Καλησπέρα! Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω! Η αλήθεια είναι ότι ήθελα από πολύ καιρό να στείλω στην ιστοσελίδα σας αλλά κάτι με κρατούσε πίσω, φόβος, δειλία, ντροπή δεν ξέρω! Πήρα την απόφαση λοιπόν, σήμερα, να σας στείλω αυτό τo μήνυμα διότι δεν αντέχω άλλο!!! Εδώ και πάρα πολύ καιρό νιώθω πολύ πιεσμένη ψυχολογικά, θέλω να μιλήσω κάπου αλλά δεν το κάνω, γιατί δεν εμπιστεύομαι κανέναν! Είμαι 26χρονών και άνεργη. Ένα από τα βασικότερα θέματα είναι ότι προσπαθώ να καταλάβω με τι θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!! Δεν είμαι καθόλου ικανή και καλή σε ΤΙΠΟΤΑ στη ζωή μου! Νιώθω παντελώς άχρηστη και ανεπαρκής σε όλα! Ειδικά μετά το ξέσπασμα της πανδημίας η ψυχολογία μου βρίσκεται στα τάρταρα. Επίσης, το γεγονός ότι ο περίγυρος μου, μου ασκεί μονίμως πίεση όσoν αφορά στο θέμα της δουλειάς εντείνει την κατάστασή μου. Νιώθω χάλια, αγχώνομαι, θέλω να φύγω κάπου μακριά αλλά δυστυχώς δεν μπορώ καθώς είμαι εγκλωβισμένη και το κυριότερο, δεν έχω το θάρρος. Κάπου εδώ αξίζει να σημειώσω, ότι ζω σε μια μικρή πόλη (επαρχία) και δεν έχει πράγματα ενδιαφέροντα να κάνω, είναι περιορισμένη η επαγγελματική δραστηριότητα. Κουράστηκα, τα περιθώρια στενεύουν, προσπαθώ να βρω μια λύση αλλά μου είναι αδύνατον!!! Δεν έχω διάθεση ούτε να μιλήσω στους ίδιους μου τους γονείς, ούτε να βγαίνω από το σπίτι. Δεν εμπιστεύομαι κανέναν και τίποτα παρόλο που τα τελευταία 2 χρόνια, μου έχει δημιουργηθεί μια ανάγκη να μιλήσω σε έναν ψυχολόγο, δεν το κάνω καθώς όπως προανέφερα δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να πάω σε κάποιον ειδικό! Είναι τόσο δύσκολο όλο αυτό και πραγματικά δεν αδικώ όσους ανθρώπους δεν άντεξαν την πίεση!!! Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω! Δεν ξέρω αν όντως το διαβάσετε ποτέ αυτό! Εγώ ένιωσα ότι έπρεπε να μιλήσω κάπου, όπου θα διατηρούσα την ανωνυμία μου και θα ένιωθα λιγότερο ανασφαλής και φοβισμένη! Δεν ξέρω αν θα το δείτε ποτέ αυτό, πάντως σας ευχαριστώ….
Από την: Mαρία
Αγαπημένη μου Μαρία,
Διάβασα με προσοχή τα όσα έγραψες και θέλω να σε συγχαρώ που βρήκες το θάρρος και την τόλμη να μοιραστείς τις δυσκολίες σου μαζί μου. Σε ευχαριστώ επίσης για την εμπιστοσύνη.
Με βάση τα όσα έγραψες καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι ιδιαιτέρως εξουθενωμένη συναισθηματικά. Η κατάσταση βέβαια που περνάμε με την πανδημία δε βοηθάει καθόλου, αντιθέτως έχει επιβαρύνει σημαντικά μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας, οι οποίοι βιώνουν σε έντονο βαθμό αρκετά από τα συναισθήματα και τις δυσκολίες που περιγράφεις.
Επίτρεψε μου να διαφωνήσω με τα επίθετα που χρησιμοποίησες για να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου. Η πρωτοβουλία σου να μας γράψεις, αλλά και το κείμενο σου δείχνουν πως έχεις το θάρρος και το κίνητρο να βγεις από την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Επίτρεψε μου επίσης να σου πως μια μικρή αλήθεια, που πολλοί βιώνουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας, όμως δεν έχουμε πάντα τη δυνατότητα να τη δούμε καθαρά. Όταν αντιμετωπίζουμε δυσάρεστα συναισθήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, η αντίληψή μας για τον εαυτό, τον κόσμο και το μέλλον τείνει να αλλάζει κάπως. Μοιάζει σα να φοράμε γυαλιά ηλίου και να τα βλέπουμε όλα με πιο σκούρα απόχρωση. Τα συναισθήματα μας με άλλα λόγια χρωματίζουν την πραγματικότητα μας. Αντιλαμβάνομαι το πως αισθάνεσαι και θέλω να σου πω πως δεν είσαι μόνη και πως υπάρχει λύση. Τίποτα δεν θα ναι για πάντα όπως τώρα, αρκεί να αναλάβεις δράση και το πρώτο βήμα το έκανες με το να απευθυνθείς σε εμάς.
