Ψtalk: “Κατά το δεύτερο lockdown το OCD μου χτύπησε κόκκινο.”
©️Matilda Wormwood. From Pexels.

Ψtalk: “Κατά το δεύτερο lockdown το OCD μου χτύπησε κόκκινο.”

Κατά το δεύτερο lockdown το OCD μου χτύπησε κόκκινο. Παρόλο που από το 2021 συνεργάζομαι με ψυχολόγο, δεν έχω δει διαφορά. Δεν μου λέει τι να κάνω και πάντα μου λέει να μένω με τις σκέψεις μου, κάτι που όταν το κάνω, έχω μεγαλύτερη ανάγκη να πλύνω τα χέρια μου ή άλλες επαναλαμβανόμενες ενέργειες. Θέλω να μου πείτε τι να κάνω. Σε αγγλικές σελίδες έχω δει πως εφαρμόζουν μερικές πρακτικές. Μπορείτε να με βοηθήσετε; Να αναφέρω, πως είμαι έγκυος και η ανάγκη μου να «επαναφέρω» το μυαλό μου, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Πέρα από το γεγονός πως η καθημερινότητα μου είναι μαύρη, δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα περάσω το υπόλοιπο της εγκυμοσύνης μου έτσι αλλά και πως θα μεγαλώσω το παιδί μου κάνοντας ΜΟΝΟ άσχημες σκέψεις.
Από τον/την: Αβοήθητη!
Αγαπητή μου,

Αρχικά να σε ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μας δείχνεις με το να μοιραστείς τα ζητήματα τα οποία σε απασχολούν. Επίτρεψε μου, για αρχή να θέσω το πλαίσιο της επικοινωνίας μας αυτής, έτσι ώστε να είναι ξεκάθαρο το τί να αναμένεις. Η σελίδα έχει καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την ψυχοθεραπεία. Από όσο διαβάζω συνεργάζεσαι με κάποιο συνάδελφο εδώ και κάποια χρόνια. Για το λόγο αυτό θα μου επιτρέψεις, να μην επεκταθώ εκτενώς κι να μην είμαι πολύ καθοδηγητική, καθώς οφείλω να σεβαστώ τη θεραπευτική σχέση που έχετε με τον/την συνάδελφο. Είναι σημαντικό να γίνει αυτό, καθώς υπάρχει περίπτωση να εκτεθείς σε διαφορετικές οπτικές των δυσκολιών σου (χωρίς απαραίτητα η μια να είναι πιο σωστή από την άλλη), κάτι το οποίο θα σε μπερδέψει!

Από ό,τι καταλαβαίνω, υπήρξε μια έξαρση της συμπτωματολογίας στη διάρκεια του δεύτερου lockdown, η οποία συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Μιλάς για σκέψεις που κάνεις, τις οποίες ακολουθεί είτε το πλύσιμο των χεριών είτε επαναλαμβανόμενες ενέργειες. Προσπαθώ να φανταστώ πώς μπορεί να ήταν η περίοδος τόσο κατά τη διάρκεια της καραντίνας όσο και μετά από αυτήν. Πρέπει να ήταν δύσκολο για σένα! Περιγράφεις ως μαύρη την καθημερινότητά σου. Πράγματι, η ζωή με ψυχαναγκασμούς και καταναγκασμούς είναι απαιτητική, καθώς καλείσαι να διαχειριστείς αρκετά ζητήματα: όπως το άγχος, δυσάρεστες σκέψεις και το πώς όλο αυτό επηρεάζει τη ζωή σου. Σε καταλαβαίνω!

