Είναι φορές που χάνομαι μέσα στις σκέψεις μου και χάνω επαφή με τη πραγματικότητα. Τυφλώνομαι από τα συναισθήματα μου, δε βλέπω καθαρά και έτσι πληγώνομαι. Χάνω τον έλεγχο του εαυτού μου με λίγα λόγια και δε μπορώ να εξελιχθώ. Νιώθω ότι πάω πίσω. Πως να το αντιμετωπίσω;
Από την: Κική
Αγαπητή Κική,
Σε ευχαριστούμε για το μοίρασμά σου. Σύμφωνα με όσα αναφέρεις, αντιλαμβάνομαι πως ίσως δεν έχεις τον απόλυτο έλεγχο των σκέψεων σου. Η αλήθεια είναι πως οι σκέψεις παρεισφρέουν στο μυαλό μας απροειδοποίητα και πολλές φορές μας κατακλύζουν, με αποτέλεσμα να χανόμαστε, όπως διαπιστώνεις και εσύ, από τηνπραγματικότητα.
Προκειμένου να καταφέρεις να ανακτήσεις τον έλεγχο των σκέψεων σου, θα σου πρότεινα να τις καταγράφεις. Με τον τρόπο αυτό, θα έχεις άμεση πρόσβαση σε αυτές καθώς θα είναι διατυπωμένες με συγκεκριμένο τρόπο και δεν θα είναι πλέον χαοτικές. Έπειτα να ασχολείσαι με αυτές, που σου δημιουργούν δυσφορία και στριφογυρίζουν συνέχεια στο μυαλό σου.
Σχετικά με το ότι «τυφλώνεσαι» όπως λες, από τα συναισθήματα σου, φαντάζομαι εννοείς πως παρασύρεσαι από αυτά και δεν επιστρατεύεις την λογική. Δεν είναι απαραίτητα κακό να ακολουθούμε το συναίσθημά μας, αρκεί να βαδίζουμε συνετά στο μονοπάτι αυτό. Χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας την λογική πλευρά του θέματος.Όπως βέβαια λες, πληγώνεσαι ακολουθώντας το μονοπάτι αυτό. Αυτό ίσως συμβαίνει γιατί δεν μπαίνεις στην διαδικασία να σκεφτείς όλες τις πτυχές μια κατάστασης και τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρει. Είναι σαν προτιμάς να «βουτήξεις» σε έναν ωκεανό ( σε αυτό που λαχταράς) χωρίς όμως να έχεις τον κατάλληλο εξοπλισμό.
Θα σε βοηθούσε αρκετά, να αξιολογείς μια κατάσταση πριν εμπλακείς σε αυτήν, (αν αξίζει, αν μπορεί να σου προσφέρει κάτι ουσιαστικό )και να εξοπλίζεις τον εαυτό σου με τα εργαλεία εκείνα που ίσως να χρειαστείς, σε περίπτωση που δεν εξελιχθούν τα πράγματα όπως περίμενες. Ακόμη, σε περιπτώσεις που πληγωνόμαστε ή αποτυγχάνουμε, είναι σημαντικό να εντοπίζουμε τα λάθη που ίσως να πράξαμε, ώστε να αποφευχθούν την επόμενη φορά. Αλλά ακόμη και όταν δεν οφείλεται σε δικό μας «φταίξιμο», μια τέτοια έκβαση, μας προσφέρει τροφή για σκέψη.
Μήπως αφεθήκαμε πολύ περισσότερο; Μήπως είχαμε εμείς υψηλότερες προσδοκίες; Προσπάθησε λοιπόν, τις φορές που δεν είσαι σίγουρη για μια απόφασή σου, ή για το αν πράττεις καλά, να λαμβάνεις την θέση ενός εξωτερικού παρατηρητή. Τί θα έβλεπε αυτός, που δεν είδες εσύ; Ποια θετικά και ποια αρνητικά στοιχεία παρατηρεί στην απόφαση αυτή; Προσπάθησε ακόμη να ανατρέχεις και σε προηγούμενες εμπειρίες ώστε να αξιολογήσεις αν θέλεις να εμπλακείς ξανά σε μια παρόμοια, είτε θετική είτε αρνητική. Θυμήσου πως εσύ έχεις τον έλεγχο των σκέψεων σου, των αποφάσεων σου και της ζωής σου. Σου εύχομαι καλή συνέχεια.
