Γενικά σε μικρότερες ηλικίες ήμουν θύμα Μπουλινγκ που κανένας δεν νοιάστηκε να φροντίσει/λύσει , το θεωρούσαν κάτι ως πλακα. Μεγαλώνοντας άρχισα να συμπεριφέρομαι αλλιώς και άλλαξε και η εξωτερική μπυ εμφάνιση έτσι σταμάτησε. Αναφέρω όλο αυτο γιατί νομίζω ότι είναι ένας λόγος για το πρόβλημα μπυ. Τον τελευταίο μήνα κατάλαβα ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω και να πω μια από της σκέψεις μπυ. Δεν καταλαβαίνω τι σκέφτομαι και είναι όλα μια βαβούρα. Αυτό το είχα αρκετό καιρό αλλά πρόσφατα το κατάλαβα. Μαζί με αυτό κατάλαβα ότι επίσης δεν μπορώ να θυμηθώ πρόσωπα, ξέρω ποια είναι τα άτομα και μερικά χαρακτηρίστηκα τους αλλά δυσκολεύομαι να θυμηθώ ολόκληρο το πρόσωπο τους.
Από τον/την: Μαριάνθη
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Αγαπητή Μαριάνθη,
Σε ευχαριστώ που αποφάσισες να μοιραστείς μαζί μας την ιστορία σου. Μετά από όσα έχεις περάσει στην παιδική σου ηλικία, καταλαβαίνω ότι χρειάστηκε θάρρος για να εκθέσεις τα γεγονότα της ζωής σου.
Το θέμα του bulling, δηλαδή του εκφοβισμού, είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένο σε όλες τις ηλικίες, αλλά κυρίως μεταξύ των παιδιών και των εφήβων. Για να μιλήσουμε για εκφοβισμό χρειάζεται να έχουμε το άτομο που εκφοβίζει (θύτης), καθώς και το άτομο που εκφοβίζεται (θύμα). Συνήθως, υπάρχουν και αυτόπτες μάρτυρες. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ο θύτης είναι ένα δυνατό και δημοφιλές παιδί που επιτίθεται σε κάποιο λιγότερο δυνατό. Ο εκφοβισμός μπορεί να είναι λεκτικός, ψυχολογικός ή/και σωματικός. Τις περισσότερες φορές τόσο το θύμα όσο και ο θύτης παρουσιάζουν ψυχολογικές δυσκολίες. Μάλιστα, ο θύτης μπορεί να προέρχεται και από επιθετικό ή κακοποιητικό περιβάλλον και να έχει υπάρξει και ο ίδιος θύμα.
Έτσι κι εσύ, μπορώ να καταλάβω ότι βίωσες καταστάσεις που δεν ήταν καθόλου ευχάριστες. Με στενοχωρεί, μάλιστα, το γεγονός ότι δεν είχες από το περιβάλλον σου τη στήριξη που είχες ανάγκη. Ωστόσο, είναι πολύ θετικό ότι οι συνθήκες αυτές άλλαξαν μεγαλώνοντας και δεν έχεις να αντιμετωπίσεις πλέον τέτοιου είδους φαινόμενα. Βλέπω, όμως, ότι πιστεύεις πως τα βιώματά σου σε επηρέασαν βαθιά, με τα αποτελέσματά τους να είναι ορατά και στο παρόν.
Παρατηρώ ότι έχεις μια έντονη εντύπωση τον τελευταίο καιρό ότι η σκέψη σου είναι συγκεχυμένη. Υπάρχουν σκέψεις, τις οποίες παρόλο που γνωρίζεις ότι διαθέτεις, αδυνατείς να φέρεις στην επιφάνεια. Φαίνεται, μάλιστα, ότι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει εδώ και κάποιο διάστημα, αλλά το συνειδητοποίησες πρόσφατα. Η συνειδητοποίηση αυτής της κατάστασης έφερε στο προσκήνιο και την παραδοχή ενός άλλου συμπτώματος, τη δυσκολία σου να ανακαλέσεις πρόσωπα. Μπορεί να ξέρεις ορισμένα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, αλλά δεν έχεις τη δυνατότητα να θυμηθείς το σύνολο του προσώπου τους.
Αυτό που μπορώ να συμπεράνω από όσα μας παραθέτεις είναι ότι θεωρείς πως όσα σου συμβαίνουν στο παρόν είναι απόρροια του εκφοβισμού που υπέστης στην παιδική σου ηλικία. Αν ήμουν στη θέση σου, δε θα έφτανα από μόνη μου σε αυτό το συμπέρασμα. Έτσι, λοιπόν, θα σε συμβούλευα να προχωρήσεις σε κάποιες νευρολογικές εξετάσεις προκειμένου να αναζητήσεις την πηγή της αδυναμίας σου για την αναγνώριση προσώπων. Παράλληλα, θα ήταν καλό να επισκεφτείς κι έναν ειδικό ψυχικής υγείας, ψυχολόγο ή ψυχίατρο, με τη βοήθεια του οποίου θα μπεις στη διαδικασία να προσπαθήσεις να διαχειριστείς και να αντιμετωπίσεις τα κατάλοιπα του παρελθόντος.
Ελπίζω σύντομα να βρεις τις εξηγήσεις για όσα βιώνεις. Είμαι στη διάθεσή σου για οτιδήποτε χρειαστείς.
