Μετεκτρωτικό σύνδρομο: Μύθος ή Αλήθεια;
ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Αναρτήθηκε από το www.unsplash.com

Μετεκτρωτικό σύνδρομο: Μύθος ή Αλήθεια;


Η επίτευξη μιας εγκυμοσύνης για πολλούς αποτελεί στόχο ζωής. Από την άλλη για κάποιους άλλους μοιάζει περισσότερο με πρόβλημα το οποίο είτε για λόγους ιατρικούς, είτε για λόγους κοινωνικούς πρέπει να αντιμετωπίσουν σύντομα.

Εδώ και αρκετά χρόνια έχουν γίνει πολλές αναφορές σχετικά με τις επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει μια έκτρωση/ άμβλωση στην ψυχική υγεία της γυναίκας. Όμως δεν έχει καθοριστεί ξεκάθαρα αν πρόκειται για κάποιο σύνδρομο ή ψυχικές εκδηλώσεις που δεν οφείλονται στην διαδικασία της έκτρωσης.

Ορισμός άμβλωσης και λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν σε αυτή.

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων (CDC) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας( WHO) η άμβλωση είναι η διαδικασία τερματισμού της κύησης πριν την 20 εβδομάδα σύλληψης ή όταν ένα έμβρυο γεννηθεί με βάρος μικρότερο από 500g. (Who)

Οι λόγοι που οδηγούν σε μια έκτρωση μπορεί να είναι είτε εξαιτίας προβλημάτων της κύησης είναι λόγω συνειδητής επιλογής.

Τα προβλήματα κύησης που μπορούν να οδηγήσουν σε μια άμβλωση είναι συνήθως επιπλοκές που προκύπτουν κατά την διάρκεια του πρώτου τριμήνου της εγκυμοσύνης:

  • Καθυστέρηση ενδομήτρια ανάπτυξης
  • Ενδομήτριος εμβρυικός θάνατος
  • Έκτοπη κύηση
  • Τερματισμός κύησης μετά από μάθηση σοβαρής εμβρυικής ανωμαλίας (Whitney,2017)

Τι ισχυρίζονται όσοι υποστηρίζουν την ύπαρξη μετεκτρωτικού συνδόμου;

Η ομάδα των επιστημόνων που υποστηρίζουν την ύπαρξη μετεκτρωτικού συνδρόμου επικεντρώνονται στις γυναίκες που επιθυμούσαν να κυοφορήσουν και  στις οποίες η άμβλωση αποτελούσε αναγκαία επιλογή. Αρκετοί από αυτούς αποδεικνύουν μέσα από μελέτες τους ότι η εμπειρία μιας έκτρωσης δύναται να προκαλέσεις πολλές ψυχολογικές συνέπειες στην γυναίκα. Είναι ικανή να προκαλέσει μια διαταραχή με την μορφή μετατραυματικού στρες, ήπια δυσφορία εως και ψύχωση (Spechard,1992). Μάλιστα σύμφωνα με αυτούς το άτομο μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα κατάθλιψης, αγχώδης διαταραχής, τάσης αυτοκαταστροφής. Τέλος αντιλαμβάνονται την άμβλωση ως μια «ακραία στρεσσογόνα διαδικασία» και την κατατάσσουν στον ορισμό του DSM IV για την  διαταραχή μετατραυματικού στρες (Ney,2010).

 

Τι ισχυρίζονται όσοι δεν υποστηρίζουν την ύπαρξη μετεκτρωτικού συνδόμου;

Σύμφωνα με αυτή την ομάδα ατόμων η ύπαρξη μετεκτρωτικού συνδόμου δεν υφίσταται. Υποστηρίζουν ότι η εγκυμοσύνη αποτελεί αυτόνομα μια διαδικασία που ευνοεί την εμφάνιση κάποιων ψυχικών νοσημάτων και ότι η άμβλωση που επέρχεται από επιλογή τις περισσότερες φορές αποτελεί αποτέλεσμα κάποια σκληρής και διαδικασίας που μπορεί να προκαλέσει ψυχικές διαταραχές (βιασμός, κακοποίηση) ( Robinson,2009).

Οι Kelly et all αναφέρουν ότι η ύπαρξη αυτής της διάγνωσης στοχεύει στην δημιουργία στερεοτύπων και ότι αποτελεί θρησκευτική εφεύρεση. Μάλιστα επισημαίνει ότι καλό θα ήταν η δημιουργία διαγνώσεων να μην πραγματοποιείται από ιατρούς και ψυχολόγους (Kelly,2014).

Η θλίψη μιας απώλειας

Τέλος υπάρχει μια ομάδα επιστημόνων με την οποία μοιάζει να συμφωνεί ο περισσότερος σύγχρονος κόσμος. Σύμφωνα με αυτούς δεν υπάρχει το μετεκτρωτικό σύνδομο αλλά μια κατάσταση θλίψης την οποία βιώνει το άτομο που υποβάλλεται σε άμβλωση.

