Δε θέλω να μοιραστώ την ιστορία μου. Πώς αισθάνομαι θέλω να μοιραστώ, χωρίς να προσπαθήσω να εξηγήσω το γιατί. Γενικότερα δεν επικοινωνώ τα συναισθήματά μου, γιατί νιώθω ότι κανείς δε θα μπορέσει να με καταλάβει. Μόνο να τα μοιραστώ θέλω με κάποιον που θα τα ακούσει χωρίς να με κατακρίνει γι’ αυτά και χωρίς να με κοιτάει σαν να είμαι παράξενη, σαν να είμαι εξωγήινη. Νιώθω μοναξιά παρόλο που βρίσκομαι μέσα σε κόσμο, απέραντη μοναξιά… Δεν την αντέχω άλλο. Νιώθω ξένη απ’ όλους κι απ’ όλα. Νιώθω αδύναμη και αβοήθητη. Και νιώθω και μια θλίψη. Μερικές φορές νιώθω την ανάγκη να ουρλιάξω. Μέσα μου νιώθω ερείπιο κι όμως δε φαίνεται τίποτα στους άλλους. Προσπαθώ να ξεγελάσω όλα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα κρατώντας το μυαλό μου απασχολημένο μπροστά από μια οθόνη. Οι πιο ευχάριστες ώρες της ημέρας είναι οι ώρες που κοιμάμαι. Δεν αισθάνομαι και δε σκέφτομαι τίποτα εκείνες τις ώρες.
Υ.Γ.: Ευχαριστώ που μου δώσατε τη δυνατότητα να εκφραστώ χωρίς να φανερώσω την ταυτότητά μου. Αν χρειαζόταν να δώσω περισσότερα στοιχεία ίσως και να μην σας έγραφα.Από τον/την: Ρενάτα
Αγαπητή μου Ρενάτα,
Αρχικά θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μας δείχνεις με το μοίρασμά σου αυτό. Η αλήθεια είναι ότι πιστεύω ότι μιλάς για πράγματα πολύ πιο ουσιαστικά, όπως το πώς νιώθεις, από ότι θα ήταν τα προσωπικά σου στοιχεία. Αν και αισθάνομαι ένα δισταγμό ή ένα «κράτημα», το ότι προσπάθησες να το κάμψεις είναι πολύ σημαντικό και θα ήθελα να σου πω ένα ειλικρινές «Μπράβο!». Διάβασα με μεγάλη προσοχή τα όσα γράφεις. Κάνεις λόγο για μοναξιά, αβοηθησία, απελπισία και θλίψη. Προσπαθώ να φανταστώ το πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η κατάσταση που βιώνεις. Ακόμα, αν καταλαβαίνω σωστά, η απουσία κάποιου ατόμου, στο οποίο θα μπορούσες να μιλήσεις ανοιχτά και χωρίς δεύτερες σκέψεις είναι κάτι που έρχεται να προστεθεί στις δυσκολίες. Είναι λογικό αν δεν μπορείς να εκφράσεις τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου σε άλλους, ακόμα και αν υπάρχουν τριγύρω άτομα, να νιώθεις μόνη. Σε καταλαβαίνω!
Ρενάτα μου, η παρούσα σελίδα έχει καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα. Δεν έχει σκοπό σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει την ψυχοθεραπεία ή τη συμβουλευτική υποστήριξη. Θα μπορούσε, όμως, κάποιος να πει ότι είναι μια αρχή!
