Από τότε που με θυμάμαι έχω κακή σχέση με το φαγητό και το σώμα μου. Κάποια στιγμή στην εφηβεία μάλλον έγινε το μπαμ σ’ αυτό το θέμα κι έκτοτε προσπαθώ να ζω χωρίς να με καταβάλλει. Υπάρχει βελτίωση ως προς το ότι δεν υπακούω στις σκέψεις μου συνήθως αλλά ακόμη ταλαιπωρούμαι από αυτές συναισθηματικά. Μου αρέσει το σώμα μου (πλέον) αλλά κάτι θα συμβεί (άγχος πχ) και ξαφνικά πρέπει να χάσω βάρος ή φρικάρω για το ντρέσινγκ της σαλάτας. Φοβάμαι όμως να μοιράζομαι τους προβληματισμούς μου με άτομα γιατί με παρουσιάζουν ως ρηχή και νιώθω ότι εφόσον δεν υπακούω στις σκέψεις μου, τότε δεν είναι αρκετά σοβαρό.
Από την: Κέλλυ
Αγαπητή Κέλλυ,
σε ευχαριστούμε που μοιράζεσαι την προσωπική σου ιστορία μαζί μας. Αναφέρεις πως, αφού δεν υπακούς στις σκέψεις σου, τότε δεν είναι αρκετά σοβαρό. Δεν θα σταθώ στο αν είναι σοβαρό ή όχι, αλλά στο γεγονός ότι αυτές οι σκέψεις φαίνεται να σε ταλαιπωρούν, συναισθηματικά τουλάχιστον, και να σε επηρεάζουν.
Το φαγητό αντικατοπτρίζει στην πραγματικότητα τον πιο άμεσο τρόπο φροντίδας προς τον εαυτό μας. Για το λόγο αυτό, πιθανότατα, και η συναισθηματική μας διάθεση επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη διατροφή μας. Όταν είμαστε ευδιάθετοι, χαρούμενοι τείνουμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας και προτιμούμε μια υγιή διατροφή. Αντιθέτως, όταν βιώνουμε έντονα αρνητικά συναισθήματα, όπως το στρες, η διατροφή μας διαταράσσεται σημαντικά και είτε αποφεύγουμε γεύματα είτε το ρίχνουμε στο φαγητό και, συνήθως, επιλέγουμε ανθυγιεινές τροφές. Επίσης, άνθρωποι που βιώνουν καταθλιπτικά συναισθήματα για μεγάλο διάστημα, συνήθως χάνουν την όρεξή τους και αδυνατίζουν ενώ μερικοί τρώνε περισσότερο από ότι πριν από την καταθλιπτική φάση και παχαίνουν.
Κάθε άνθρωπος, φυσικά, αντιδρά διαφορετικά στα αρνητικά συναισθήματα. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για μία αυτόματη αντίδραση αλλά για μία προσπάθεια εκτόνωσης και αποφόρτισης των αρνητικών συναισθημάτων. Ίσως, μια στρατηγική αντιμετώπισης που στην αρχή αποδείχθηκε αποτελεσματική και μας αποφόρτισε από τα δυσάρεστα συναισθήματα, με το πέρασμα του χρόνου όμως γίνεται όλο και λιγότερο λειτουργική.
Γιατί κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά; Γιατί άλλοι αδυνατίζουν, ενώ άλλοι παχαίνουν; Εκτός από τα συναισθήματά μας, μεγάλη επιρροή στη συμπεριφορά μας έχουν και οι σκέψεις μας. Η νοηματοδότηση που δίνουμε στις καταστάσεις που μας κατακλύζουν, οι πρώτες αυτές αρνητικές μας σκέψεις, υποκινούν σε μεγάλο βαθμό τη συμπεριφορά μας. Οι σκέψεις μας είναι διαφορετικές, γιατί γεννιούνται από τις βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις μας, οι οποίες διαμορφώθηκαν από τις πρώιμες εμπειρίες μας και διάφορα σημαντικά γεγονότα που μπορεί να έλαβαν χώρα στη ζωή μας.