Τα άτομα μετά από τον θάνατο ενός αγαπημένου ανθρώπου, θρηνούν για τον χαμό του εως και ένα χρόνο μετά τον θάνατο του εάν δεν έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Η κανονική θλίψη χωρίζεται στα εξής στάδια:

Το στάδιο της δημοσιοποίησης

Αυτό το στάδιο συμβαίνει αμέσως μετά τον θάνατο. Το άτομο μπορεί να εκφράσει έντονα τα συναισθήματα του και να στραφεί προς τους άλλους αναζητώντας παρηγοριά.

Το στάδιο της άρνησης

Σε αυτό το στάδιο το άτομο μπορεί να αποφύγει το πένθος και τις υπενθυμίσεις του αποθανόντος και να εστιάσει την προσοχή του σε άλλα πράγματα. Συχνά παρατηρείται συναισθηματικό μούδιασμα.

Το στάδιο εισόδου θλίψης

Σε αυτή την φάση το άτομο έχει εμπειρίες και αναμνήσεις με το άτομο που έχει πεθάνει. Μπορεί να βλέπει εφιάλτες με αποτέλεσμα να του προκαλέσουν αδυναμία συγκέντρωσης σε διάφορους τομείς όπως η δουλειά.

Το στάδιο της βαθιά συνειδητοποίησης

Το άτομο έχει παρόμοιες εμπειρίες όπως στο στάδιο εισόδου θλίψης οι οποίες πλέον δεν δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα στην ζωή του και είναι σε θέση να τις διαχειριστεί. Το τέλος αυτού του σταδίου ορίζεται όταν το άτομο είναι συναισθηματικά ενεργό και έτοιμο να επενδύσει σε νέες σχέσεις και επαγγελματικές ευκαιρίες.

Για να θεωρηθεί η θλίψη φυσιολογική πρέπει όλα τα στάδια να έχον συγκεκριμένη ένταση και διάρκεια. Σε περίπτωση που η ένταση τους είναι πιο έντονη και η διάρκεια τους μεγαλύτερη αυτομάτως η θλίψη χαρακτηρίζεται παθολογική. Η παθολογική θλίψη μπορεί να δημιουργήσει στο άτομο εμπόδια ώστε να μην βγει ποτέ από αυτό που βιώνει. Μάλιστα έχει παρατηρηθεί ότι στην παθολογική κρίση το άτομο μπορεί να εμφανίσει κατάθλιψη, αγχώδης διαταραχή, διαταραχή μετατραυματικού στρες, διαταραχή προσαρμογής και έξαρση μιας ήδη υπάρχουσας διαταραχής προσωπικότητας(Angelo,1992).

Όπως και να έχει οι αρνητικές εμπειρίες μας επηρεάζουν ψυχολογικά και μας κάνουν να νοιώθουμε θλιμμένοι και ανίκανοι να αντιμετωπίσουμε όσα μας στέλνει η ζωή. Οι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν σε μια άμβλωση είναι προσωπικοί και θα πρέπει να κατανοούνται από την κοινωνία. Ωστόσο καλό θα ήταν να είμαστε ενημερωμένοι πολίτες και να λειτουργούμε όπως αρμόζει στον σύγχρονο κόσμο. Η Ιατρική έχει δημιουργήσει διάφορα μέσα που μπορούν να αποτρέψουν την πραγματοποίηση μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης εφόσον δεν είναι αποτέλεσμα βιασμού. Για αυτό το λόγο είναι σημαντικό να υπάρχει η πρόληψη και η λήψη αποφάσεων με βασικό γνώμονα υπευθυνότητα και το βάρος της σκέψεις ότι αναφερόμαστε σε μια ζωή.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  • Schorge, John O.; Schaffer, Joseph I.; Halvorson, Lisa M.; Hoffman, Barbara L.; Bradshaw, Karen D.; Cunningham, F. Gary, eds. (2008). “6. First-Trimester Abortion”. Williams Gynecology (1 ed.). McGraw-Hill Medical. ISBN 978-0-07-147257-9
  • Whitney DK. Emotional Sequelae of Elective Abortion: The Role of Guilt and Shame. J Pastoral Care Counsel. 2017;71(2):98-105. doi:10.1177/1542305017708159
  • Robinson GE, Stotland NL, Russo NF, Lang JA, Occhiogrosso M. Is there an “abortion trauma syndrome”? Critiquing the evidence. Harv Rev Psychiatry. 2009;17(4):268-290. doi:10.1080/10673220903149119
  • Speckhard AC, Rue VM. Postabortion Syndrome: An Emerging Public Health Concern. J Soc Issues. 1992;48(3):95-119. doi:10.1111/j.1540-4560.1992.tb00899.x
  • Ney P, Sheils C, Gajowy M. Post-Abortion Survivor Syndrome: Signs and Symptoms. J Prenat Perinat Psychol Heal. 2010;25(2):107.
  • Kelly K. The spread of “Post Abortion Syndrome” as social diagnosis. Soc Sci Med. 2014;102:18-25. doi:10.1016/j.socscimed.2013.11.030
  • Angelo EJ. Psychiatric Sequelae of Abortion: The Many Faces of Post-Abortion Grief. Linacre Q. 1992;59(2):69-80. doi:10.1080/00243639.1992.11878158

 

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com