Ακούω την ανάγκη σου για να δεις κάποια διαφορά, ανάγκη που είναι πιο έντονη και λόγω της εγκυμοσύνης σου. Αν έχω καταλάβει σωστά δεν εντοπίζεις κάποια αλλαγή μέσα στα δύο χρόνια που συνεργάζεσαι με ψυχολόγο. Πώς νιώθεις σε σχέση με αυτό; Τί σκέψεις κάνεις; Μοιάζει σαν να μην σου φτάνουν τα όσα αποκομίζεις από τις συνεδρίες, μιας και ψάχνεις να βρεις λύσεις. Αναρωτιέμαι αν είναι κάτι που έχεις μοιραστεί με τον/την ψυχολόγο σου: το ότι σε δυσκολεύει ότι δεν βλέπεις αλλαγή και ότι έχεις την ανάγκη για κάτι παραπάνω. Δεν ξέρω αν το έχεις κάνει ήδη και αν ναι, τί προέκυψε μέσα από τη συζήτησή σας. Σε περίπτωση, όμως που δεν το έχεις συζητήσει ανοιχτά, πιστεύω ότι θα είναι χρήσιμο για εσένα την ίδια αλλά και για τη μεταξύ σας σχέση.

Δε γνωρίζω πάνω σε ποια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση έχει κάνει ειδίκευση ο/η ψυχολόγος σου. Ωστόσο, να σου πω, πως όντως υπάρχουν συγκεκριμένες τεχνικές, της γνωστικής συμπεριφορικής προσέγγισης, που εφαρμόζονται στους ψυχαναγκασμούς και καταναγκασμούς, και οι οποίες βάσει ερευνών είναι αποτελεσματικές.

Μίλησε με τον/την ψυχολόγο σου για τα θέματα τα οποία σε απασχολούν, την ανησυχία και την αγωνία σου. Να σου πω ότι, η θεραπευτική διαδικασία είναι εθελοντική: αυτό σημαίνει ότι όποτε το θελήσεις, μπορείς να διακόψεις. Μπορείς να απευθυνθείς είτε σε κάποια δομή είτε σε κάποιον άλλο ειδικό ψυχικής υγείας. Ωστόσο, μίλησε πρώτα ανοιχτά με τον/την ψυχολόγο: μπορείς να αναφέρεις ότι ζήτησες βοήθεια από τη σελίδα ή ότι έχεις δει κάποιες πρακτικές που εφαρμόζονται και έπειτα μπορείς να αποφασίσεις αν θες να συνεχίσεις ή όχι.

Αγαπητή μου, κατανοώ το αίσθημα αβοηθησίας (<αβοήθητη) το οποίο σε κατακλύζει αυτή τη στιγμή δεδομένου ότι από τη μια δεν νιώθεις ότι έχεις βοηθηθεί και από την άλλη δέχεσαι μια πίεση και λόγω της δυσφορίας αλλά και λόγω της έλευσης του μωρού! Όμως να θυμάσαι ότι έχεις κάνει κάποια βήματα, προς τη λύση: συνεργασία με ψυχολόγο, επικοινωνία με τη σελίδα μας ή να ψάξεις λύσεις. Ίσως το συναίσθημα της ματαίωσης να είναι έντονο! Προσπάθησε να βάλεις τα βήματα σε μια σειρά και ξεκίνα να τα εφαρμόζεις ένα- ένα. Είναι σημαντικό, όμως που αποφάσισες να δράσεις για τη λύση, καθώς δεν είναι λίγα τα άτομα με συμπτώματα της OCD που δεν το κάνουν έγκαιρα.

Ελπίζω να μπόρεσα έστω και λίγο να ανταποκρίθηκα στο τί έχεις ανάγκη. Δυστυχώς, όμως δεν είναι εφικτή η περαιτέρω διερεύνηση ή και παρέμβαση για τους λόγους που σου ανέφερα. Με το καλό να δεχτείς το μωρό σου! Για οτιδήποτε άλλο μη διστάσεις να επικοινωνήσεις είτε με εμένα είτε με τη σελίδα!

Φιλικά

 

ΚοινοποίησηFacebookLinkedIn
Γραμμένο από
Μαρία Μούτα - Ψυχολόγος, Εκπ. Γνωστική Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια
Συμμετοχή στη συζήτηση

Archives

Categories

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com