Θα ήθελα να μοιραστώ το πρόβλημα μου και να ζητήσω κάποια συμβουλή.Εδώ και 2 χρόνια έχω αλλάξει αντικείμενο εργασίας. Δεν είναι κάτι που ήθελα και έλεγα πάντα ότι αυτό το επάγγελμα δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ.Έκτοτε αισθάνομαι ότι έχω χάσει τον εαυτό μου. Δεν έχω αρκετή αυτοπεποίθηση, νομίζω ότι δεν είμαι αποδοτική και δεν τα καταφέρνω πουθενά.Προσπαθώ λοιπόν να καταλάβω, είναι όντως ένα επάγγελμα που δεν μου ταιριάζει , στην φύση μου, στην ιδιοσυγκρασία μου, ή μήπως έχω βγει από την ζώνη άνεσης μου και θα πρέπει να προσρμοστω?Θα ήθελα παρακαλώ την βοήθεια σας πάνω σε αυτό.Ευχαριστώ
Από τον/την:Αναστασία
Αναστασία μου αγαπημένη,
Σε ευχαριστούμε πολύ που μας γράφεις και μοιράζεσαι μαζί μας αυτό που σε απασχολεί. Μέσα από το δικό σου μοίρασμα μπορούμε κι εμείς να συναντηθούμε σε ένα κοινό σημείο μέσα από τις εμπειρίες μας ο καθένας.
Μας λες λοιπόν πως τα τελευταία δύο χρόνια κλήθηκες να κάνεις μια δουλειά που δεν σου ταιριάζει, και μάλιστα που μέχρι πρότινος δεν θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου μέσα σε αυτή. Συνεπώς αισθάνεσαι πως έχεις χάσει τον εαυτό σου, και βιώνεις μία απογοήτευση, δεν αισθάνεσαι αποδοτική και η αυτοεκτίμησή σου φαίνεται να έχει κι αυτή επηρεαστεί αρκετά. Και αυτό που σε προβληματίζει είναι το αν το επάγγελμα αυτό δεν σου ταιριάζει ή αν έχεις βγει από τη ζώνη ασφαλείας σου και χρειάζεται να προσαρμοστείς.
Και θα ξεκινήσω από αυτό το τελευταίο, από την ερώτηση αυτή που σε απασχολεί και συνοψίζει το σημείο στο οποίο βρίσκεσαι τώρα. Και ξέρεις, εγώ θα έβγαζα τελείως αυτό το διαζευκτικό ή που φαίνεται να διχοτομεί τη σκέψη σου και την εμπειρία σου, και θα το αντικαθιστούσα με ένα και. Αναδιατυπώνοντας λοιπόν την τελευταία σου φράση με το και, φαίνεται πως το επάγγελμα αυτό δεν σου ταιριάζει και χρειάζεται να προσαρμοστείς.
Σύμφωνα με την προσωποκεντρική προσέγγιση στην ψυχοθεραπεία, ο εαυτός μας λειτουργεί με ένα σκοπό: να διατηρήσει τη σύστασή του. Ουσιαστικά λοιπόν, όλοι οι άνθρωποι αυτό που κάνουμε χωρίς φυσικά να το αντιλαμβανόμαστε συνειδητά, είναι να προσπαθούμε να διατηρήσουμε την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας σταθερή πάσει θυσία. Καθώς λοιπόν οι καταστάσεις αλλάζουν, όπως στη δική σου περίπτωση που άλλαξε η επαγγελματική σου κατάσταση και κλήθηκες να κάνεις μια δουλειά που την αισθάνεσαι αταίριαστη σε σχέση με τον εαυτό σου, ο εαυτός σε αυτήν την περίπτωση ψάχνει τρόπους να αντιμετωπίσει αυτήν την τεράστια σύγκρουση, ή αλλιώς ασυμβατότητα. Ουσιαστικά, αν μπορούσαμε να δώσουμε φωνή στον εαυτό σου αυτή τη στιγμή ίσως τον ακούγαμε να λέει «ποιος είμαι στα αλήθεια κάνοντας αυτό το επάγγελμα? Δεν με αναγνωρίζω μέσα σε αυτό!». Αυτό λοιπόν που καλείται να κάνει είναι όπως κι εσύ η ίδια έχεις αφουγκραστεί μέσα σου, είναι να προσαρμοστεί και να βρει νέους τρόπους να υπάρχει, νέα δομή, πιο διευρυμένη ώστε να χωράει ίσως και την εμπειρία ενός επαγγέλματος που μοιάζει αρκετά κόντρα σε ό, τι ήταν μέχρι στιγμής. Από την άλλη, μπορεί η προσαρμογή αυτή εν τέλει να απορρίψει το κόντρα επάγγελμα και να αποφασίσει ότι είναι μια σύγκρουση πουν δεν μπορεί να επιλυθεί, και για εμένα είναι κι αυτή μία επιλογή.
Θα ήθελα να σου επιτρέψεις να δώσεις χρόνο και χώρο στον εαυτό σου ώστε να βιώσει ολοκληρωμένα αυτή τη συγκρουσιακή εμπειρία, γιατί μέσα από αυτή μπορείς να εξελιχθείς και να έρθεις ακόμη πιο κοντά με τον πυρήνα σου. Κλείνοντας, θα ήθελα να σου φωτίσω πως ο εαυτός σου είναι πολλά παραπάνω από το επάγγελμα που καλείσαι να κάνεις ανά περιόδους, και ελπίζω να βρεις τις σταθερές σου και το κέντρο σου, ώστε όταν βρίσκεσαι σε συγκρουσιακές περιόδους στη ζωή σου, να μπορείς να επικαλεστείς αυτές τις σταθερές και να τις βιώνεις όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
