Δεν είναι λίγες οι φορές που όλες έχουμε ακούσει τους γύρω μας και κυρίως τον αντρικό πληθυσμό να παραπονιούνται για τα νεύρα και την γκρίνια μας εκείνες τις δύσκολες μέρες του μήνα. Δεν είναι επίσης λίγες οι φορές που και εμείς οι ίδιες αναγνωρίζουμε πως η συμπεριφορά μας είναι πράγματι οξύθυμη και αλλόκοτη. Και φυσικά αυτό δεν ονομάζεται απλώς νεύρα αλλά προεμμηνορυσιακό σύνδρομο. Όταν όμως τα συμπτώματα επηρεάζουν την λειτουργικότητά μας σε σημαντικό βαθμό και εμφανίζονται για τουλάχιστον έναν χρόνο τότε μιλάμε για προεμμηνορρυσιακή δυσφορική διαταραχή.
Πιο συγκεκριμένα, η διαταραχή αυτή περιγράφεται στο DSM 5 και αφορά ένα ποσοστό γυναικών περίπου 2%. Περιλαμβάνει συμπτώματα τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά και πρέπει να παρουσιάζονται τουλάχιστον 5 συμπτώματα που περιγράφονται παρακάτω στους περισσότερους εμμηνορρυσιακούς κύκλους, την τελευταία εβδομάδα πριν την έναρξη της εμμήνου ρύσης, τα οποία αρχίζουν να βελτιώνονται μέσα σε λίγες ημέρες μετά την έναρξη και γίνονται ελάχιστα ή απουσιάζουν κατά την εβδομάδα μετά.
Ένα (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα συμπτώματα θα πρέπει να είναι παρόντα:
- Έκδηλη συναισθηματική αστάθεια (π.χ., εναλλαγές της διάθεσης, αισθάνεται ξαφνικά λυπημένη ή δακρυσμένη ή αυξημένη ευαισθησία στην απόρριψη).
- Έκδηλη ευερεθιστότητα ή θυμός ή αυξημένες διαπροσωπικές συγκρούσεις.
- Έκδηλη καταθλιπτική διάθεση, συναισθήματα απελπισίας, σκέψεις αυτό-αποδοκιμασίας.
- Έκδηλο άγχος, ένταση, ή/και συναισθήματα αγωνίας ή νευρικότητας
Συνδυαστικά θα πρέπει μαζί με τα παραπάνω να υπάρχουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα ώστε να συμπληρωθεί ο αριθμός των τουλάχιστον πέντε συμπτωμάτων
- Μειωμένο ενδιαφέρον για τις συνήθεις δραστηριότητες (π.χ., εργασία, σχολείο, φίλοι, χόμπι).
- Υποκειμενική δυσκολία στη συγκέντρωση.
- Εμβροντησία, ασυνήθιστη ταραχή ή έκδηλη έλλειψη ενέργειας.
- Έκδηλη αλλαγή στην όρεξη, υπερφαγία ή σφοδρή επιθυμία λήψης συγκεκριμένου τροφίμου.
- Υπερυπνία ή αϋπνία.
- Η αίσθηση του να είναι καταβεβλημένες ή εκτός ελέγχου.
- Σωματικά συμπτώματα, όπως ευαισθησία στο στήθος ή πρήξιμο, αρθραλγία ή μυαλγία, αίσθηση «τυμπανισμού» ή αύξηση του σωματικού βάρους.
Η εν λόγω διαταραχή είναι εξαιρετικά σημαντικό να περιλαμβάνεται στα εγχειρίδια καθώς με αυτό τον τρόπο το σύνδρομο παίρνει υπόσταση και οι γυναίκες μπορούν και έμπρακτα να δικαιολογήσουν τις απουσίες τους στην δουλειά ή την συνταγογράφηση φαρμάκων. Παρότι όπως και σε άλλες διαταραχές συμπεριφοράς οι αιτίες δεν είναι γνωστές, είναι σκόπιμο οι γυναίκες να γνωρίζουμε γι αυτό το φαινόμενο και τι μπορεί να συμβαίνει στο σώμα μας. Ας αποτινάξουμε επομένως το ταμπού που περικλείει τις γυναικείες ορμόνες και ας μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε για τον οργανισμό μας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΝΗΛΙΚΑ
Άννα Χριστοπούλου
Εκδόσεις Πεδίο