Θα ήθελα να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις: Πόσο καιρό νιώθεις έτσι; Τι συνέβη τότε στη ζωή σου; Η κατάσταση αυτή με ποιον τρόπο έχει επηρεάσει την καθημερινότητά σου (διαπροσωπικές σχέσεις, κοινωνική ζωή, ελεύθερο χρόνο, εργασία/εκπαίδευση); Αν καταλαβαίνω σωστά, η μοναδική πηγή ευχαρίστησης είναι ο ύπνος και οι ώρες που περνάς μπροστά από μια οθόνη. Πόσες ώρες περνάς μέσα στη μέρα σου είτε με το να κοιμάσαι είτε με το να είσαι στην οθόνη; Έχεις παρατηρήσει μέσα στη μέρα σου να υπάρχουν στιγμές, που τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνεις «πέφτουν» σε ένταση; Αν ναι, πότε γίνεται αυτό; Μου λες ότι ένας λόγος που αποφεύγεις να μιλήσεις με κάποιον για το πώς νιώθεις είναι ο φόβος ότι δεν θα σε καταλάβει ή θα σε κρίνει. Πού αποδίδεις αυτή τη σκέψη; Υπάρχει κάτι που να το επιβεβαιώνει αυτό;
Τα αρνητικά συναισθήματα είναι μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας μας. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχολογικής πραγματικότητας και το καθένα από αυτά μας δίνει κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για το τι είναι σημαντικό για εμάς. Πίσω από κάθε συναίσθημα, κρύβεται μια σκέψη ή εικόνα ή και μια αλυσίδα σκέψεων/ συναισθημάτων. Ωστόσο, αν αυτά τα συναισθήματα είναι αρκετά έντονα, εμφανίζονται αρκετά συχνά και επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, μας κουράζουν και μας δημιουργούν δυσφορία, τότε εκεί αρχίζουν να εμφανίζονται προβλήματα και δυσκολίες. Η αλήθεια είναι πως, Ρενάτα, με βάση τα όσα μου γράφεις, νιώθω ότι είσαι αρκετά επιβαρυμένη. Θα μου επιτρέψεις να σου πω, ότι καλό θα ήταν να αναζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας σε μια πιο συστηματική βάση. Μου μοιάζει να σηκώνεις υπερβολικό βάρος στις πλάτες σου και να βιώνεις κάποια δυσάρεστα συναισθήματα με μια ένταση. Αν το οικονομικό είναι ένας παράγοντας που σε απασχολεί, μπορείς να απευθυνθείς σε δημόσιες δομές ψυχικής υγείας ή σε πιστοποιημένα κέντρα εκπαίδευσης, όπου συνήθως το κόστος είναι πιο μικρό. Όπου και αν αποφασίσεις να απευθυνθείς, φρόντισε ότι ο ειδικός ψυχικής υγείας (ψυχολόγος ή ψυχίατρος) να έχει την κατάλληλη εκπαίδευση και είναι πιστοποιημένος.
Ρενάτα, παρά την όποια ίσως «κούραση» και αβοηθησία που μπορεί να βιώνεις, είναι σημαντικό ότι αποφάσισες να κάνεις ένα βήμα. Να μιλήσεις για αυτό το οποίο σε ζορίζει και σε πιέζει, παρά τις όποιες ίσως ανησυχίες. Το γεγονός ότι δεν αποκαλύπτεις την ταυτότητά σου, δεν καθιστά λιγότερο σημαντικό το επίτευγμά σου! Η εμπειρία σου έχει περισσότερο νόημα και ουσία. Κλείνοντας, θα ήθελα να υπογραμμίσω τη σημασία του να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας: μπορείς αν θες να σκεφτείς τα υπέρ και τα κατά αυτής της «κίνησης». Παράλληλα, σκέψου το τι ίσως θα μπορούσε να σε κάνει να νιώθεις λίγο καλύτερα, ακόμα και το πιο φαινομενικά ασήμαντο, όπως π.χ. να απολαύσεις ένα γεμάτο αρώματα αφρόλουτρο και δοκίμασε, αν θες, να δεις πώς θα λειτουργήσει. Για οτιδήποτε άλλο, η σελίδα και εγώ είμαστε στη διάθεσή σου! Ελπίζω σύντομα να αρχίσεις να ανακουφίζεσαι!
Φιλικά!
Επιμέλεια κειμένου: Μαριλένα Μαντά