Όπως προανέφερα, όταν αισθανόμαστε θλίψη, άγχος, στενοχώρια για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα η κρίση μας για ορισμένα πράγματα τείνει να γίνεται απόλυτη. Κάνουμε αρνητικές σκέψεις και αφήνουμε κάθε τι θετικό απ’ έξω. Για παράδειγμα, είπες πως δεν είσαι καθόλου ικανή και καλή σε τίποτα. Αυτό όμως δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Μπορείς να δοκιμάσεις να δημιουργήσεις δυο λίστες στις οποίες θα γράψεις πράγματα στα οποία δεν είσαι τόσο καλή και στην άλλη πράγματα στα οποία τα καταφέρνεις καλά. Ίσως στην αρχή να είναι δύσκολο να συμπληρώσεις την τελευταία λίστα, αλλά αν επιμείνεις, αν κρατήσεις αυτή τη λίστα για κάποιες μέρες προσπαθώντας να συμπληρώνεις κάθε τι που σου έρχεται στο μυαλό, τότε θα δεις πως υπάρχουν πράγματα στα οποία τα καταφέρνεις καλά. Ένα άλλο παράδειγμα που δείχνει πως ίσως φοράς σκουρόχρωμα γυαλιά, γυαλιά που κάνουν την αντίληψη σου να βλέπει τα πράγματα πιο αρνητικά, είναι που είπες πως σου λείπει το θάρρος. Είπες, πως συναισθήματα όπως η ντροπή και ο φόβος σε εμπόδιζαν να μας γράψεις τόσο καιρό. Αυτά τα συναισθήματα όμως τα υπερνίκησες και θα ήταν καλό να συγχαρείς τον εαυτό σου για αυτό. Ένας τρόπος να βγάλεις λοιπόν τα σκούρα γυαλιά είναι κάθε φορά που κάνεις μια αρνητική σκέψη, να ψάχνεις να βρεις επιχειρήματα που αντικρούουν την κρίση σου. Άλλωστε, αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί είναι σημαντικό να αναζητούμε και τις δύο όψεις του νομίσματος. Αυτό θα σε βοηθήσει έως ένα βαθμό να αποφορτίζεσαι από τα αρνητικά συναισθήματα, όταν αυτά σε κατακλύζουν.
Μία άλλη μικρή συμβουλή για να αισθανθείς καλύτερα είναι να προγραμματίσεις δραστηριότητες και να βάλεις σε σειρά προτεραιότητας την αυτοφροντίδα. Μια μικρή βόλτα στη φύση, λίγη άσκηση θα κάνουν μεγάλη διαφορά. Ακόμα και μια βόλτα με κάποιον οικείο, μια χαλαρή κουβεντούλα για πράγματα καθημερινά μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς αμέσως καλύτερα. Η κοινωνική απομόνωση και η ανακύκλωση αρνητικών σκέψεων δεν είναι ιδιαίτερα βοηθητικές. Συντελούν μονάχα στη διόγκωση των αρνητικών συναισθημάτων και οδηγούν σε εντονότερη ψυχική εξουθένωση. Μοιράστηκες επίσης τον φόβο σου να συζητήσεις τα όσα σε απασχολούν με συγγενείς και φίλους. Δεν χρειάζεται να το κάνεις αν δεν νιώθεις άνετα. Σίγουρα όμως θα υπάρχει κάποιος που μπορείς να εμπιστευτείς. Ακόμα και αν δεν θεωρείς κατάλληλο κάποιον από το οικείο περιβάλλον σου, μπορείς να απευθυνθείς σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Κάνε μια μικρή έρευνα. Συχνά οι δήμοι, τα νοσοκομεία ή ορισμένα κέντρα ψυχικής υγείας προσφέρουν δωρεάν ή χαμηλού κόστους συνεδρίες. Σε κάθε περίπτωση κάνε το ξανά το βήμα και μοιράσου με κάποιον τα όσα σε βαραίνουν.
Τέλος, μας είπες πως ένα από πιο σημαντικά θέματα που σε προβληματίζουν είναι το να ανακαλύψεις τι θέλεις να κάνεις σε σχέση με την επαγγελματική σου αποκατάσταση. Θέλεις να βρεις αυτό που αγαπάς. Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται όπως εσύ και βρίσκονται στην ίδια αναζήτηση. Ένας από τους τρόπους να το πετύχεις αυτό είναι να αναρωτηθείς και να σχηματίσεις μια λίστα με πράγματα που είτε στο παρελθόν είτε τώρα αισθάνεσαι πως σε γεμίζουν. Πράγματα τα οποία σε κάνουν να αισθάνεσαι ικανοποίηση. Πράγματα με τα οποία όταν ασχολείσαι, ξεχνάς πώς περνά ο χρόνος. Αναζήτησε στη μνήμη σου τέτοιες ασχολίες. Ένας άλλος τρόπος είναι να δοκιμάσεις καινούργιες δραστηριότητες ή επαγγέλματα, τα οποία ίσως να μην μοιάζουν εξαρχής θελκτικά, στην πράξη όμως μπορεί να σου κρατήσουν το ενδιαφέρον. Τέλος μπορείς να απευθυνθείς σε έναν ειδικό επαγγελματικού προσανατολισμού, οποίος θα σε βοηθήσει να ανακαλύψεις τα ταλέντα και τις κλίσεις σου. Άλλωστε όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε με αυτά. Το παραπάνω ίσως δεν είναι εύκολα υλοποιήσιμο, αλλά ίσως αξίζει να απευθυνθείς σε κάποιον και να ενημερωθείς σε σχέση με τον αριθμό και το κόστος των συναντήσεων. Μπορεί τελικά να είναι κάτι που μπορείς να στηρίξεις οικονομικά. Εάν δεν ισχύει αυτό, τότε θα έχεις όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για να κάνεις αυτήν την κίνηση στο μέλλον.
Χαίρομαι πολύ για τα όσα μοιράστηκες και ελπίζω να βρήκες τις σκέψεις και τις μικρές συμβουλές μου βοηθητικές και κατευναστικές. Σε κάθε περίπτωση, μη διστάσεις να επικοινωνήσεις και πάλι με νέες σκέψεις. Είμαι στη διάθεση σου για οτιδήποτε χρειαστείς.
Ραφαέλλα Παραδείση
Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια
