Ουροβόρος Όφις, το φίδι που έτρωγε την ουρά του..

25 Φεβρουαρίου 2021

Αν και ο Κανιβαλισμός είναι ένα από τα αρχαιότερα και μείζονα taboo της ανθρωπότητας, παρόλα αυτά αποτελεί μία κοινή οικολογική αλληλεπίδραση στο ζωικό βασίλειο, σε περισσότερα από 1500 είδη. Ωστόσο, η κατανάλωση ανθρώπινης σάρκας από ανθρώπους θεωρείται γενικά βάρβαρη, ανήθικη, ενώ στις περισσότερες «πολιτισμένες» χώρες είναι παράνομη. Αν και δεν την αντιμετωπίζουν όλοι οι πολιτισμοί με τον ίδιο τρόπο. Στην αρχαία Κίνα, για παράδειγμα, μέλη ανθρώπινου σώματος εμφανίζονταν στα αυτοκρατορικά μενού. Παράλληλα, ο εξαναγκασμένος κανιβαλισμός, ως μορφή βασανιστηρίων ή εγκλημάτων πολέμου δεν είναι ασυνήθιστος, όπως στον πόλεμο στην Δημοκρατία του Κονγκό ή ακόμη μπορεί να αποτελεί μέρος πολιτισμικής παράδοσης σε απομακρυσμένες κοινωνίες, όπως στην Παπούα Νέα Γουινέα.

Ο Μάο Σούγκιαμα , αυτό-αποκαλούμενος άφυλος, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για να αφαιρεθούν τα γεννητικά του όργανα το 2012. Έφερε το κατεψυγμένο πέος και το όσχεό του στο σπίτι πριν τα παρουσιάσει ως γεύμα στο Twitter. Το tweet του τράβηξε τόσο μεγάλη προσοχή που διοργανώθηκε μια εκδήλωση στο Τόκιο, όπου τμήματα των κομμένων γεννητικών οργάνων του μαγειρεύονταν μπροστά στους επισκέπτες. Κάθε μερίδα διακοσμήθηκε με μανιτάρια και μαϊντανό. Πέντε από τους συνδαιτημόνες πλήρωσαν 250 $ για να δοκιμάσουν τα κομμάτια του. Η αστυνομία ξεκίνησε έρευνα για το περιστατικό, αλλά τελικά αρνήθηκε να ασκήσει κατηγορίες ,επειδή ο κανιβαλισμός δεν είναι παράνομος στην Ιαπωνία.

Αυτοκανιβαλισμός

Υπάρχει, όμως, μια συμπεριφορά που είναι ακόμη πιο ακραία από τον κανιβαλισμό. Ο αυτοκανιβαλισμός. Η «Ματωμένη κόμισσα, Ελίζαμπεθ Μπάθορι φέρεται να ανάγκασε μερικούς από τους υπηρέτες της να τρώνε τη σάρκα τους στις αρχές του 17ου αιώνα. Τον 16ο αιώνα, οι Ισπανοί αποικιστές ανάγκασαν τους ντόπιους να τρώνε τους δικούς τους όρχεις. Στη δεκαετία του 1990 οι νέοι στο Σουδάν αναγκάστηκαν να φάνε τα αυτιά τους. Όπως δηλώνει το όνομά του, ο αυτοκανιβαλισμός ή αυτοφαγία ή αυτοσαρκοφαγία θεωρείται μία μορφή κανιβαλισμού, όπου το άτομο τρώει μέρος του εαυτού του. Ο ακραίος αυτοκανιβαλισμός είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, αλλά υπάρχουν και πιο ήπιες μορφές που επηρεάζουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού, όπως το δάγκωμα των νυχιών.

Συγκεκριμένα, το άτομο εμφανίζει μία αυτό – ακρωτηριαστική συμπεριφορά, ή – λιγότερο συχνά- την κατανάλωση των δικών του τμημάτων του σώματος. Σε ακραίες περιπτώσεις, οι ασθενείς πρέπει να αφαιρέσουν τα δόντια τους για να τους αποτρέψουν να δαγκώσουν τα χείλη, τα μάγουλα και τις γλώσσες τους.

Μια ορισμένη ποσότητα αυτο-κανιβαλισμού εμφανίζεται ακούσια, καθώς το σώμα καταναλώνει νεκρά κύτταρα από τη γλώσσα και τα μάγουλα. Η κατάποση του αίματος κάποιου από ακούσια βλάβη, όπως αιμορραγία από μύτη ή έλκος, προφανώς δεν είναι σκόπιμη συγκομιδή και συνεπώς δεν θεωρείται κανιβαλιστική.

Ο αυτοκανιβαλισμός συνδέεται συχνά με άλλες ψυχικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη και το άγχος. Μπορεί να συνδεθεί με τις διαταραχές της ψυχικής υγείας, που σχετίζονται με τον έλεγχο των παρορμήσεων, όπως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, και μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως απειλητικά για την ζωή επίπεδα. Εμφανίζεται, επίσης, συχνά, ως απάντηση στο άγχος ή στην νευρικότητα.

Με τον ίδιο τρόπο, εμφανίζεται στο σύνδρομο στέρησης, λόγω του μεγάλου άγχους ή της ταυτόχρονης απογοήτευσης. Άτομα με αυτοτραυματικές ή σαδομαζοχιστικές συμπεριφορές καταφεύγουν, επίσης, στον αυτοκανιβαλισμό. Μπορεί να βρεθεί σε ασθενείς με ψυχικές διαταραχές, όπως η σχιζοφρένεια, όπου οι παραισθήσεις οδηγούν το άτομο στην αυτοφαγία.

Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η πιο πρόσφατη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5) δεν αναγνωρίζει αυτή τη διαταραχή ως διαγνωστική διαταραχή ψυχικής υγείας. Οι ειδικοί στον τομέα της ψυχικής υγείας υποστηρίζουν, ότι οι περισσότερες μορφές δεν είναι ακραίες, καθώς οι περισσότεροι που εμπλέκονται σε αυτοκανιβαλισμό δεν εμπλέκονται απαραίτητα στην ακραία μορφή της αυτοσαρκοφαγίας. Αντ΄αυτού, οι πιο κοινές μορφές περιλαμβάνουν την κατάποση των νυχιών, του δέρματος, και των μαλλιών μεταξύ άλλων. Ορισμένοι τύποι αυτοκανιβαλισμού ταξινομούνται ως επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές που επικεντρώνονται στο σώμα, ή ως παθητικές συνήθειες, αλλά σοβαρές που προκαλούν σημαντικά τραύματα.

Περιπτώσεις Αυτοκανιβαλισμού

Μερικές από τις κατασταστάσεις υγείας ή διαταραχές που μπορούν να ταξινομηθούν ως αυτοκανιβαλισμός περιλαμβάνουν:

Δερματοφαγία: Αυτός ο τύπος αυτοκανιβαλισμού περιγράφει την κατανάλωση του δέρματος στα δάχτυλα ή τα χέρια και συνήθως οδηγεί σε αιμορραγία και βλάβη στο δέρμα.

Ονυχοφαγία: Χαρακτηρίζεται από μία ανεξέλεγκτη παρόρμηση των ατόμων να τρώνε τα νύχια τους και προκαλεί σημαντική ζημιά σε αυτά.

Τριχοφαγία: Ονομάζεται επίσης ως σύνδρομο Rapunzel. Αυτός ο τύπος χαρακτηρίζεται από την συνήθεια των ατόμων να τρώνε τα μαλλιά τους. Καθώς τα μαλλιά δεν είναι εύπεπτα και δεν μεταβολίζονται, αυτός ο τύπος αυτοκανιβαλισμού μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις και δυσλειτουργίες στο πεπτικό σύστημα.

Επί του παρόντος δεν έχουν διευκρινιστεί τα ακριβή αίτια που μπορεί να σχετίζονται με τον αυτοκανιβαλισμό. Κάποιες μελέτες επισημαίνουν, ότι μπορεί να σχετίζεται με τον παράγοντα της ηλικίας, όπου στις περισσότερες περιπτώσεις η κατάσταση φαίνεται να αναπτύσσεται στην παιδική ηλικία. Επιπλέον, μπορεί να διαδραματίζει ρόλο ο παράγοντας της κληρονομικότητας. Τέλος, ορισμένες περιπτώσεις επισήμαναν, ότι άτομα με ιστορικό ψύχωσης και κατάχρησης ουσιών μπορεί να αναπτύξουν αυτοκανιβαλισμό.

Ο αυτοκανιβαλισμός θεωρείται αυτοτραυματική συμπεριφορά και απαιτεί βαθιά εκτίμηση των υποκείμενων αιτιών, ώστε να προσδιοριστεί η κατάλληλη θεραπεία.

Σύμφωνα με το healthline.com, η γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας που θα είναι αποτελεσματική για τέτοιου είδους ψυχικές καταστάσεις. Η εκπαίδευση για την αντιστροφή της συνήθειας μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική. Ακόμη, όταν ο αυτοκανιβαλισμός συνοδεύει μια υποκείμενη ψυχιατρική διαταραχή, όπως οι αγχώδεις, ή οι ψυχαναγκαστικές διαταραχές, η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με την θεραπεία. Τέλος, ενώ η Γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία και η φαρμακευτική αγωγή είναι πιο αποτελεσματικές μέθοδοι, για καταστάσεις όπως ο αυτοκανιβαλισμός, μερικοί άνθρωποι επιλέγουν να δοκιμάσουν εναλλακτικές θεραπείες. Η έρευνα έχει δείξει ότι η αυτοσυγκέντρωση μπορεί να βοηθήσει στην μείωση των συναισθημάτων του στρες και του άγχους επαναφέροντας τη σκέψη στο παρόν.