Η εφηβεία είναι μία μεταβατική περίοδος στη ζωή μας. Το πέρασμα από την παιδική στην ενήλικη ζωή. Βιολογικές, σωματικές, αλλά και συναισθηματικές αλλαγές «κάνουν παιχνίδι». Αναφέρεις αγαπητή Κέλλυ, ότι στην εφηβεία έγινε το μπαμ. Προσπάθησε να γυρίσεις σε εκείνη την περίοδο και να θυμηθείς πώς ξεκίνησαν όλα. Γιατί τότε άρχισε να σε απασχολεί η διατροφή σου, το σώμα σου και γενικότερα η εξωτερική σου εμφάνιση; Ποιες ήταν οι σκέψεις σου για την εικόνα σου; Άραγε, αυτές οι σκέψεις σε ποιες πεποιθήσεις ακουμπούν; Τι πιστεύεις πραγματικά για εσένα, τον κόσμο, το μέλλον; Τι φοβάσαι; Γράφεις πως το σώμα σου σου αρέσει πλέον, άρα κάποτε δεν σου άρεσε. Ποια η σημασία της εξωτερικής εμφάνισης για σένα; Τι υποδηλώνει;
Επιπλέον, η επιρροή του δυτικού κοινωνικού προτύπου, που δίνει μεγάλη έμφαση στο αδύνατο σώμα, αναφέρεται συχνά ως σημαντικός αιτιολογικός παράγοντας των διαταραχών πρόσληψης τροφής. Η αποδοχή και εσωτερίκευση των προτύπων διαφέρει από άνθρωπό σε άνθρωπο. Η προσωπικότητα παίζει σημαντικό ρόλο. Ωστόσο, όσο περισσότερο αποδέχεται και εσωτερικεύει κάποιος αυτά τα πρότυπα, τόσο πιο επιρρεπής γίνεται στο να εκδηλώσει διαταραχή στην πρόσληψη τροφής.
Θα ήθελα όμως να σταθώ στο φόβο σου να μοιράζεσαι αυτούς τους προβληματισμούς σου με άλλα άτομα. Αναρωτιέμαι αν πράγματι σε βρίσκουν ρηχή ή είναι μία δική σου ανησυχία. Ίσως ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις μια τέτοια αντιμετώπιση είναι να επιλέξεις ανθρώπους που πραγματικά εμπιστεύεσαι και σε καταλαβαίνουν. Μίλησέ τους για τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου. Πιθανότατα δεν θα πάρεις κάποια έτοιμη λύση, αλλά εν μέρει θα αποφορτιστείς.
Αγαπητή Κέλλυ, οτιδήποτε σου στερεί θετικά συναισθήματα και σε κατακλύζει με δυσάρεστες σκέψεις και συναισθήματα θα «πρέπει» να είναι σοβαρό και σημαντικό πρωτίστως για εσένα. Εμείς είμαστε οι κύριοι του εαυτού μας και κάθε επιλογή βρίσκεται στο δικό μας χέρι. Επομένως, θα αφήσουμε τις σκέψεις μας να μας επηρεάζουν ή θα λάβουμε δραστικά μέτρα;
Κατανοώ πως είναι δύσκολο να επιβληθείς στις σκέψεις σου, όπως είναι για τον καθένα μας. Γι’ αυτό θα σου πρότεινα να απευθυνθείς σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει να αναγνωρίσεις τις αρνητικές σκέψεις και τα γνωσιακά λάθη που κάνεις και να τις αντικαταστήσεις με πιο λειτουργικές. Θα ανακαλύψεις τρόπους να αντιμετωπίζεις το άγχος σου, ώστε να μην ξεσπάς στο σώμα σου. Σιγά σιγά θα ανακαλύψεις τον εαυτό σου.
Αυτές είναι οι δικές μου σκέψεις αγαπητή, και ελπίζω να σε βοηθήσουν. Όποτε αισθανθείς ξανά την ανάγκη, είμαστε εδώ για να ακούσουμε όλους τους προβληματισμούς σου και να απαντήσουμε σε ερωτήσεις σου.
