Καλησπέρα σας, Αναρωτιέμαι εάν υφίσταμαι ψυχολογική βία από το σύντροφό μου. Όταν θυμώνει φωνάζει και βρίζει, όχι απαραίτητα προς εμένα. Συνήθως είναι για ασήμαντα θέματα. Εγώ όταν συμβαίνει αυτό αισθάνομαι πολύ άσχημα, μερικές φορές με πιάνει τρέμουλο ή κλαίω και σκέφτομαι ότι ίσως είμαι θύμα και ότι μπορεί να φτάσει να με χτυπήσει κάποια φορά. Δεν έχει δείξει καμία τέτοια ένδειξη βέβαια αλλά εγώ σκέφτομαι τα χειρότερα. Άλλες φορές σκέφτομαι ότι επειδή και στην οικογένειά μου υπήρχαν τέτοια σκηνικά ίσως νιώθω έτσι επειδή ταυτιζω τις καταστάσεις. Είμαι υπερβολικη που μου φαίνεται βίαιο αυτό; Είναι φυσιολογικό να φωνάζει; Από την άλλη ακόμα και εάν το χαρακτηρίσουμε φυσιολογικό, εφοσον με κάνει να νιώθω έτσι δε με βλαπτει; Πρέπει να φύγω από αυτή τη σχέση; Θα με βοηθούσε πολύ να μου δώσετε κάποιες απαντήσεις ή να μου πείτε πού μπορώ να απευθυνθώ.
Από τον/την: Ανώνυμη.
Γεια σου,
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που βρήκες τη δύναμη και το θάρρος να μοιραστείς την ιστορία σου μαζί μας. Μας μεταφέρεις ένα φαινόμενο πιο επίκαιρο από ποτέ. Καταλαβαίνω ότι έχεις ιδιαίτερο προβληματισμό σχετικά με το αν υφίστασαι ψυχολογική βία από το σύντροφο σου. Καθιστάς σαφές ότι συχνά έχει ξεσπάσματα με βρισιές και φωνές από ασήμαντες αφορμές, χωρίς να έχουν κατεύθυνση προς εσένα. Χρησιμοποιείς, όμως, τη φράση “όχι απαραίτητα προς εμένα”, γεγονός που με βάζει σε σκέψεις, οφείλω να σου ομολογήσω, για την πιθανότητα να γίνονται αυτές οι εξάρσεις ΚΑΙ προς το πρόσωπό σου.
Νιώθω πολύ έντονα την ένταση που βιώνεις όταν ξεσπάει ο σύντροφός σου. Φαίνεται να σε επηρεάζει βαθιά, αφού φτάνεις στο σημείο να τρέμεις και να κλαις. Αναρωτιέσαι, μάλιστα, αν αυτό που ζεις είναι μιας μορφής ψυχολογική βία. Αισθάνομαι, λοιπόν, την ανάγκη να σου μεταφέρω ορισμένα δεδομένα σχετικά με τη ψυχολογική βία. Αρχικά, πρόκειται για ένα συχνό φαινόμενο, με το οποίο έρχεται κυρίως αντιμέτωπος μεγάλος αριθμός γυναικών. Αυτού του είδους η βία είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δυσδιάκριτη. Πρόκειται για τη συμπεριφορά που αποσκοπεί στην περιφρόνηση του άλλου με στόχο την αποδυνάμωσή του. Είμαστε περισσότερο γνώστες χαρακτηριστικών της ψυχολογικής βίας όπως η υποτίμηση, η ζήλια, η απομάκρυνση του θύματος από τα οικεία του πρόσωπα, οι απειλητικές εκφράσεις κ.ά., δίχως να λείπει, όμως, και η περίπτωση της παθητικής επιθετικής στάσης, κατά την οποία μπορεί ο θύτης να εκφράζεται με μισόλογα, να είναι εκνευρισμένος και να έχει κακή διάθεση, χωρίς να αποκαλύπτονται οι λόγοι.
Οι λόγοι, για τους οποίους μπορεί κάποιος να εκδηλώνει τέτοιες συμπεριφορές, ποικίλουν. Ο θύτης ίσως να έχει χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα του ή να είναι τέτοια η ψυχική του κατάσταση που να ευνοούν τέτοιες συμπεριφορές. Υπάρχει, βέβαια, και η πιθανότητα να έχει βιώσει τη βία και στην οικογένεια του είτε ως θεατής είτε ως θύμα κατά την παιδική ή εφηβική του ηλικία.
Για να επιστρέψω στη δική σου περίπτωση, αναφέρεις ότι δε σου έχει δώσει στοιχεία ότι θα μπορούσε να γίνει βίαιος και προς εσένα με οποιοδήποτε τρόπο. Ωστόσο, ο προβληματισμός για αυτό το ζήτημα είναι διάχυτος. Μιας και τα δεδομένα που έχω είναι κάπως περιορισμένα, δεν έχω την απόλυτη δυνατότητα με βεβαιότητα να σου πω αν έχεις υποστεί ψυχολογική βία ή όχι. Θα ήθελα, όμως, να αναλογιστείς με ψυχραιμία τα δεδομένα. Μήπως σου έχει δώσει δικαιώματα για να μπορείς να εκφράζεις αυτό τον προβληματισμό, τα οποία έχεις απωθήσει ή έχεις θεωρήσει λιγότερο σημαντικά λόγω των συναισθημάτων που τρέφεις για εκείνον; Μήπως έχεις διακρίνει επαναλαμβανόμενα μοτίβα με φαινόμενα βίας που γνωρίζεις ότι εκτυλίσσονταν στο οικογενειακό του περιβάλλον;
Από τη μεριά σου, θα ήταν καλό να προσπαθήσεις να απεμπλακείς και να αποστασιοποιηθείς για λίγο για να κατορθώσεις να δεις την κατάσταση πιο αντικειμενικά, ίσως ως εξωτερικός παρατηρητής. Είναι πιθανό με αυτό τον τρόπο να μπορέσεις να δεις κάποια σημάδια πιο ξεκάθαρα, χωρίς συναίσθημα, αλλά με τη λογική. Χρήσιμο θα ήταν, ακόμη, να μιλήσεις και στον ίδιο το σύντροφό σου και να του εκφράσεις όλα όσα αισθάνεσαι και σε “βασανίζουν”. Ωστόσο, δεν μπορείς αποκλειστικά μόνη σου να δώσεις λύση σε αυτή την κατάσταση. Αν πιστεύεις ότι έχεις περιθώρια να το κάνεις, θα μπορούσες να συζητήσεις με το σύντροφό σου το ενδεχόμενο να ζητήσετε θεραπευτική βοήθεια ως ζευγάρι. Όπως και να έχει, πάντως, μπορείς να προχωρήσεις και στην αναζήτηση ατομικής θεραπείας. Φυσικά, αν καταλάβεις ότι νιώθεις έτοιμη, μπορείς να μιλήσεις στα κοντινά σου πρόσωπα γνωστοποιώντας τους όσα συμβαίνουν. Και μην ξεχνάς ότι υπάρχει ως επιλογή και η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 για τη Βία Κατά των Γυναικών, όπου μπορείς να επικοινωνήσεις με ειδικούς που θα μπορέσουν άμεσα να σε βοηθήσουν, όταν και αν το θεωρήσεις απαραίτητο.
Δες πόσα αξίζεις και φρόντισε τον εαυτό σου! Είμαι στη διάθεσή σου για ό,τι χρειαστείς.
