέλθει είναι πολύπλοκη. Καταρχήν, αδιαμφισβήτητα είσαι μια μητέρα που νοιάζεται σε μεγάλο βαθμό για τις ανάγκες, τόσο βιολογικές όσο και ψυχολογικές, των παιδιών και αυτό είναι προς τιμήν σου. Στο μήνυμά σου διακρίνω την ανάγκη σου να αποκατασταθεί μια ισορροπία ανάμεσα στο υγιές πρότυπο διατροφής και στις ιδιαίτερες απαιτήσεις των παιδιών σου χωρίς να υπάρξει κάποια πίεση προς αυτά. Κάτι τέτοιο είναι που δεν θα θέλαμε.
Αναφέρεις πως έχετε αρχίσει να μην μπορείτε να συνεννοηθείτε με τα παιδιά. Ωραία, αυτό μπορεί να συμβαίνει καμιά φορά δεδομένων τις αλλαγές στη ζωή όλων των εμπλεκόμενων ατόμων όμως αναρωτιέμαι, πότε αρχίσατε να μην μπορείτε να συνεννοηθείτε; Προηγήθηκε κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό; Τι γινόταν γενικά εκείνη την περίοδο στη ζωή σας; Τώρα πόσο απειλητικό είναι αυτό που συμβαίνει; Αυτή η δυσκολία επικοινωνίας εμφανίζεται και σε άλλα ζητήματα; Είναι άραγε μια ένδειξη προ εφηβείας; Τι λένε τα παιδιά για αυτή την αλλαγή στον τρόπο επικοινωνίας; Πώς νιώθουν με τις νέες τους διατροφικές συνήθειες;
Τα ερωτήματα και οι τομείς που χρειάζεται να ερευνηθούν στην προκειμένη περίπτωση είναι πολυδιάστατοι. Οι αλλαγές αναφορικά με την λήψη τροφής στην ζωή ενός ατόμου είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι μιας και από πίσω ενδέχεται να κρύβονται τόσο σωματικοί όσο και ψυχολογικοί λόγοι. Όταν οι αλλαγές αυτές αφορούν στην διατροφή παιδιών, οφείλουμε να λαμβάνουμε υπόψη μας το αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο βρίσκεται το παιδί συν τοις άλλοις, για να αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τις ανάγκες του. Ενδεχομένως, μια τέτοια αλλαγή να σημαίνει την αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο το παιδί βλέπει το σώμα ή να χρησιμοποιεί το φαγητό για να πάρει κάτι άλλο από τον γονέα του.
Οι τύψεις και οι ενοχές που αισθάνεσαι Μαρία είναι κάτι που είναι αποδεκτό να αισθάνεσαι. Οποιοσδήποτε άλλος γονιός στη θέση σου θα βρισκόταν σε αυτό το δίλημμα που περιγράφεις κι εσύ: Να σεβαστώ τα όσα λέει πως χρειάζεται ή να επιβάλλω αυτό που πρέπει για να είναι υγιές το παιδί μου; Αυτό το ερώτημα είναι στην ουσία μια πρόκληση για την διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Μια απόλυτη απάντηση θα ήταν πολύ περιοριστική και αυστηρή για το παιδί. Μια ισορροπημένη διατροφή άλλωστε φλερτάρει και με τα ανθυγιεινά σνακ με το πρίσμα του όλα χρειάζονται, ειδικά στην παιδική ηλικία. Ασφαλώς, ο γονέας είναι αυτό που θα αναλάβει την τελική απόφαση όμως και γι’ αυτόν το ζήτημα δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Την μια μέρα θα υπάρξει η μια οπτική την επομένη θα υπερτερήσει η άλλη. Τα νεύρα είναι αποδεκτά να υπάρχουν σε αυτές τις διαπραγματεύσεις όπως λες μιας και δεν έχουμε όλες τις μέρες την ίδια διάθεση ή υπομονή.
Αυτό που θα σε συμβούλευα να κάνεις είναι μια συζήτηση σε χαλαρούς ρυθμούς με τα παιδιά σου. Προσπάθησε να εκφράσεις με τρόπο κατανοητό για εκείνα τα όσα σκέφτεσαι και σε προβληματίζουν. Παρουσίασε τους τις ανάγκες ενός σώματος στην ανάπτυξη και περισσότερο ενημερωτικό ύφος παρά διδακτικό ή τιμωρητικό. Δείξε τους ότι δεν θέλεις να τους στεναχωρείς ή να μην δέχεσαι αυτό που ζητούν ή θέλουν αλλά είμαστε δεσμευμένοι απέναντι στο σώμα μας να το φροντίζουμε και να του δίνουμε την κατάλληλη ενέργεια μέσω του φαγητού. Επίτρεψέ τους να προτείνουν εκείνοι πιθανές λύσεις. Δοκίμασε αν βλέπεις και το θέλουν να φτιάξετε μαζί ένα πρόγραμμα διατροφής ανάμεσα στο υγιεινό για εσένα και το ευχάριστο για εκείνα. Συζητήστε ενδεχόμενους συνδυασμούς και δες πώς αντιδρούν στα όσα προτείνεις. Αν η συζήτηση δεν εξελιχθεί όπως την περιμένεις, μην απογοητευτείς. Σκέψου τι μπορεί να κρύβεται πίσω από όλο αυτό το ζήτημα με το φαγητό για καθένα από τα παιδιά. Αν νιώσεις ότι δεν μπορείς να το διαχειριστείς συμβουλεύσου κάποιον ψυχολόγο ή διατροφολόγο να σε βοηθήσουν στο εγχείρημα αυτό.
Χρειάζεται υπομονή για να δεις καλύτερα την κατάσταση και να την αλλάξεις. Με όλη σου την προσπάθεια μην ξεχνάς πως διδάσκεις και τα παιδιά να λύνουν τις δικές τους δυσκολίες στο μέλλον. Εύχομαι με τα όσα έγραψα να σε βοήθησα να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα και να προγραμματίσεις καλύτερα τις πράξεις σου. Παραμένω διαθέσιμη για ό,τι άλλο μπορεί να χρειαστείς. Καλή συνέχεια!
Ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη σου.
